از : کمالی
عنوان : پیرایه یغمایی آی... تهرانی های عزیز از نوروز در تهران قدیم چه میدانید؟
از آن به دیر مغانم عزیز میدارند که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست
پیرایه ممنون برای یادآوری آیین نوروزی. جالب ترین موضوع برای من دانستن این هست که با وجود دین اسلام و تلاش برای از بین بردن آیین های ایرانی، آتش هنوز در میان ایرانیان اهمیت خود را از دست نداده. نوشته ای آنها " بعد از خوردن سبزی پلوی آخر سال همه ی چراغ هایی را که درخانه داشتند،روشن می کردند و تمام مدت مواظب بودند که نفتشان تمام نشود و لوله هایشان تُرُک بر ندارد و دود نزند، حتا آتش منقل و اجاق را هم دیده بانی می کردند که خاموش و سرد نشود و بر این باور بودند که اگر چراغ ها تا آغاز سال نو – حتا در روز - روشن بماند و به درستی بسوزد و نور افشانی کند، اجاقشان کور نمی شود، سالشان پر برکت و راهشان روشن و زندگی شان بی مشکل خواهد بود. حتا در این شب مردان کاسب هم چراغ دکان خود را روشن نگاه می داشتند، تا چراغ کار و کسب شان در سال نو همیشه روشن بماندو ساعت به ساعت به آن سر می زدند تا مبادا در آغاز سال آتش سوزی یا حادثه ی ناگواری اتفاق بیافتد."
آتشمان برقرار باد.
۶۱۵۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۲
|
