سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

زلزله سیاسی دیگری در راه است – ۳ - ایرج فرزاد

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : امیر ایرانی

عنوان : دمکراسی برای بعضی ها در خدمت چیز دیگری است
وقتی اندیشمندانی دور اندیش به ما گفته اند که آزادی مقدم بر هر خواسته و مقدم بر هر مفهوم دیگری است، هشدار آنان و پَند آنان بدین دلیل نیز بوده و هست که:
دیگرانی خاص نباید از مفاهیم بعد از آزادی رندانه و یا فریبکارانه به نفع خودشان بهره برداری و یا سواستفاده کنند.
یکی از برداشت ها از نگرش های تقدمی ی آزادی از هر مفهوم دیگر می تواند بدین معنی باشد:
افرادی که در پی رهایی و بدست گرفتن حق تعیین سرنوشتشان هستند ابتدا باید خود را از هر وابستگی قومی برهانند تا بعداً با وجود دمکراسی بتوانند در کنار شهروندان کشورشان در پی اهداف انسانمدارانه و تعمیق اهداف انسانمدارنه اشان بروند و...
اینکه گروهی از قوم خواهان( ملیت سازان جدید) دمکراسی را بخواهند بهانه ای برای اهداف دیگرشان قرار دهند این اهداف رندانه و یا فریبکارانه اشان حتماً با عکس العمل افشاگرانه ای از طرف دیگران روبرو خواهند شد. و باید این افشاگری ها نیز انجام گیرد:
چون قوم خواهی که در پی استفاده از دمکراسی برای اهداف قوم خوا؛هیش است او یک عملگری است که در پی به غل وزنجیر بردن انسان های خاصی است؛ آنهم بردن در غل وزنجیر قوم خواهی است نه آزادی انسان ها.
پس این عملگرایی می تواند نشان از فریبکاری نیز باشد.
٨٨۱۹۴ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣۹۷       

    از : بهروز

عنوان : درک کمونیستی از دموکراسی و ازادی
اقای رستمی بوکانی
براستی جای تعجب است وقتی که مخاطبتان یک کمونیست است از دموکراسی و ازادی و احترام به ارای دیگران با او سخن گفت. مثل این است از عدم وجود خدا با یک بنیادگرای اسلامی بحث کنی.
٨٨۱۴۷ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۷       

    از : جعفر رستمی بوکانی

عنوان : ناسیونالیسم ناب ایرانی با لعاب کمونیسم کارگری
آقای ایرج فرزاد، باسلام. آیا مگر جز این است که نوشتن و انتشار بیرونی نظرات بقصد گشایش باب گفتمانی سالم و سازنده، شنا‌خت دیدگاههای مختلف و نهایتا رسیدن به درک حداقلی و گاها واحدی در این زمینه است ‌؟
اما وقتی شما از همان گام اول از موضع دشمنی و عناد وارد میشوید، فکر نمیکنید از
ابتدا باب هر گفتگوی سالمی را مسدود می نمایید؟
نگاهی به پانوشت ها ( کامنت ها ) یی که پای دو بخش اول و دوم مقاله شما در این سایت موجود است، نشان میدهد که شما چقدر در گشودن این باب موفق بوده اید.
اگر در کمونیسم کارگری مورد ادعای شما بهایی به دموکراسی داده میشود، حداقل درسی که ما از دموکراسی گرفته ایم این است که به نظرات و آرای دیگران احترام گذاشته، توان و ظرفیت شنیدن آنها را داشته و به آنها امکان بروز بدهیم.
رفتار و تعامل سیاسی شما با دیگرانی که مثل شما نمی اندیشند، نشان میدهد که کمونیسم کارگری شما به این اصل خدشه ناپذیردموکراسی هم در تێوری و هم در عمل
پایبند نیست.

اگرچه تا این لحظه که این پانوشت را به تحریر در میاورم هنوز هیچ اعلامیه و سندی دال برتجزیه ایران از جانب گروههای ملی در ایران در دست نیست، دلیل عصبیت وخشم
بیش از حد شما را در رابطهبا ملل ساکن جغرافیای ایران و بویژه ملت کورد را نمیتوانم

درک کنم. این عصبیت و دشمنی تا بدانجا کشیده میشود که شما دشمن اصلی را به کناری نهاده ، نیروهای چپ و راست ایران را مخاطب قرار داده و از خطر هیولای ملت کورد داد سخن میرانید.

شما زیر نقاب مبارزه با ناسیونالیسم ملل تحت ستم و هیولای کورد میخواهید ناسیونالیسم و شونیسم ناب ایرانی خود را پنهان نموده، چماق دفاع از تمامیت ارضی
را بر سر آنها بکوبید.
تا چه حد در اینکارتان موفق خواهید شد، در عهده تاریخ نگاران است. اما یک نکته را فراموش نکنید که "محمدرضا و قصاب جلدیان " اش در ۴۶-۴۷ و " امام راحل " تان در
۲۸ مرداد ۵۸ چقدر در به زانو در آوردن جنبش رهایی بخش کورد موفق بودند، حزب کمونیست کارگری شما هم همان قدر.
٨٨۱٣٨ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست