• در حالی که وزرات کار گفته است به دلیل سخنرانی روحانی اجازه ی تجمع به کارگران در اول ماه مه را نخواهد داد، دو جریان مستقل کارگری کارگران را به تجمع در برابر وزارت کار فرا خوانده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۹ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۲۹ آوريل ۲۰۱۴

اخبار روز: وزارت کار گفته است به دلیل سخنرانی حسن روحانی، کارگران در روز کارگر اجازه ی راه پیمایی نخواهند داشت. کارگران در روزی که متعلق به آن هاست باید بنشینند و به سخنرانی مقامی که حق دستمزد عادلانه و حق تشکل و بسیاری از حقوق دیگر آن ها را پایمال کرده است، گوش بدهند.
دو جریان کارگری و مستقل یعنی هماهنگ کنندگان تومار چهل هزار نفری کارگران و نیز اتحادیه ی آزاد کارگران، کارگران را دعوت کرده اند که روز پنجشنبه اول ماه مه در برابر وزارت کار تجمع کنند. مساله ی اصلی این تجمع اعتراض به حداقل دستمزد تعیین شده برای سال ۹٣ می باشد.
فراخوان هماهنگ کنندگان تومار چهل هزار نفری قبلا در اخبار روز منتشر شده است. در زیر فراخوان اتحادیه ی آزاد کارگران ایران به مناسبت اول ماه مه را می خوانید.

بار دیگر اول ماه مه روز جهانی کارگر از راه رسید، بار دیگر هر کدام از ما کارگران در گوشه و کناری مشغول تدارک برگزاری مراسم این روز بزرگ و تاریخی هستیم و هر کدام به اشکال مختلف در تلاشیم تا بتوانیم مراسم این روز را در قالب محافل و گلگشت یا حضور در اندک مراسم های ممنوعه خیابانی برگزار کنیم. بیش از سی سال است که چنین وضعیتی بر ما تحمیل شده است و حاکمیت فرصت برگزاری آزادنه و مستقل مراسم این روز را از ما کارگران سلب کرده است.   

دوستان و همکاران در سراسر کشور! باید یکبار برای همیشه به چنین وضعیتی پایان داد، باید دریافت که شرایط امروز، نسبت به سالهای پیشین چه به لحاظ درجه بسیار بالای ستمی که بر ما روا میشود و چه به لحاظ طرح مطالبات و دفاع از حقوق انسانی مان بسیار متفاوت است. همین یک ماه پیش بود که حداقل مزد را، انگار که لقمه ای را جلوی گرسنه ای قحطی زده انداخته باشند ۲۵ درصد و برای سایر سطوح مزدی ۲۰ درصد ترمیم کردند که در همان اولین روزهای سال با افزایش قیمت آب و برق و گاز و دیگر مایحتاج زندگی، این مقدار افزایش مزد حتی ثانیه ای بر سر سفره های ما قرار نگرفت.

تحمیل این میزان مزد خفت بار در آخرین روزهای سال گذشته در شرایطی انجام شد که رئیس جمهور اعلام کرد تورم را در سطح ۲۵ درصد نگاه خواهند داشت اما هنوز این وعده به آرشیو مطبوعات و رسانه ها نرفته بود که روز پنج شنبه گذشته با افزایش قیمت متوسط بنزین و گازوئیل به بیش از ۵۰ درصد، سیر صعودی و سرسام آور هزینه های زندگی را کلید زدند و بدینگونه شرایط را برای چپاول سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری بیش از پیش مهیا کردند. تحمیل چنین درجه ای از ستم معیشتی بر ما کارگران در حالی به عنوان یک سیاست و اولویت در دستور دولت قرار گرفته است که پس از تاراج هزاران میلیارد تومان از اندوخته های ما در صندوق سازمان تامین اجتماعی توسط صاحب منصبان حکومتی، بار دیگر طرح چپاول دسترنج ما در این سازمان تحت پوشش بیمه سلامت همگانی در دستور دولت قرار گرفته است و همین دیروز، وزیر کار از ضرورت افزایش سن بازنشستگی خبر داد تا قادر شوند اندک تحت مانده دسترنج ما کارگران در صندوق سازمان تامین اجتماعی را نیز تحت عنوان بیمه سلامت همگانی به تاراج برند.

