• آن چه بر سر تقی رفعت‎ها رفت و هنوز در رژیم اسلامی، بر سر نویسندگان و شاعران و روزنامه نگاران ما می‎رود، به دست سازندگان سریال "شهرزاد"، موجه جلوه داده می‎شود تا از طریق هنر، به جای اشاعه ی روشنگری، دست به جعل تاریخ و شخصیت‎های ادبی بزنند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱ اسفند ۱٣۹۴ -  ۲۰ فوريه ۲۰۱۶

 همان طور که دیده یا شنیده‎اید، اخیراً "شبکه ی خانگی"، سریال ایرانی شهرزاد را نمایش می‎دهد. زمان این سریال از دوران کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲علیه دولت دکتر محمد مصدق آغاز می‎شود، و این طور که از چگونگیِ روند این سریال برمی‌آید، به انقلاب سال ۱۳۵۷، خواهد رسید. انقلابی که به دست مردم، و بخاطر رسیدن به آزادی و عدالت اجتماعی، علیه سلطنت پهلوی، صورت گرفت، اما با "خدعه" روح‎الله خمینی، و مذهبیون و مشاوران آمریکائی و انگلیسی‎شان، به‎صورت رژیم یا حکومت اسلامی درآمد.
پیش از این، در یادداشتی تحت عنوان سریال ایرانیِ "شهرزاد"، یا هنرِ آلوده به ارتجاع نوشتم که این سریال گرچه تاریخی نیست، اما سازندگان آن از حوادث مهم تاریخ و سیاست معاصر ایران، بخشی کژ و مژ را به عنوان ملاط و جذابیت سریال، استفاده کرده‎اند و به وضوح، دست به جعل تاریخ زده و به‎تماشاچی، چنین القاء می‎کنند که دولت دکتر مصدق، فقط توسط شاه و دربار به سرکردگیِ آمریکا و مشتی اوباش، چون شعبان بی‎‏مخ‎ها، سرنگون شد. آنان آشکارا خصومت آیت‎الله کاشانی نسبت به مصدق، و ارتباطش با زاهدی، دربار، و شاه، و حمایت وی از کودتا را، به خواسته رژیم اسلامی پنهان می‎کنند. همچنین از دستور شوروی به حزب توده در عدم حمایت از مصدق، (لابد بخاطر توده‎ای‎ها و اکثریتی‎ها) ذکری به میان نمی‎آید.
متأسفانه با جلو رفتن سریال شهرزاد، دروغ‎ها و جعلیات جدیدی در آن ظهور می‎کند که نشان می‎دهد این رژیم و دست‎پروردگانش چگونه، آگاهانه از طریق هنر، دست به تحریف تاریخ زده و فرهنگ جعلی برای نسل‎های آینده می‎سازند‎.
از اپیزود پانزدهم به بعد، "بزرگ آقا" وارد روابط جدیدی با برخی مناقصه کاران که دستشان با دربار، در یک کاسه است و آن‎ها هم برای خود گروهی لات جیره خوار دارند، یکی می‎شود. یکی از این افراد آقای "بهبودی" است. که عمال مزدورش، از جمله شخصی به نام تقی رفعت، با مزدوران بزرگ آقا، برای گوشمالی دادن مختصر به "شیروانی"، مناقصه کار دیگر، تصمیم می‎گیرند یکی دو انبارِ غلّه ی او را به آتش بکشند.
در حمله‍ی شبانه لومپین‎های بزرگ آقا و بهبودی، به انبار غله ی شیروانی، علی‎رغم اخطار بزرگ آقا که کسی در این حمله، کشته نشود، تقی رفعت، به دو محافظ انبار شلیک می‎کند. یکی در دَم می‎میرد و دیگری را هاشم، پدر فرهاد، که قاطی لومپن‎هاست!، پس از کتک زدن تقی، به‎بیمارستان می‎رساند. (بگذریم از مضحک بودن صحنه‎های حمله ی این همه لومپن که "دستمال یزدی"‎های خود را برای پوشاندن چهره و آسیب ندیدن از آتش و دود، همانند کابوهای آمریکائی به صورت بسته و با کلاه‎های مخملیِ کانگستری، اسلحه به دست به چهارتا کارگر بدبخت بی‎سلاح و بی‎دفاع، یورش می‎برند تا انبار را به آتش بکشند). سرانجام "تقی رفعت" در اپیزود هیجدهم توسط مزدبگیران بزرگ آقا. کشته می شود. ظاهراً حضوری بی‎معنا و مرگی بی‎معناتر برای سریال شهرزاد اما بهره گیری موذیانه رژیم از حضور تاریخیِ "تقی رفعت".
