دو سروده
یوسف صدیق (گیلراد)
•
تو را مینویسم بی آنکه بیاندیشم.
مرا میخوانی بی آنکه فرشته ی باران
چشم انداز اردیبهشتی فکرهایم را رها کند.
محبوب من! به بهاران خوش آمدی
(کاش)
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۱۹ مهر ۱٣۹٣ -
۱۱ اکتبر ۲۰۱۴
کاش
تو را مینویسم بی آنکه بیاندیشم.
مرا میخوانی بی آنکه فرشته ی باران
چشم انداز اردیبهشتی فکرهایم را رها کند.
محبوب من! به بهاران خوش آمدی.
کاش در "کوبانی" هم باران ببارد.
۱۲ مهر ۱۳۹۳ ...........
آه، مادر !
آنان هم به "صدور انقلاب" میاندیشند.
کوبانی "کافر" را درهم میکوبند
تا "توسری" حرف اول را بزند
و "روسری" حرف آخر را.
آه، مادر، مادر آواره ی من !
کو، کو پتوی نقره ی مهتاب،
کنار خار بیابان ؟
که بخوابی، آرام بگیری
و نسترنهای پرپر شده ات را
روی سینهات بگذاری.
اینجا روسری هم نیست.
زخمهایت را چگونه ببندم ؟
۱۸ مهر ۱۳۹۳ ........
|