عنوان : دو سئوال
خیلی ببخشید سوسیالیسم یعنی سرمایه داری دولتی؟ من از حرف های ر مظاهری اینطور فهمیدم. آیا درست فهمیده ام؟
۲۷٨۷ - تاریخ انتشار : ۷ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : کدام سرمایه داری؟
آقای حسن بخشنده، من "طرفدار" سرمایه داری نیستم، ولی آلترناتیو بهتری را هم نمیشناسم. فکر میکنم که اگر دولت بخش اعظم سرمایه را در اختیار داشته باشد، بیش از حد قدرتمند خواهد شد و امکان بیشتری برای سرکوب مخالفین خواهد داشت. انحصار سرمایه در دست دولت، راه را برای فساد و سواستفاده ی دولت از قدرت باز خواهد کرد.
در مورد کپی برداری که اشاره کرده اید، به نظر من هیچ اشکالی ندارد که ما از تجربیات جوامع دیگر استفاده کنیم. همانطور که خیلی ها سیستم فدرال را (که یک کپی ست) برای حل مشکلات قومی در ایران مناسب میدانند و یا دمکراسی پارلمانی را برای مشارکت مردم در سیاست لازم می بینند، در موارد دیگر نیز میتوان از الگوهای گوناگون استفاده کرد. مسلما ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که اگر دمکراسی در ایران پیاده شود، در عرض مدتی کوتاه قابل مقایسه با دمکراسی کشورهای پیشرفته غربی بشود. سرمایه داری ایرانی هم به همین ترتیب ویژگیهای خاص خود را خواهد داشت.
با توجه به تجربیات کشورهای دیگر، از نظر من بهترین راه برای رسیدن به عدالت در یک جامعه و گذار از سرمایه داری، رفرم در خود نظام سرمایه داری ست. لازمه سوسیالیسم شکل گیری فرهنگی ست که در آن اکثریت مردم به عدالت و برابری عمیقا اعتقاد داشته باشند. از نظر من در حال حاضر نمیتوان بدون زور و سرکوب در جامعه ای سوسیالیسم را برپا کرد و پابرجا نگه داشت. برای من هم سوسیالیسم یک هدف است، ولی فکر میکنم راهی نسبتا طولانی برای رسیدن به آن در پیش است. همچنین فکر میکنم اگر سوسیالیستها (یا کمونیستها) در اپوزیسیون بمانند بسیار بیشتر به جامعه خدمت خواهند کرد تا با بدست گیری قدرت.
۲۷٨۴ - تاریخ انتشار : ۷ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : اقتصاد سیاسی
با بوزش از سرکار خانم مظاهری که ایشان را آقا خطاب کردم.
من از نسلی هستم که متاسفانه بدون شناخت از وضعیت ایران، باور های کلیشه ای فراوان به تئوری ها و الکو های وارداتی نظیر راه رشد غیر سرمایه داری داشت.
علت نوشتن من آن بود که به نظر می رسد علاقه مندان به لیبرالیسم دجار همان اشتباه کبی برداری کورکورانه از مدل های وارداتی هستند که ما زمانی به آن دچار بودیم. فکر می کنم آقای تابان هم در نوشته اش نکران همین موضوع هست.
به نظر نمی رسد خانم مظاهری یا دیکرانی که در دفاع از سرمایه داری می نویسند مقالات سبیده صلحجو و حمید برزکر را خوانده باشند. تأکید من به توجه به این جوانان از آن رو است که حداقل این یک اشتباه را مرتکب نمی شوند.
بدون در نظر کرفتن جدی اقتصاد سیاسی خاص ایران نمی توان ایده سیاسی مناسبی برای ایران مطرح نمود.
این سوال از جانب این جوانان مطرح شده است که در کشوری که سرمایه دار و فرهنک سرمایه داری ندایم چکونه می توان نود درصد اقتصاد که به بخش عمومی تعلق دارد را خصوصی کرد، چکونه می توان ارزش تولید انرزی که تقریبن معادل درآمد ناخالص ملی است را به عده خاصی داد؟ چکونه می توان برنامه ریزی توسعه نداشت؟ خلاصه آن که اکر کسی از آقای تابان می برسد: کدام سوسیالیسم؟ من هم از این خانم ها و آقایان می برسم: کدام سرمایه داری؟
۲۷۷۹ - تاریخ انتشار : ۷ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : دست مریزاد
آقای تابان عزیز خسته نباشید، بسیار استفاده کردم.