اجازه دهید با هم قصد پلید سازندگان این سریال را بشناسیم. سازندگانی که بی اجازه رژیم اسلامی قدرت دخل و تصرفی در اثر خود ندارند. پس باید دید خصومت رژیم اسلامی با تقی رفعت، از کجا سرچشمه گرفته که حالا انتقام خود را به دست سازندگان سریال شهرزاد، از او می‎گیرند؟
جدا از کتاب های ادبی و تاریخی که بطور مفصل در باره‍ی زندگی شخصی، سیاسی و ادبیِ تقی رفعت نوشته‎اند، با جستجویی ساده در گوگل، به نام تقی رفعت، به عنوان موسس روزنامه تجدد و نویسنده ی مقالاتی که همگی در جهت آگاهی دادن مردم علیه خرافات و جهل، و بی‎خبری از جهان مدرن است برمی‎خوریم. تقی رفعتی که برای نخستین بار مبحث فمینیسم را در جامعه ی سرکوبگر ضد زن، مطرح کرد و در باره‍ی آزادی زنان و برابری آنان با مردان مطلب و مقاله نوشت و با مخالفین متشرع جدال کرد، و حتی تخلص فمینا را برای خود برگزید.
در شرح زندگی او می‎خوانیم: تقی رفعت، روشنفکر، ادیب، سیاستمدار و دولتمرد ترک، در ۱۲۶۸خورشیدی در تبریز متولد شد. تحصیلات خود را در استانبول انجام داد و در شهر طرابوزان مدیر مدرسه ایرانیان به نام مدرسه ناصری شد. در جریان جنگ جهانی اول به تبریز برگشت و در دبیرستان محمدی این شهر به تدریس زبان فرانسه پرداخت. او مدیر روزنامه‍ی تجدد و آزادیستان١گردید و از پیشگامان شعر نو در ایران بود. اصطلاح تجدد را در مقابل اصطلاح فرانسوی رنسانس آورده و مقصود از آن، دگرگونی حیات اجتماعی، علمی و هنری بود. رفعت نخستین کسی بود که اشعار نوگرای شمس کسمائی را منتشر کرد. زنی که برای نخستین بار در تبریز، بی حجاب در خیابان‎های شهر ظاهر شد.
رفعت دارای آثار متعددی از نظم و نثر و شعر و مقاله و نمایشنامه و سخنرانی و ترجمه به زبان‎های ترکی، فارسی و فرانسه است. نمایشنامه‌هایی نیز نوشت که برخی در زمان خود او در تبریز به اجرا درآمد. رفعت به جز تبحر در ادبیات فارسی، ترکی و فرانسوی، در علوم جغرافیا و هندسه نیز دست داشت. آثار او که شامل اشعار و مقالات انتقادی و ترجمه‌هایی از زبان‎های فرانسه و ترکی عثمانی است هنوز گردآوری نشده است.
زندگی هنری و ادبی رفعت با سیاست گره خورده بود؛ تقریبا یک سال و نیم بعد از خروج نیروهای عثمانی از آذربایجان جنوبی و با تشکیل جمهوری آزادیستان (١٩٢٠) به رهبری شیخ محمد خیابانی، این بار تقی رفعت به عنوان دست راست شیخ محمد خیابانی، مسئولیت وزارت فرهنگ و تبلیغات این جمهوری مستقل را برعهده گرفت. رفعت در خودآگاهی ملی ترک در آذربایجان جنوبی نقش عمده‎ای داشت و از نخستین نمایندگان ترک‎گرائی دمکراتیک و مدرن در آذربایجان جنوبی بود. گرچه او ادبیات فارسی را بسیار محترم می‎شمرد و در راه تجدد در زمینه‍ی ادبیات و زبان فارسی کوشش بسیار کرده بود، اما دشمنانش برای تخریب شخصیت سیاسی او، وی را پان تورکیست می‎نامیدند.
در مورد مرگ او در تاریخ بیست وچهار یا بیست وپنج شهریور ماه ١٢٩٩خورشیدی، و در سن سی و یک سالگی، دو روایت مختلف وجود دارد؛ یکی این که تقی رفعت دو روز پس از کشته شدن شیخ محمد خیابانی، به دست نیروهای حکومت ایران، دست به خودکشی زد و روایت دیگر آن که رفعت نیز پس از کشته شدن خیابانی، به دست همان نیروهای حکومتی در تبریز به قتل رسید و مکان دفن او نیز مشخص نیست.
به گفته یحیی آریان پور: "هر چه بود تقی رفعت، قربانی پیوندِ بدعاقبتِ سیاست و روزنامه نگاری یا سیاست و ادبیات شد." ۲
و حالا آن چه بر سر تقی رفعت‎ها رفت و هنوز در رژیم اسلامی، بر سر نویسندگان و شاعران و روزنامه نگاران ما می‎رود، به دست سازندگان سریال "شهرزاد"، موجه جلوه داده می‎شود تا از طریق هنر، به جای اشاعه ی روشنگری، دست به جعل تاریخ و شخصیت‎های ادبی بزنند.

پانویس:
۱- نام "آزادیستان" پیشنهاد اسماعیل آقا امیرخیزی از رهبران حزب دمکرات آذربایجان بود. و در واقع نشریه هواخواه تجدد در ادبیات بود
۲- تاریخ تحلیلی شعر نو، نوشته شمس لنگرودی