دوستان و همکاران! چیزی که در این میان بیش از هر واقعیت دیگری روشن است، این است که دولت و کارفرمایان هیچ حد و مرزی را برای تحمیل برده وارترین شرایط کار و تحمیل گرسنگی بر میلیونها خانواده کارگری برسمیت نمی شناسند. این فقط اعتراض و قدرت متحدانه ماست که متضمن بهبود شرایط کارمان، امنیت شغلی مان و برخورداری مان از یک دستمزد شایسته و شرافتمندانه است. این فقط خواست و اراده ماست که میتواند برپایی تشکلهای کارگری را بدست خودمان و بدون دخالت دولت و کارفرمایان تضمین کند، قراردادهای اسارت بار موقت و سفید امضا را ملغی کند، دولت و کارفرمایان را نسبت به عدم پرداخت بموقع دستمزدهایمان وادار به عقب نشینی نماید و شرکتهای تامین نیروی انسانی و پیمانکاری را به عنوان واسطه های غارت و چپاول وحشیانه دسترنج مان برچیند. باید به نیروی متحد خود باور داشته باشیم، باید بدانیم تا زمانی که خود نخواهیم اگر هزاران سال هم بگذرد اجازه برپائی آزادانه و مستقل مراسم روز جهانی کارگر را به ما نخواهند داد و همانگونه که طی بیش از سی سال گذشته، خود بیش از هر کس دیگری شاهد بوده ایم شرایط کار و زندگی مان روز به روز فاجعه آمیزتر خواهد شد. باید به تکرار و ادامه فجایعی که بر زندگی و معیشت مان تحمیل شده است پایان داد. باید در روز جهانی کارگر همچون کارگران سایر کشورها که رسانه های حکومتی آنرا به نمایش میگذارند به خیابانها بیائیم و تجدیدنظر فوری در حداقل مزد، حق برپائی تشکلهای مستقل کارگری، محاکمه و مجازات فوری چپاولگران صندوق تامین اجتماعی و دیگر خواستهای بر حق مان را فریاد زنیم.

زنده باد اتحاد و همبستگی سراسری کارگران ایران
تشکل، تجمع حق مسلم ماست - معیشت، منزلت حق مسلم ماست
روز ۱۱ اردیبهشت همراه با هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران- تهران، محل وزارت کار - ساعت ۱۰ تا ۱۲ ظهر  


قطعنامه اتحادیه آزاد کارگران ایران
به مناسبت روز جهانی کارگر- اول مه ۲۰۱۴- ۱۱ اردیبهشت ۱٣۹٣

زنده باد همبستگی بین المللی کارگران، زنده باد اعتراض و اتحاد کارگری و زنده باد آرمان کارگران برای برپائی دنیایی عاری از ستم و استثمار. این جملات فراخوانهایی تاریخ ساز و پیام اول ماه مه برای همه ما کارگران در پهنه گیتی است. ما این روز بزرگ را که در طول بیش از یکصد سال گذشته با مبارزه میلیونها کارگر در سراسر جهان برای رهائی از یوغ ستم و نابرابری در هم تنیده شده است و سال به سال نقش برجسته تری در همبستگی و مبارزه ما کارگران ایفا کرده است به همه کارگران ایران و سراسر جهان صمیمانه تبریک میگوئیم و دست اتحاد بسوی آنان دراز میکنیم و با تاکید بر همبستگی سراسری کارگران ایران، تجدید نظر فوری و اساسی در حداقل مزد مصوب، حق برپائی تشکلهای مستقل کارگری و سازماندهی اعتصابات و اعتراضات آزادانه و سراسری را به مثابه فوری ترین خواستهایمان فریاد می زنیم.

