• میغلطی روح من،
با مهارت و چابکی
و بسان ماهر شناگری، که از خود بی خود می شود در میان امواج،
می پیمائی مسرور ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱ تير ۱٣۹۵ -  ۲۱ ژوئن ۲۰۱۶

 Charles Baudelaire(۱٨۲۱-۱٨۶۷)

شارل بودلر
Spleen et Idéal : Elévation
از مجموعه آلام و آمال:
شرف

بر فراز برکه ها، بر فراز دشتها،
کوهها، جنگلها ، ابرها، دریاها
ماورای خورشید، ماورای فلک الافلاک
ماورای آستانه پرستاره سیارات،

   میغلطی روح من،
با مهارت و چابکی
وبسان ماهر شناگری، که از خود بی خود می شود در میان امواج،
می پیمائی مسرور
با مردانه کامی، زائدالوصف
در قعر لا یتناهی.
.

پرواز کن دور از این تعفنات مرگبار؛
در هوای ناب، تطهیر کن خود را
و بنوش، بسان عرقی خالص و متبرک،
فروزان آتشی که اشبا می سازد
فضاهای زلال را.

در پس مشکلات و اندوه بی پایان
که تکیده میسازد هستی خمار آلود را در زیر بارشان،
خوشبخت آن کس که با یک بال تنومند
خود را به دشتهای نورانی و آرام می رساند؛

کسی که بسان چکاوک،
بال می گشاید آزادنه افکارش
به سوی آسمانهای صبحگاهان
ـ به پرواز در می آید بر فراز زندگی
کسی که بی دغدغه می فهمد
زبان گلها و هر آنچه بی زبان است!

Élévation

Au-dessus des étangs, au-dessus des vallées,
Des montagnes, des bois, des nuages, des mers,
Par delà le soleil, par delà les éthers,
Par delà les confins des sphères étoilées,

Mon esprit, tu te meus avec agilité,
Et, comme un bon nageur qui se pâme dans l'onde,
Tu sillonnes gaiement l'immensité profonde
Avec une indicible et mâle volupté.

Envole-toi bien loin de ces miasmes morbides;
Va te purifier dans l'air supérieur,
Et bois, comme une pure et divine liqueur,
Le feu clair qui remplit les espaces limpides.

Derrière les ennuis et les vastes chagrins
Qui chargent de leur poids l'existence brumeuse,
Heureux celui qui peut d'une aile vigoureuse
S'élancer vers les champs lumineux et sereins;

Celui dont les pensers, comme des alouettes,
Vers les cieux le matin prennent un libre essor,
— Qui plane sur la vie, et comprend sans effort
Le langage des fleurs et des choses muettes!
— Charles Baudelaire

Elevation

Above the ponds, above the valleys,
Mountains, woods, clouds, and seas,
Beyond the sun, beyond the heavens,
Beyond the confines of starry spheres,

My spirit, you roam with agility,
And, like a good swimmer bracing the waves,
You soar happily into profound immensity
With exquisite male delight.

Fly, far away from these noxious surroundings;
And cleanse yourself in the pure air above,
And drink, the clear fire that fills lucid spaces,
As you would a pure and divine liqueur.

Behind the nuisances, and the vast chagrins
Amassing with their weight our bewildered existence,
Happy is he who can with a vigorous wing
Propel towards the luminous and serene realms;

He whose thoughts, like larks,
Free, in the morning take flight,
— Hover over life, and understand with ease
The language of flowers and silent things!
— Said Leghlid (poet and writer)