یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

سرود کارگرانی که زندان اوین را ساختند


مجید نفیسی


• آنها چشمان ما را می بندند
و تنها بهنگام کار می گشایند.
ما در گروههای کوچک کار می کنیم
و سربازان مسلح بگِرد ما می چرخند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲ آذر ۱٣۹٣ -  ۲٣ نوامبر ۲۰۱۴


 می کِشیم، می کِشیم، بر دوش می کِشیم
از درون راهروهای تاریک
و دیوارهای بلند را بالا می بریم
بر فراز داربست های باریک.

آنها چشمان ما را می بندند
و تنها بهنگام کار می گشایند.
ما در گروههای کوچک کار می کنیم
و سربازان مسلح بگِرد ما می چرخند.

چه کسی درین راهروها پاس خواهد داد
و چه کسی درین حجره ها منتظر خواهد ماند؟
چه کسی تازیانه را بالا خواهد برد
و چه کسی دردِ گزنده را فرو خواهد خورد؟

هر شب که به خوابگاه خود باز می گردیم
پرسش ما از هم این است:
"کی از این کار سر باز خواهیم زد
یا درین بند نقبی خواهیم گشود؟"

افسوس! پرسشهای ما بی پاسخ می مانند
و دست های ما آلوده.
اما آنها که اینجا در بند خواهند بود
از اینهمه با اشباحِ ما سخن خواهند گفت.

یکروز بنیاد این نُه تو پایان خواهد گرفت
و پیکرهای ما در زیر آن دفن خواهد شد.
ای دادخواهان که روزی این راز را می گشائید
این زندان را به بنای یادبودی بدل کنید.

۲۵ مه ۱۹۹٨

 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست