• درود بر تو،درود!
نمود بودن ناب،
         ای بود جاودانی ی مرگ!
درود بر تو،
          خداوندگار نازنین من،
                                     ای عشق!- ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۱ تير ۱٣٨۹ -  ۱۲ ژوئيه ۲۰۱۰

 درود بر تو،درود!
نمود بودن ناب،
             ای بود جاودانی ی مرگ!
درود بر تو،
          خداوندگار نازنین من،
                                                   ای عشق!-
اگر چه ترکم کردی.
و یاد باد شادی و غم زیبایت!
اگر چه دور ترک می یابمت از جانک و جهانک خود،
          هر چه تنگ تر می شود دلک بی کس ام برایت.

پس از تو هیچ نماند
-دل تهی شده و جان بی جهان یا جهان بی جانم را-
جز این چه هست:

تداومی ناچار
          از روز مرّه گی؛
که،در تداوم ناچارش،
         اندوه اندوه نیست؛
و،در فرو نشستن امواج-اوووه!-
                                     چندان همه گدازه
که از گلوی جهان ساز تشفشان هایش
فواره می گشود به سوی خدا و خدایان،
                                        دیگر
                                 هیچ کوهی کوه نیست.
و مرگ نیز،
       دیگر،
همچون غریو دینوسوران
-ازپس نخستین زلزله
         در پژواک آسمان شکاف اش
                     با شکوه نیست.


و آنچه هست
       تنها
هستای باستانی ی موران است
                               بر زمین و
                                    شبکوران و
ماران و
من،که خویش زنده ی پیشین خویش نیستم:
یعنی که دیگر پوسته ای از خویش بیش نیستم.
و دلخوشم به این،
         به همین،
که،هر چه پاهایم ،به پویه پیرانه،کندرو تر می گردد،
گریزگار زمان،در گذار شتابان خویش،
                                    تند روتر می گردد!



به زادروزم:نهم تیر ۱٣٨۵-بیدرکجای لندن