یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

سخنی با اقای اکبر گنجی - محمد امینی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
نظرات جدیدتر
    از : هامون

عنوان : آقای بهزاد دال شما در مجموع خوب نوشتید اما من نتوانستم بفهمم ... و ادبیات "گفت" آقای گنجی
آقای بهزاد دال شما در مجموع خوب نوشتید اما من نتوانستم بفهمم که شما قصد نصیحت داشتید یا دلخور از کار انتقادی آقای امینی . من آرزو می کنم که ما صد ها امینی و گنجی داشته باشیم تا در پرتو زحمت فکریشان و جدل اندیشه ها آنچه شفاف است شفافتر شود . آقای گنجی به نظر من کمی دچار استرس نوشتن شده است . خوب است اما ریسک خطاگویی افزایش می یابد. زمانیکه "خداناباوران" یا همان "کافران" در فر هنگ اسلامی به عنوان صف یا آدرس جدید در ادبیات بحث سیاسی اقای گنجی وارد میشود می بایست مسئولانه به آن پرداخت . فراموش نکنیم نحوه نوشتن یا ادبیات "گفت" آقای گنجی یکطرفه یا به عبارتی قضاوتی است . من تا حالا ندیدم که آقای گنجی در نوشتن خود اسم یک تحلیلگر سیاسی سکولار یا "خداناباور" بیاورد و او را به چالش بکشد ... و از این طریق گفتگو داشته باشد . فکر می کنید چرا؟ نه ! ایشان همه را یککاسه می کند و از بالای منبر برای همه یک حکم صادر می کند. به این ترتیب سادهتر می شود بحث را هر جا مایل بود هدایت کرد. من فکر می کنم این رفتار در شیوه تفکر آخوندی دارد که دینا میک گفتگو مستقیم را از بین می برد. آقای امینی از کسانی است که مستیقما وارد گود می شود و شجاعت اخلاقی از خود نشان می دهد از این رو من برای ایشان ارج می گذارم . امیدوارم که اقای گنجی بر این نوع کمبود در کارش توجه بیشتر نماید که ما مصرف کننده فکری حاضرباشیم کالایی را بخریم که در موردش گفتگو شده باشد نه "گفت"
۱۷۲۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۴ مهر ۱٣٨٨       

    از : بهزاد دال

عنوان : فرهنگ نگارش
آقای امینی نازنین، من یقین دارم که شما به "نظرات" رجوع می کنید که واکنش خوانندگان را ببینید، برای همین بطور خلاصه نظرم را درباره به "روش" شما در اظهار نظر قلمی می کنم.
یعنی : من به پاسخ شما به آقای اکیر کنجی کاری ندارم و بعضی از نقطه نظرهای شما رانمی پذیرم و بعضی از نقطه نظرهای آقای گنجی را هم. مخالفان و موافقان تحریم نظرات متفاوتی دارند که صد البته قابل توجه و معتبر است.
بنظر من فرا تر از آن، شیوه ی نگارش، نحوه ی استدلال، روش برخوردبه نظر متفاوت، و چگونگی استناد به مقاله ی مرجع است که اعتبار نظر "، سخن یا "پادسخن"ما را تعیین می کند.
به نظر من روش نگارش سیاسی ما ایرانیان با مشکل بزرگ و ریشه داری روبروست که محصول پیدایش و رشد این نظرات بنام "مبارزات ایدئو اوژیک" زیر سلطه دیکتاتوری و زیر چتر دیکتاتوری انجام گرفته است.
تقسیم دنیا به دو اردوگاه ایدئولوژیک، حقانیت آن توح بحث را توجیه می کرد.اما گویا بسیارانی از ما هنوز هم درک درستی از شیوه بر خورد با "نظر متفاوت" و "نظر مخالف" را نداریم و این دو را باهم اشتباه می کنیم.
به نظر من نظر مخالف نظر قطعی تعیین شده ای است که به پشتوانه ی زور متکی است و در ارگانهای ارتباطی "قدرت" تولید و تبلیغ می شود. اما نظر متفاوت طیف نا همگون نظراتی است که با همه تناظرات خود در برابر نظر مخالف قرار می گیرد. این خط کشی در عمل بسیار شکننده و فرضی است و باید ابعاد آن اندیشیده و تدقیق شود.
متاسفانه فقط تنها تعداد معدودی از نویسندگان سیاسی (و بسیاری از نویسندگان غیر سیاسی) ما این مرزها را می شناسد. تا آنجا که من می بینم در طیف راست ـ که شاید با تعریف سنتی از راست، دیگر راست نباشد ـ آقای داریوش همایون این مهم را پی می گیرند و در طیف میانه ی متمایل به چپ ـ اگر در این طبقه بندی اشتباه نکنم ـ شما.
استناد به ذهنیات خود، استنتاج گمراه کننده اما هدفمند و ناصواب از "نظر مخالف"، استناد غرض ورزانه به فقط بخشی از نظر درجمله، اتکا به سفسطه، پیش کشیدن موضوعات نا مربوط و مقولات دیگری از این دست که شما با آن بسیار مواجه بوده اید، تداول چشمگیری در مباحثات نظری ما دارد. من نمی خواهم بگویم که آقای گنجی در این مسیر حرکت کرده اند، نه، شرم برمن اگر چنین تصور کنم.
من آقای کنجی را از مبارزان بنام راه آزادی ایران می دانم و بر آنم که تاریخ ـ روزگاری که از تعصبات ما فاصله بگیردـ داوری بی طرفانه ای درباره ی ایشان، رنجهایشان، افشاگری هایشان، خستکی ناپذیریشان، تغییر پذیریشان و....خواهد کرد. مشکل ما آقای گنجی نیست، مشکل ما این " فرهنگ"است که شاید بتوان آنرا فرهنگ برخورد نوشتاری ایدئولوژیک نامید، انهم در عصر پایان ایدئوتوژی!
نگارش سیاسی ما هنوز ایدئولوژیک است، جرا که ماهنوز شیوه ی دیگری از نگارش را تجربه نکرده ایم.
ریزه هایی از این برخورد ـ بسیار نامحسوس ـ هنوز در کارهای شما هم دیده می شود که اگر بخواهید برایتان با کمال احترام قلمی می کنم. این فرهنگ باید عوض شود تا ما زبان هم را بفهمیم. لازم است که در این باره بنویسیم و تبادل نظر کنیم. پیروز باشید
۱۷۲٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ مهر ۱٣٨٨       

    از : Mina

عنوان : کارشناسانه و دوستانه یکجا
یکی از بهترین مقالاتی که در عرض سال های گذشته خوانده ام. آنهم نه فقط از نظر محتوای کارشناسانه آن، که همچنین از نظر تکنیک ولحن و سطح و نوع برخورد. بعد از دیالوگهای خصمانه اخیر بین آقای گنجی عزیز و منتقدانشان به بازگشت تعقل وآرام ومعقول شدن فضای بحث کمک میکند. درود بر شما آقای امینی
۱۷۲۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ مهر ۱٣٨٨       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست