• دل‌آرا دارابی، که در سن ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده بود صبح امروز جمعه در زندان مرکزی رشت اعدام شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۱ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۱ می ۲۰۰۹

رادیو فردا: دل‌آرا دارابی، که در سن ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده بود صبح امروز جمعه در زندان مرکزی رشت اعدام شد. عبدالصمد خرمشاهی وکیل خانم دارابی در گفت‌وگویی با رادیو فردا این خبر را تأیید کرد.
محمد مصطفایی، وکیل دادگستری، در وبلاگ شخصی خود با اعلام این خبر نوشت: «اعدام این هنرمند در صورتی به وقوع پیوست که هیچ یک از وکلای وی از زمان اجرای حکم اطلاعی نداشتند.»
در روزهای پایانی فروردین ماه آیت‌الله هاشمی شاهرودی رئیس قوه قضائیه حکم اعدام دل‌آرا دارابی را برای مدت محدودی متوقف کرد تا این دختر ۲۳ ساله و خانواده‌اش فرصت جلب رضایت از اولیای دم را داشته باشد.
سازمان عفو بین‌الملل در لندن نیز، بر علیه حکم اعدام دل‌آرا دارابی، تظاهراتی را حدود دو هفته پیش مقابل سفارت ایران در لندن سازمان داد.
دل‌آرا دارابی متهم بود که شش سال قبل زمانی که تنها ۱۷ سال داشت با همدستی پسر مورد علاقه‌اش فردی را به قتل رسانده است.
خانم دارابی در سال ۸۲ پس از قتل فردی که نسبت خویشاوندی با پدر خانم دارابی داشت، قتل را برعهده می‌گیرد، اما در دادگاه ارتکاب جرم را انکار می‌کند. وی در دادگاه اظهار داشت: «من تحت تأثیر حر‌ف‌های پسر مورد علاقه‌ام قرار گرفتم که گفت تو قتل را گردن بگیر، چون کمتر از ۱۸ سال داری اعدام نخواهی شد. من به قتل اعتراف کردم اما این اعترافات واقعیت نداشت».
عبدالصمدخرمشاهی بر این اعتقاد و باور است که خانم دارابی بی‌گناه بوده و شواهد متعدد در پرونده وی بیانگر آن است که وی نمی‌توانسته قاتل باشد. وی در این زمینه به روزنامه اعتماد گفته است: «ایرادهای زیادی در پرونده وجود دارد و مدارک موجود در پرونده نشان می دهد این دختر قاتل نیست. دل‌آرا چپ دست است و با توجه به ضربات وارده به مقتول و شواهد دیگر، ممکن نیست این دختر قاتل باشد.»
مطابق قوانین جزایی ایران، قصاص یک حق شخصی است و خانواده قربانی مختار است که بین اجرا و عدم اجرای حکم صادره دست به انتخاب زده و یکی را برگزیند.

یادداشت محمد مصطفایی وکیل دادگستری
صبح امروز دلارا دارابی، که در سن ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده بود. در کمال ناباوری توسط اجرای احکام دادسرای رشت در زندان مرکزی رشت اعدام شد.
اعدام این هنرمند در صورتی به وقوع پیوست که هیچ یک از وکلای وی از زمان اجرای حکم اطلاعی نداشتند.
خبر خیلی کوتاه است ولی وحشتناک.
چه راحت جان می گیریم.
چه راحتی طناب دار را به گردن کودکی می اندازیم.
چه راحت لرزش های بدن نحیفش را احساس می کنیم.
به خدا ظلم است ظلم.
به خدا عدالت این نیست که کودکی کودکی را از وی بگیریم.
به خدا عدالت این نیست که بکشیم آنکه حقش مرگ نیست.
چه کسی می خواهد در روز قیامت پاسخگو باشد.
آیا انصاف است ....
چهارم فروردین سال ۸۵ او را در زندان رشت ملاقات کردم. او چهره ای مظلوم داشت. او قاتل نبود. قسم می خورد که قاتل نیست.
برایم تابلویی نقاشی کرد که عکس پیرمردی در آن بود که ویالن می زد. نمی دانستم که ساز مرگ دلارا را می زند.
باورم نمی شود که کشته شده باشد.
او واقعا بی گناه، مظلوم، آرام، متین، پاک و بی آلایش بود. دختری که حقش مرگ نبود و جانش را گرفتند.
خدایا به فریادمان برس.
خدایا از این همه بی عدالتی به کجا پناه ببریم.
خدایا خدایا خدایا.... چرا ما را اینقدر بی رحم آفریدی چرا چرا...