۲۷۷۵ - تاریخ انتشار : ۶ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : سوسیالیزم تئوری شکست خورده
به آقای لیبرال، که در اینجا به نام بهروز م مینویسد، باید بگویم که در این مورد کاملن با او موافقم. کمونیزم، مارکسیسم-لنینسیم، و یا هر آنچه که بر آن نام گذارید جز بدبختی و فقر و بیچارگی چیزی برای جامعه بشری ببار نیاورده. حتی سوسیال دموکراتهای غیر کمونیست (که سرمایه داری و مالکیت خصوصی را قبول دارند) در عمل در ادارهء کشورهایشان ناتوان بوده اند و همین است که در اکثر انتخابات در کشورهای اروپایی بازی را به حریف میبازند. به نظر من لیبرالها بهترین گزینه برای اداره کشور هستند و ما نیز باید روی آنها سرمایه گذاری کنیم.
۲۷۵٨ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : کمونیسم با دموکراسی نمی سازد
نظریه شماهم اقای تابان به همان کمونیسم روسی منتهی خواهد شد البته بعداز موش ازمایشگاه کردن مردم ایران برای ۷۰ سال دیگر۰برادر جان اگر دموکراسی با مذهب سازگار شد با کمونیسم هم می شود۰
۲۷۵۱ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : راه رشد غیر سرمایه داری؟
آقای حسن بخشنده، اولا من مرد نیستم! دوما فکر کنم منظورتان از "این آقایان" زنان را نیز در بر گیرد!

آنطور که از حرفهای شما برمیاید، مثل اینکه شما از طرفداران تز قدیمی و شکست خورده ی "راه رشد غیر سرمایه داری" هستید! در کشوری که سرمایه داری هنوز پا نگرفته، چگونه شما میخواهید سوسیالیسم دمکراتیک پیاده کنید؟! البته اگر دمکراسی موضوع مهمی برای شما نباشد، مسلما بنا کردن و با زور بر پا نگه داشتن نظامی سوسیالیستی براحتی ممکن خواهد بود.
۲۷۴۲ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : کدام سرمایه داری؟
از طرفداران سرمایه داری از جمله آقای مظاهری باید برسید راجع به کدام سرمایه داری در ایران می نویسند. جند مقاله از طرفداران فداییان در داخل در اخبار روز جاب شد که این آقایان را دعوت می کنم آ نها را بخوانند. سبیده صلحجو و حمید برزکر با آمار و حقایق ثبت شده ثابت می کنند که در ایران مقدمات اولیه سرمایه داری وجود ندارد و نمی تواند وجود داشته باشد. میزان مالکیت عمومی منابع درآمد، دولت نفتی، عدم وجود یک طبقه سرمایه داری با مشخصاتی که ما می شناسیم و دلایل دیکراز جمله این شواهد است.
۲۷٣۹ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : سوسیالیسم منهای دمکراسی؟
خوب بود در نوشته تان کمی پیرامون تصورتان از سوسیالیسمی که طرفدارش هستید، توضیح میدادید. چون در تجربیات تاکنونی، نظامهای سوسیالیستی با دیکتاتوری بر مردم حکم رانده اند و "عدالت" اقتصادی برایشان بسیار مهمتر از آزادیهای فردی و اجتماعی بوده است. در میان چپهای ایرانی نیز کم نیستند کسانی که فکر میکنند لغو نظام سرمایه داری تمام مشکلات جامعه را، از نابرابری بین زن و مرد گرفته تا دین سالاری و نقض حقوق بشر و نبود آزادیهای سیاسی و غیره، حل خواهد کرد.
۲۷٣٨ - تاریخ انتشار : ۴ شهريور ۱٣٨۷