• - " مکن، نازنین ام !
    مزن دم
               نه از شام دیروز و نز بام فردا!
که در هم نوردیدن این دم، این حال خوش، هیچ کاری ندارد ..." ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٨ فروردين ۱٣٨۹ -  ۲٨ مارس ۲۰۱۰

 
 
● یادگار نخستین شب مهمان بودنم در خانه ی دکتر مهناز خانم
بدیهیان و دکتر جهانگیر جان صادقی


- " مکن، نازنین ام !
    مزن دم
               نه از شام دیروز و نز بام فردا!
که در هم نوردیدن این دم، این حال خوش، هیچ کاری ندارد ..."
- " چگونه؟ "
- " نمونه:
همین بس که دست دل ات را بگیرم
و بازت کشانم بدان لحظه
(در نیم گامی فقط تا فراموشی)
از یادها ی ات
که ... آن گربه ناگاه از پشت دیوار بر سار ..."
         - " بس کن!
کشاندی!...
رساندی!...
رسیدم!
و دیدم؛
و می بینم ... "
- " آری!
و می بین
که ما چون و تا چند باز یچگان خدایان یاد و خیال ایم؛
و بر دره ای
               ژرفه های اش گشوده بر انبار هیچای جاوید،
که در کام اش آینده هامان بدل می شود با گذشته ،
روان بر پل خودفروریز    حال ایم."

- " خوشا ؟
- یا دریغا ؟!"
- " ببین، نازنین ام !
تو بگزین.
من این لحظه،
                  در مرز بی خویشی،
آمیزه ی آن و این ام."



بیست و ششم نوامبر ۲۰۰۹،
بیدرکجای سانفرانسیسکو