عنوان : سمت خروج از چنبره تناقضات بقا در قالبی دیگر یا فنا
آقای فرزاد شما از یکسو سناریوی غرب – بخوانیم آمریکا – را در جهت تقویت یا بقول خودت " برساختن چهره های رهبری ایران دموکراتیک و ایران حقوق بشری ارزیابی کرده. به بیانی شما بر تراز آمریکا مبنی بر تغییر رفتار جمهوری اسلامی از راه تحدید عرصه سپاه صحه می گذارید. اما آشکار نمی سازید راه حصول یا برساختن چهره های رهبری ایران دموکراتیک چگونه ست؟ همچنین باید تعیین نمود آیا در این رابطه خروج جمهوری اسلامی از چنبره تناقضات به کدام سمت است؟ یعنی جمهوری اسلامی سمت بقا در قالبی دیگر را می پذیرد؟ آیا شواهد و نشانه این رویکرد را کجا سراغ داری ؟ اما براین باورم اکه براساس ظواهر و شواهد بعید است سمت خروج از چنبره تناقضات به فنای جمهوری اسلامی بیانجامد. فراموش نکنیم در صورت گسترش تحریکات وتنش آفرینی نئوکانها، از این واقعیت غافل نشویم که در چنین صورتی سطح اعتراضات صنفی و جنبش مطالبه محور می تواند بخاطر خطرات امکان تجزیه ایران متوقف شود و اقشار زحمتکش و حقوق و مزدبگیر در سازمان اجتماعی کار ترجیحا مشی حفظ ایران را برگزیند و از حق قانونی خویش یعنی ادامه اعتراضات جهت تحقق مطالبات منصرف شوند. فهم دیگر از نوشته شما می تواند این باشد که معتقدید برساختن چهره های رهبری ایران دموکراتیک از پل تحریم می گذرد تا به تصور شما ای بسا لایه هایی از نهادها، اساسا نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی جذب شوند تا از آن ظرفیتی ساخته شود. آقای فرزاد این برآورد و گمانه شما متاثر از واقعیت و تجربه تاریخی دگردیسی حزب اله لبنان نیست؟ دگردیسی که در آن حزب اله از جایگاه نهادی نظامی و میلیشایی به حزب سیاسی فرامی روید و بلادرنگ در سازمان نیروهای مسلح لبنان ادغام می شود. پس شما انتظار دارید تا سپاه در اثر تحریم بمثابه عامل برونزائی دستخوش تغییراتی شود که در صورت وقوع چنین امری، مسرت بخش است. اما طلیعه این امر به عوامل درونزائی جناح های مرتبط با سپاه ست. چنانچه در صدر نوشته ات نقلآوردی که ایران پاسدار سپاه شد یا مجلس سبز جامگان شد . این قبیل حمایت ها در تضاد با انتظار بروز عوامل درونزائی سپاه نمی باشد؟
تاکید دارم از آنجا که جمهوری اسلامی هنوز در موقعیت شکننده قرار ندارد. بنابراین در راه تغییر رفتارش باید باور کرد وقوع هر احتمال در این راه وجود دارد.
٨۹۴۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱٣۹٨       

عنوان : یا خارجیان برایمان حکومت تعیین میکنند و یا همین را حفظ کنیم!
چپ در بن بست چه کنیم قرار دارد.
واز کمبود توانایی سازماندهی و همگرایی رنج می برد.
فقط تحلیل که این و یا آن چه در سر دارند کافی نیست .
چپ باید با حوصله خود را برای شرایط موجود آماده کند و طرحی دینامیک ارائه دهد که با هر گزینه ای بتواند موفق به جلو رود.
٨۹٣۷٣ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹٨