• اینجا،
    در این جزیره ی غربت   
در این کویر سرعت و بیهودگی
من با هزار عاشق دیگر
                            گریستم، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۴ تير ۱٣٨٨ -  ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹

 
 
 
وقتی که خون سرخ " ندا" را
برخاک ریختند،
خورشید سبزتر شد
ودر سکوت جاری میدانها
صد ها هزار سرو و صنوبر
                                    جوانه زد،
"صدها هزارجنگل شاداب،
                                ناگهان:
رویید از زمین!"
 
          
 
وقتی که خون سرخ " ندا" را
برخاک ریختند،
بادی شتابناک،
روی چنارسوخته شیون کرد
و بوته ی جوان شقایق
                            درباغ،
پیراهنی زشعله به تن کرد!
 
وقتی که خون سرخ " ندا" را
برخاک ریختند،
خورشید خسته بود،
و عصرآفتابی خرداد
اندوهگین و تلخ،
رگبار تیر را
               به تماشا نشسته بود!
 
وقتی که خون سرخ " ندا" را
برخاک ریختند،
آن سوی چار راه،
                     جوانان،
گردونه ی شکسته ی نکبت را
پرشور، سوی مزبله می راندند
آنسو َترَ ک، رفیقان
با هم
   " سرود یار دبستانی"
                               می خواندند!
و زیر پایشان
تندیس ِ آسمانی ِ ابلیس
                            می شکست!
 
آی ....ای ندای سرخ
آی.... ای نوای سبز
آی ....ای صدای دانش و موسیقی
آی .... ای سرود خشم جوانان میهنم
وقتی که خون سرخ و جوانت را
                               برخاک ریختند،
اینجا،
     در این جزیره ی غربت     
در این کویر سرعت و بیهودگی
من با هزار عاشق دیگر
                             گریستم،
و در سکوت خویش سرودم:
"ایکاش در کنار تو بودم
وقلب شصت سالگی ِ من
آماج آن گلوله سربین
                           می شد
ایکاش
         من به جای تو بودم!
                                 ایکاش..."
اما.....!
 
                 
 
اکنون تو نیستی
و جسم نازنینت
چون گنج شایگان
در خاک سرد گورغنوده ست
اما حرامیان همه می دانند
که آخرین نگاه تو،
                       با آن دو چشم باز
صدها هزار پنجره ی سبز
سوی بهارو صبح
                      گشوده است
سوی بهار خرم آزادی!
 
        
 
شب، مثل یک مترسک منحوس
در چارراه اصلی شهر ایستاده است
و باغهای میهن خونینم
از مریم و بنفشه و نرگس
وزسوسن وشقایق و زنبق
                             رنگین است!
 
اول تیر ٨٨               محمد کریم زاده