فریاد اعتراض ما کارگران به فقر و فلاکت و بی حقوقی، فریاد اکثریت عظیم مردم ایران نسبت به شرایط موجود است. شرایطی که هر روزه ابعاد فاجعه آمیزی تری بر خود میگیرد و جمعیت عظیم تری از کارگران و مردم ایران را بسوی بی حقوقی مطلق و فقر و نداری سوق میدهد. بطوریکه دولت و کارفرمایان هیچ حد و مرزی را در تحمیل ستم معیشتی بر میلیونها خانواده کارگری برای خود قائل نیستند و هر روزه طرح و برنامه های جدیدتری را برای تشدید استثمار کارگران و غارت ثروتهای اجتماعی در دستور میگذارند. هنوز خبر دست اندازی هزاران میلیارد تومانی توسط صاحب منصبان حکومتی به دسترنج کارگران در صندوق سازمان تامین اجتماعی کهنه نشده است که چپاول اموال ما کارگران در این صندوق را تحت عنوان "ادغام صندوق تامین اجتماعی در طرح بیمه سلامت همگانی" به میان کشیده اند و همزمان وزیر کار طرح افزایش سن بازنشستگی را برای غارت بیشتر دسترنج ما کارگران بر روی میز قرار داده است. هنوز خبر اظهارات رئیس جمهور مبنی بر کنترل تورم در سطح ۲۵ درصد که با هدف توجیه افزایش خفت بار ۲۵ درصدی حداقل مزد عنوان شد در آرشیو مطبوعات و رسانه ها بایگانی نشده بود که با اجرای مرحله دوم قطع سوبسیدها (موسوم به هدفمندی یارانه ها) قیمت حاملهای انرژی را بطور متوسط به بیش از ۶۰ درصد افزایش دادند و بدینگونه شرایط را برای افزایش سرسام آور هزینه های زندگی و غارت و چپاول سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری مهیا کردند. اما کسانیکه هر لحظه و هر روزه و با توسل به انواع سیاستهای عوافریبانه چنین وضعیت فاجعه باری را بر ما کارگران و دیگر اقشار محروم و زحمتکش مردم ایران تحمیل میکنند باید بدانند که ما نظاره گر تباهی و نابودی هست و نیست مان نخواهیم شد و متحدانه در مقابل فقر و فلاکت و بی حقوقی اجتماعی تحمیل شده بر خود ایستادگی خواهیم کرد. بر این اساس ما با ابراز انزجار از وضعیت موجود و اعتراض علیه سرکوب مطالبات بر حق مان، خواستهای خود را به شرح زیر اعلام میداریم و خواهان تحقق فوری آنها هستیم:

۱- ما مصرانه خواهان تجدیدنظر فوری در حداقل مزد مصوب و افزایش آن با دخالت و نظارت مستقیم نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران هستیم و بر تامین یک زندگی شایسته و انسانی برای عموم مردم ایران پای می فشاریم

۲- طرح قطع سوبسیدها (موسوم به هدفمندی یارانه ها) و به فلاکت کشانده شدن زندگی کارگران و اکثریت عظیم مردم ایران باید به فوریت متوقف گردد

٣- حق برپائی تشکلهای کارگری که بدست خود کارگران و بدون دخالت دولت و کارفرمایان ایجاد میشوند باید و بدون هیچ قید و شرطی به رسمیت شناخته شوند

۴- آزادی بی قید و شرط اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، آزادی احزاب، تجمع و آزادی بیان و مطبوعات باید به عنوان حقوق مسلم و خدشه ناپذیر اجتماعی کارگران و عموم مردم ایران به رسمیت شناخته شوند

