• نه،
به هیچ روی!
ببین که،
       بی که بخواهم،
             همیشه گوش به زنگ و همیشه چشم به راه ات می دارم! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۲ اسفند ۱٣۹۴ -  ۱۲ مارس ۲۰۱۶

 
نه،
به هیچ روی!

ببین که،
       بی که بخواهم،
             همیشه گوش به زنگ و همیشه چشم به راه ات می دارم!
نه، این
دُرُست نیست، روا نیست،
به هیچ روی!

ولی چه باید کرد؟
من از خودت می پُرسم:
پزشکِ جانِ پریشانِ من!
نباید آیا با درد ساخت،
برای آن چو دوا نیست،
به هیچ روی؟

دل ام به سوی تو چون پر می کشد،
به زیرِ پلک های فرو بسته،
                            باز می بینم
که در هواپیمایم؛
و، پُرشتاب تر از فریادِ خویش،
                   دارم به سوی تو می آیم.
ولی هواپیما را
گزیری از افتادن در چاله های هوا نیست،
به هیچ روی.

و، باز،
من، از تکانه ی ناچاری،
                      چشم می گُشایم و می بینم
که در همین جایم:

همین کجا که تفاوت نمی کند که کجا هست
                                        یا کجا نیست،
به هیچ روی.

نمی توانم دیگر،
                نه،
نمی توانم،
      می دانم.
و روشن است،در این تاریکا،
که هر فضا که مرا در خود گیرد
دریچه ای ش به فردا نیست:
چرا که خواهم دید که
                در آن نیز،
به زیرِ نورِ نموری از یاد،
                      جُز گذشته های مه آلود
به سردخانه ی اکنون ام پیدا نیست،
به هیچ روی.

دروغ می گویم به خویش،
اگر که با تو دگر لافِ آمدن بزنم.
همیشه،
    مثلِ همیشه،
دل ام برای تو تنگ است.
ولی چه کار کنم؟
بگو چه کار کنم:
که ناتوان ام چندان
که نیم گام به چشم ام هزار فرسنگ است.
تو،
   آه،
تو
عروسِ حسرتِ من خواهی ماند:
چرا که من،
کنون که از همه هرگونه بندی آزادم،
اسیرِ عمرِ درازِ خودم.
                سخن کوتاه:
برای من،
مباش گوش به زنگ و
       مباش چشم به راه:
چرا
که از گلیمِ همین هر کجا
مرا
توانِ آن که دگر ره برون نهم پا نیست،
به هیچ روی.

و این غزلواره
سرودِ بدرودم با توست:
اگرچه می دانم
که بافتارِ زُمُخت اش
             در خورِ دلکِ نازنینِ تو زیبا نیست،
به هیچ روی.

مرا ببخش وفراموش کن.


نهم آذرماه ۱٣۹۴،
بیدرکجای لندن