• تونی که، بسان ضرب تیغ
در قلب محزونم نشستی
توئی که سخت مقاوم بسان رمه ای پلید، مست، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٨ ارديبهشت ۱٣۹۵ -  ۷ می ۲۰۱۶

 Charles Baudelaire (1821-1868)
شارل بودلر

Charles Baudelaire
Les fleurs du mal : Le Vampire
خون آشام ،از مجموعه گلهای دوزخ

تونی که، بسان ضرب تیغ
در قلب محزونم نشستی
توئی که سخت مقاوم بسان رمه ای پلید، مست،
ازخواری و ذلت روحم
دیوانه و حاضر یراق،
بستر و سرای خود را
ساختی

ـــ و ننگی شدی که بدان وابسته ام
بسان اسیر به زنجیر
بسان قمارباز به بازی
بسان خَمّار به بطری شراب
بسان مردار به کرمهای انگلی
ـــ لعنت، لعنت بر تو

پناه بردم من
به شمشیر دو دم
که آزادی ام را فتح کند
وطلب کردم من از شوکران مهلک
تا به کمک جبونی ام آید

دریغا! که خوارم شمردند
شمشیر و شوکران
و مرا گفتند:
«لایق آن نیستی
که رهائی بخشیم ترا از دست بنده ملعون شده ات،
ای ابله!
گر تلاش ما ترا از سیطره اش آزاد سازد،
بوسه های تو دوباره
حیات خواهد بخشید
لاشه آن خون آشام را!»

برای دریافت مختصری درباره شاعر، رجوع کنید به ادرس زیر
akhbar-rooz.com

Le Vampire

Toi qui, comme un coup de couteau,
Dans mon coeur plaintif es entrée;
Toi qui, forte comme un troupeau
De démons, vins, folle et parée,

De mon esprit humilié
Faire ton lit et ton domaine;
— Infâme à qui je suis lié
Comme le forçat à la chaîne,

Comme au jeu le joueur têtu,
Comme à la bouteille l'ivrogne,
Comme aux vermines la charogne
— Maudite, maudite sois-tu!

J'ai prié le glaive rapide
De conquérir ma liberté,
Et j'ai dit au poison perfide
De secourir ma lâcheté.

Hélas! le poison et le glaive
M'ont pris en dédain et m'ont dit:
«Tu n'es pas digne qu'on t'enlève
À ton esclavage maudit,

Imbécile! — de son empire
Si nos efforts te délivraient,
Tes baisers ressusciteraient
Le cadavre de ton vampire!»



The Vampire

You who, like the stab of a knife,
Entered my plaintive heart;
You who, strong as a herd
Of demons, came, ardent and adorned,

To make your bed and your domain
Of my humiliated mind
— Infamous bitch to whom I'm bound
Like the convict to his chain,

Like the stubborn gambler to the game,
Like the drunkard to his wine,
Like the maggots to the corpse,
— Accurst, accurst be you!

I begged the swift poniard
To gain for me my liberty,
I asked perfidious poison
To give aid to my cowardice.

Alas! both poison and the knife
Contemptuously said to me:
"You do not deserve to be freed
From your accursed slavery,

Fool! — if from her domination
Our efforts could deliver you,
Your kisses would resuscitate
The cadaver of your vampire!"