۵- ما خواهان تامین امنیت شغلی، محو قراردادهای اسارت بار موقت و سفید امضا و بر چیده شدن شرکتهای تامین نیروی انسانی و پیمانکاری به مثابه ننگین ترین ابزار برای غارت و چپاول دسترنج مان هستیم

۶- دستمزدهای معوقه کارگران باید فورا و بی هیچ عذر و بهانه ای پرداخت و عدم پرداخت آن بایستی به مثابه یک جرم قابل تعقیب قضائی به قانون تبدیل گردد و خسارت ناشی از آن به کارگران پرداخت شود

۷- ادغام صندوق سازمان تامین اجتماعی در طرح بیمه سلامت همگانی دست اندازی دیگری به دهها سال دسترنج و اندوخته ما کارگران است. ما با تاکید بر اجرای طرح بیمه سلامت همگانی به عنوان یکی از حقوق اساسی مردم ایران و بمثابه یکی از وظایف اصلی دولت، خواهان محاکمه علنی و فوری غارتگران صندوق سازمان تامین اجتماعی و توقف فوری طرح ادغام این صندوق در بیمه سلامت همگانی هستیم

٨- ما با تسلیت و ابراز همدردی عمیق با خانواده های کارگران جان باخته در سوانح شغلی، تبدیل محیطهای کار به قتلگاه کارگران را قویا محکوم میکنیم و آنرا نتیجه سرکوب و پایمال شدن بدیهی ترین حقوق انسانی و اجتماعی کارگران میدانیم و با تاکید بر مسئولیت مستقیم دولت در پیش آمدن چنین وضعیت فاجعه باری، خواهان بکارگیری و رعایت فوری بالاترین استانداردهای ایمنی در محیطهای کار هستیم

۹- اخراج و بیکار سازی کارگران باید به هر بهانه ای متوقف گردد و تمامی کسانی که بیکار شده و یا به سن اشتغال رسیده اند باید تا زمان اشتغال به کار از بیمه بیکاری متناسب با یک زندگی انسانی برخوردار شوند

۱۰- ما هر گونه سرکوب اعتراضات کارگری و مردمی و تعرض به فعالین کارگری دربند و دیگر زندانیان را که در زندان اوین صورت گرفت قویا محکوم میکنیم و خواهان لغو فوری مجازات اعدام، آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران زندانی و دیگر جنبش های اجتماعی آزادیخواه از زندان و توقف فوری پیگردهای قضایی علیه آنان هستیم

۱۱- کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان باید فورا لغو و برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی باید به رسمیت شناخته شود

۱۲- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از یک زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعیض و نابرابری در پرداخت مستمری و حقوق و مزایای بازنشستگان هستیم

۱٣- کودکان کار و خیابان لکه ننگی است بر جامعه ما. هرگونه کار کودکان مطلقا باید لغو و آنان می باید از تامین اجتماعی گسترده و کامل، امکانات آموزشی رفاهی و بهداشتی یکسان و رایگان جدا از نوع جنسیت، موقعیت اقتصادی و اجتماعی خانوادگی و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی برخوردار شوند

۱۴- ما خواهان رفع هرگونه تبعیض از کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیتها در ایران، توقف فوری اخراج آنان و اعطای حقوق شهروندی به این دسته از هم طبقه ای های خود هستیم

۱۵- ما با قدردانی از حمایت تمامی سازمانهای کارگری جهان از مبارزات کارگران ایران، پشتیبانی خود را از اعتراضات کارگری در سرتاسر جهان اعلام میداریم و بر همبستگی بین المللی کارگران تاکید می کنیم

۱۶- اول ماه مه روز جهانی کارگر باید تعطیل رسمی اعلام گردد و در تقویم کشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم گوناگون این روز ملغی گردد

زنده باد اول ماه مه - زنده باد همبستگی بین المللی کارگران – پیش بسوی همبستگی، اتحاد و اعتراض سراسری کارگران ایران

اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۱ مه ۲۰۱۴- ۱۱ اردیبهشت ۱٣۹٣