یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

یک مویِ تو ، بر بالشِ من جا مانده است


کریم سهرابی


• یک مویِ تو ، بر بالشِ من جا مانده است
گُل رفته و یک برگِ گُل ، اما مانده است

با گریه ی ساحل،همه شب طوفانی است
دریای دلم، که بی تو تنها مانده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۹ می ۲۰۱٣


 
 
گردنِ کَبک هایم به زیبائیِ گردن تو
بهانه ای برای هر روز ،دیدنشان
------------------------------------

یک مویِ تو ، بر بالشِ من جا مانده است
گُل رفته و یک برگِ گُل ، اما مانده است

با گریه ی ساحل،همه شب طوفانی است
دریای دلم، که بی تو تنها مانده است




آئینه شدم ،کارِ تو آسان کردم
هر خوب و بدِ ترا نمایان کردم

تقصیرِ مرا ببخش، بانوی عزیز
احوالِ تو را ، اگر پریشان کردم


تلفیقِ خوشِ حُسن و هنر یعنی تو
زیبائی و عشق و شعرِ تر یعنی تو

در ناب ترین سروده ی مولانا
روحِ غزلِ " غیرِ قمر " یعنی تو


می آمد و با تو پا به پا ،می آمد
جان با تو ،چه خوش، ز تن رها می آمد

می آمد و در پرده ی پروازش بود
هر وَحی که در غارِ حرا می آمد



اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست