عنوان : این هم از عجایب این زمانه است
این هم از عجایب این زمانه است که فرد داغدار گناه را بگردن قاتل "رژیم جمهوری اسلامی" نمی اندازد بلکه بگردن دوستان و یاوران مقتول. همه کسانی که در اشرف نمی خواستند بمانند مدت زیادیست که انجا را ترک کرده اند. حال به هر دلیلی که برای ترکشان داشه اند (بجز همگامی با این رژیم جنایت پیشه) دلیلشان محترم بوده و هست. علت کم شدن شمار شهر نشینانن و رسیدنش به ۳۵۰۰ نفر گواه بر ترک آزادانه شمار زیادی از شهر نشینانن آنجا دارد. مرگ و نفرت بر بازجو و شکنجه گر رژیم جمهوری اسلامی.
٣۱۰۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : سکوت معنی دار اپوزیسیون,ایا دفاع از حقوق انسانی مجاهدین دفاع از اعمال تروریستی انهاست
باز هم تا بحثی در رابطه با وضعیت مجاهدین پیش میاید تعدادی (و شاید هم یک نفر با نامهای مختلف) از نسل فدا و شهادت با دستور تشکیلاتی وارد میدان میشوند تا به ارعاب وهتاکی مخالفان مش وسیاست نابکارانه مجاهدین بپردازند.از طرفی اپوزیسیون به غیر از سازمان فدائیان-اکثریت در رابطه با فاجعه انسانی که جان اسیران و پناهندگان شهر اشرف را تهدید میکند به سکوت معنی داری روی اوردند.به نظر من دفاع از حقوق انسانی مجاهدین شهر اشرف به هیچ وجه دفاع از اعمال تروریستی وشکنجه اعضای ناراضی انها بدست شکنجه گران خودی مجاهدین نمیباشد. همانطور که باید از حقوق انسانی زندانیان القاعده و طالبان در دست امریکا نیز دفاع کرد.رژیم اسلامی بارها تلاش نمود با نابودی مجاهدین در عراق به اهداف جنایتکارانه خود برسد.ولی این گمراهی است که تروریسم دولتی حکومت اسلامی را دلیلی موجه برای تروریسم مجاهدین بدانیم.با اینکه دفاع نیروهای اپوزیسیون به تنهائینمیتواند جلوی فاجعه انسانی تحویل مجاهدین به ادمکشان اسلامی را بگیرد ولی میتواند کمک عظیمی به اطلاع رسانی به افکار عمومی مردم جهان باشد. از نظر من گره این وظعیت بدست نیروهای امریکائی باز میشود و مجاهدین در این رابطه بخوبی متوجه موضوع هستند و به خاطر همین در مقابل کاخ سفید دست به تظاهرات زدند.از طرفی در عراق برای مجاهدین در رابطه با همکاری با صدام در کشتار کردها و شیعیان پرونده در دادگاه وجود دارد واگر مجاهدین در عراق بمانند با نفوذ حاکمان اسلامی ایران میتواند برای مجاهدین بسیار گران تمام شود و مطمعنن هیچگونه محاکمه عادلانه ای هم در انتظار انها نخواهد بود.از این نظر اصرار سران مجاهدین برای ماندن در عراق خود انها را شریک و یکی از مسئولین این فاجعه میکند.در ضمن به مجاهدین هم باید حالی کرد که برای دفاع از حقوق انسانی انها کسی از انها اجازه نخواهد گرفت و اصولا انها در موقعیتی نیستند که برای دیگران تعین تکلیف کنند و چگونگی دفاع از اسیران وپناهندگان شان را به اپوزیسیون دیکته کنند.امیدوارم به زودی پس از سازمان فدائیان دیگر نیروهای اپوزیسیون از راست تا چپ بدون توجه به فحاشی ها و هتاکی های نسل فدا و شهادت رهبر عظیم الشان مجاهدین به دفاع بدون قید و شرط از حقوق انسانی انها بپردازند وبه سکوت معنی دار خود پایان دهند
٣۱۰۷ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : از اشک تمساح ریختن برای مجاهدین خلق خودداری نمایید
اینکه سازمان اکثریت با انتشار این اطلاعیه میخواهد ژست انساندوستی بگیرد فقط برای کسانی فریبنده است که با سوابق این سازمان و همکاریهایش با رژیم جمهوری اسلامی و دادستانش لاجوردی و امثالش آشنا نبوده و نیستند. هوادارن و مسلک پیشگان این جریان معلوم و الحال هنوز در خیال خط استحاله و دیالوگ و خوش رقصی است و از فکر سرنگونی این رژیم کثیف بدست آمریکا با حضور مجاهدین خلق باز بوحشت افتادهاند. همه کسانی که از مواضع مطلعند میدانند که رهبری این سازمان مخالف هر گونه حمله نظامی آمریکا به ایران بوده و هست آنها راه مماشات غرب با رژیم را خطرناک و منتهی به جنگ توصیف کرده اند. از کابوسهای خود تحلیل سیاسی نسازید. همچنین در سال ۲۰۰۳ مریم رجوی از هواداران خود خواست که دست به خود سوزی نزنند. (آشنا، یک خواننده، یک خواننده دیگر ) شما نیز از اشک تمساح ریختن برای مجاهدین خلق خودداری نمایید...ما که حافظه تاریخیمان را از دست ندادهایم
٣۱۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : دفاع ازحقوق دربندان اشرف یا دفاع از ادامه ی اعمال اتوریته ی رجوی؟
من ساکن ایران، عضو سابق سازمان شماو عضویک خانواده ی داغدارحاصل قدرت طلبی های رجوی بوده وهمچنان درقلعه ی اشرف عزیزانی دربند دارم وبنابراین بارها به اشرف سرزده ومناسبات موجود دربین اعضاء ورهبری وروابط صمیمانه ی نیروهای آمریکائی با رهبری را باپوست وگوشت واستخوان دیده ولمس کرده ام.
رفقای گرامی سابق!
مگر این عزیزان (افراد سازمان) دارای حقوقی هستند که پایمال شدن احتمالی آن شمارادچار سراسیمگی انداخته است؟
بعرضتان برسانم که این اعضاء براثرایزوله شدن دربیابانهای عراق وشستشوی مغزی کامل، به انسانهای مسخ شده ای تبدیل شده اند که حرفی به غیر ازمرگ وخون و... درملاقات باخانواده ی خودنمیزنند. یعنی اینها انسانهای روانی هستند که تنها با جدایی ازمناسبات سازمانی - که فقط درسیتم برده داری قابل اجراست- قابل علاج هستند. معنی حفاظت آمریکائی- بطوریکه بارها من عملا دیده ام- چیزی جزاجازه دادن به باند رجوی برای هرچه بیشتر مسخ شدن این فرزندان ما نداردوآیا شما این رامیخواهید ونامش رادفاع ازحقوق انسانها میگذارید؟
لطفا داخل سیاستهایی نشوید که به تداوم برده داری رجوی کمک کرده باشید واگرواقعا دلتان به این افراد که ازنظرروانی مرده ای بیش نیستند، میسوزد، سریعا کمک به اقداماتی بکنید که این عزیزان نیم رمق ما بتوانند ازقید جلسات اجباری رهائی یافته وحق تفکر، مطالعه وارتباط آزادانه بادنیای خارج وبخصوص با خانواده هایشان را داشته باشند تا بعد از پروسه ی۲۰ ساله مغزشویی ، خودشان قادر به " تعیین حق سرنوشت" خود باشند وگرنه اینها که درشرایط فعلی اراده ای انسانی ازخود ندارند. دیگر اینکه بهتر بودکه این نامه ی سرگشاده هایتان خطاب به آمریکائی باشد که اجازه میدهد که دربین اسرای جنگی سلسله روابط فرماندهی باشد. اگراین اعضای خانواده ی ما اسیرند، پس رجوی وتعدادانگشت شمارنورچشمی هایش چه حقی برگردن آنها دارند. شما چرا به این پروسه (اجازه داشتن تداوم مغزشویی ونقض حقوق اعضاء مجاهدین) اعتراض نفرموده بودید؟ بربریتی که آمریکا امکانات عملی آن را فراهم میکرده است.
رفقای اسبق گرامی!
آیا میدانیدکه درموقع مراجعه ی ما خانواده ها به دیدار عزیزان، نیروهای آمریکائی شرط اجابت درخواست ماراموافقت فرماندهان مجاهدین بااین درخواست اعلام میدارند ؟ درخواستی که نتیجه اش هم که غالبا منفی است ودربهترین حالت هم تحمل ساعت های متمادی انتظارکشنده، والنهایه شنیدن فحاشی های چند دقیقه ای عزیزان خودمان برعلیه خودمان! است؟؟!!
٣۱۰۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : به یک خواننده
خواننده گرامی
اگر متن نظر «آشنا» را با دقت بیشتر بخوانید دیگر این پرسش در ذهنتان مطرح نمی شود که هدف او ((نجات جان مجاهدین است یا بر حذر داشتن آنان از سیاست "جنگ افروزی"؟! )) چون خواهید دید توضیح داده شده است که راه نجات جان مجاهدین گرفتار در اشرف برای همیشه (نه چند هفته یا چند ماه) خروج آنان از عراق است که همین خروج، مسئولان مجاهدین را به ناچار از وسوسه جنگ افروزی دور می کند. و برعکس، اگر آن ها در عراق باقی بمانند وسوسه جنگ افروزی مجاهدین هم ادامه خواهد یافت.
اگر جنگی در بگیرد ساکنان اشرف (نه رهبران و بزرگان مجاهدین مثل مسعود و مریم و اعوان و انصارشان که در امن و امان هستند) فدای سربازان آمریکا خواهند شد. و اگر جنگی هم در نگیرد باز هم ماندن آن ها در چنین عراقی که وضعش معلوم است به سرنوشتی شبیه سرنوشت کنونی آن ها خواهد انجامید.
معنای «بدتر از آن» را هم اگر دقت کنید و بدون حب و بغض بخوانیددر ساختمان نوشته درست تر متوجه خواهید شد. موفق باشید.
٣۰۹٨ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : کدام مسئله برای شما مهم است؟
خطاب به آشنا: برای شما در شرایط کنونی نجات جان مجاهدین است یا بر حذر داشتن آنان از سیاست "جنگ افروزی"؟!
چرا که نوشته اید: "وگرنه حد اکثر کاری که می کنیم این می شود که فاجعه را برای مدت کوتاهی به تاخیر بیاندازیم. و بد تر از آن، رهبران مجاهدین را تشویق کنیم که همچنان بر سیاست افروختن جنگ آمریکا با ایران پافشاری و تلاش کنند".
اینگونه که از نوشته شما برمی آید، شما ادامه سیاستهای مجاهدین را "بدتر" از کشتار آنان میدانید!
٣۰۹۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : دو نکته لازم
دونکته برای دوستان فدایی

با تشکر از دوستان فدایی به خاطر احساس مسئولیتشان، فکر می کنم که بهتر بود این دوستان علاوه بر آنچه نوشته اند به دو نکته مهم دیگر هم توجه می کردند. زیرا این دو نکته را نمی توان از این ماجرا جدا دانست. جدا دانستن این دو نکته از ماجرای کنونی، پرداختن به ساقه هاست بدون توجه به ریشه. و نتیجه ای که به بار می آورد آن چیزی نخواهد بود که دوستان فدایی و نیرو های دیگر اپوزیسیون در نظر دارند.

نکته اول:
گرچه پرداختن به کل سیاست مجاهدین در سی سال اخیر، همان طور که شما نوشته اید، بحثی خارج از موضوع این اطلاعیه است، اما پرداختن به سیاست فعلی مجاهدین در ارتباط با موضوع قرارگاه اشرف کاملا در کادر این گونه اطلاعیه ها قرار دارد.
مجاهدین، چه در گذشته و چه در همین حالا، سیاستشان را بر نگاه داری ساکنان اشرف در عراق متمرکز کرده اند. آن ها می گویند که باید این افراد در همین عراق کنونی با همین حکومت و ساختار کنونی آن نگاهداری شوند. اما حفاظت آن ها را تا موقع «آزادیبخشی» ایران از طریق حرکت نظامی سازمان ما از «جوار خاک میهن» (عراق) با پوشش کامل آمریکا، خود آمریکا به عهده بگیرد.
و در این رابطه، طبیعی است که می بینیم آن ها همه تلاششان را بر زمینه سازی حملات هوایی و زمینی آمریکا به ایران متمرکز کرده اند. و به این ترتیب، هم به خود بد می کنند و هم به مردم ایران.

وقتی از ضرورت حفاظت ساکنان اشرف از دست دولت عراق و رژیم ایران حرف می زنیم باید حتما حرفمان را با ضرورت انتقال آن ها در اسرع وقت به خارج از عراق مطرح کنیم. وگرنه حد اکثر کاری که می کنیم این می شود که فاجعه را برای مدت کوتاهی به تاخیر بیاندازیم. و بد تر از آن، رهبران مجاهدین را تشویق کنیم که همچنان بر سیاست افروختن جنگ آمریکا با ایران پافشاری و تلاش کنند. چون اساسا فلسفه اصلی نگاه داشتن این افراد در «جوار خاک میهن» و در عراق به وسیله مجاهدین همین است.

خود افراد اشرف در موقعیتی نیستند که خودشان واقعا بتوانند در یک فضای دموکراتیک در باره سرنوشت خودشان تصمیم بگیرند. این خصوصیت کار سازمانی، مخصوصا در سازمان مجاهدین است که چگونگی روابط در آن را شما به خوبی می دانید و مطلعید که رهبری در آن حرف اول و آخر را می زند.

نکته دوم:
باید صریحاً از مسعود رجوی خواسته شود که به صورت رسمی و علنی اعلام کند که در صورت وقوع حوادث بد، هیچ یک از مجاهدین حق خودسوزی ندارند. در غیر این صورت ما احتمالا با فاجعه ای در ابعاد بسیار وسیع تر از ابعاد خودسوزی های هفده ژوئن مواجه خواهیم شد.

این دو نکته را دوست عزیز من آقای محمد علی اصفهانی در مقاله خودشان توضیح داده اند. (هشدار! فاجعه به چند قدمی پادگان اشرف رسیده است).
نمی دانم با وجودی که از ایشان مطالب زیادی در سایت اخبار روز خوانده ام، این مقاله شان را در این سایت نمی بینم.
در حال حاضر شما می توانید این مقاله را در سایت روشنگری یا اصلا سایت خود ایشان
www.ghoghnoos.org
مطالعه کنید. بسیار متین و در عین حال به زبان ساده و روشن و مستدل نوشته شده است.
٣۰۹۵ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣٨۷