عنوان : اگر قصد براندازی است پس دنباله روی از موسوی که پشت اصلاح طلبان و نزدیک به ولایت مداران حرکت میکند چه معنی دارد ؟
موسوی کروبی خاتمی همواره گفته اند که در چارچوب همین قانون اساسی (یعنی جمهوری اسلامی با ولایت فقیه ) دارند مبارزه میکنند به قصد اصلاح . موسوی از همه عقب تر میخواهد صدر انقلب (عصر خمینی ) را برگرداند !
در بیانیه از همه عقبتر دولت را به رسمیت شناخت ! فقط خواست مسولیت پذیر باشد !
چپ ها و به اصطلاح دموکراتها و سکولارها چگونه از بیانیه موسوی حمایت میکنند و ان را حتا بهتر از بیانیه روشنفکران مذهبی میدانند ؟
آیا موسوی و قانون اساسی فعلی ایران را دموکراتیک میکنند طوری که دگر اندیشان به آسانی فعالیت و ابراز عقیده کنند ؟ آیا این همان دنباله روی از اصلاح طلبان نیست که چپ ها میخواهند از ان دور باشند ؟
اگر قصد براندازی است پس دنباله روی از موسوی که پشت اصلاح طلبان و نزدیک به ولایت مداران حرکت میکند چه معنی دارد ؟
شما خودتان را گول میزنید یا فکر میکنید خیلی زرنگید؟
به نظر میرسد چپ ها و به اصطلاح دموکراتها با تبعیت از استراتژی حزب توده ترجیح میدهند دنباله رو موسوی شده و با رژیم آشتی کنند ولی از خجالتشان برای توجیه طرفدارانشان (که تا پیش از تظاهرات دولتی و عقب نشینی آشکار موسوی به آنها وعده فروپاشی داده بودند ) یک جنگ مصنوعی با لیبرالها راه انداخته اند که چرا شما با ما مرزبندی دارید. پس ما با ارتجاع میسازیم!
حالا میشود دقیقن فهمید چرا توده ای ها مصدق را نهادند و با کاشانی و انگلیس و بقایی و امریکا و شوروی ساختند .
همینطور بازرگان و امیر انتظام را زدند تا با خوئینی ها و نبوی و عباس عبدی آب گرم کنند برای سه ملا !
تکلیفتان را روشن کنید یا سرنگونی ( که طبعا بدون خشونت امکان پذیر نیست و با موسوی نمیشود )
یا اصلاح ( بیانیه روشنفکران لیبرال مذهبی )
۲۰۰۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣٨٨       

عنوان : انشالله گربه ست
موسوی که گفته است جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد، کروبی هم که گفته است ولایت فقیه ۹۸ درصدی، آنوقت شما بر چه مبنایی می گویید این دو به رنگین کمانی و پلورالیستی بودن این جنبش باور دارند؟ رودربایستی دارید و یا فکر می کنید با حلوا حلوا گفتن دهان ها شیرین می شود؟
هیچ اختلافی بین موسوی و پنج تن وجود ندارد، تازه این پنج تن خیلی مترقی تر از او هستند؛ این ها که این اند ببینید اون بابا دیگر چه لعبتی ست؛
۲۰۰۶۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣٨٨       

عنوان : سیاست یکی به نعل و یکی به میخ
چند سال پیش زمان درگیریهای شدید آمریکا در عراق استاد پلیدی و وقاحت بادامچیان گفته بود:« امریکا در عراق کار خودش را می کند و ما کار خودمان را»
در وضعیت فعلی ایران اصلاح طلبان کار خودشان را می کنند و براندازان رژیم هم بایستی کار خودشان را بکنند. زیاد دل در گرو حرفهای امثال خاتمی و مهاجرانی و امثالهم نبندید. کار خودتان را با دادن کمترین تلفات گام به گام پیش ببرید.
۲۰۰۶۲ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣٨٨       

عنوان : جدی بودن " اتاق فکر اصلاح طلبان و روشنفکران دیندار "
هشدار جدی به دمکرات های ضد استبداد دینی - نظامی
دوستان عزیز حرکت برخی از اصلاح طلبان ملی - مذهبی و روشنفکران دینی را جدی بگیرید. علیرغم حمایت و تلاش برای همکاری برای گسترش و استقرار دمکراسی در ایران با همه این نیروها خوشبینی غیر واقعی نداشته باشید و به دنبال الم و کتل این آقایان و خانم ها ؟ راه نیفتید. بر روی خواست های دموکراتیک و استقرار حکومتی غیر دینی بایستید. این آقایانی که تا این حد گروه گرا و خودخواه هستند و نمی خواهند حاصل کار سی ساله خود را ببینند چگونه می توان اعتماد کرد. این آقایان یک پا در کفش اسلامگرائی ( به عنوان سیاست ) و پائی دیگر در کفش دمکراسی دارند و هنوز اعتقاد دارند که این دو را می توان با هم داشت. می توان به عنوان دین ( امور شخصی ) دیندار بود و در عین حال یک سیاستمداری دمکرات و لی آیا می توان سیاست های دمکراتیک از احکام اسلامی ( بخوان احکام الهی برای ایجاد حکومت اسلامی در ۱۴۰۰ سال پیش در صحرای عربستان ) بیرون کشید.
ایرانیان دمکرات و آزادیخواه چرا شما دور هم جمع نمی شوید و یک اطاق فکری تشکیل نمی دهید و یک برنامه که مورد پذیرش احزاب ، سازمان ها و شخصیت های سکولار و دمکرات تشکیل نمی دهید. نگاهی به نشریان اینترنتی بیاندازید و ببینید چه چیز کمتری از این روشنفکران خود بزرگ بین دارید.
چرا این روشنفکران را بزرگ می کنید. این روشنفکران را آنطور که هستند ببینید نه بیش از آن . در کنار آنان بودن مثبت است و نیاز جنبش ولی به دنبال آنان راه رفتن و سینه زدن فاجعه است. آنها چه مطلب نو به جنبش ترقیخواهی ارائه کرده اند که شما نکرده اید؟.
گاها" دیده می شود که دونفر نویسنده و سیاستمدار باهم بیانیه ای صادر می کنند و ایده های نوین و مثبتی در جهت رشد و گسترش آزادیخواهی و تعمیق آن ارائه می نمایند. سوال این است که چرا این تعداد بیشتر و بیشتر نمی شود؟
مساله دیگر سازمان دهی مبارزات و خواست های دمکراتیک مردم است. این اندیشه که جنبش دمکراتیک که خواست های سیاسی و اقتصادی دارد به حال خودش رها شود تا زمانی که امکان سازمانیابی پیدا کند نمی تواند پاسخگوی نیازهای جنبش امروز مردم باشد. اقشار و گروه های مختلف مردم نیاز به سازمانیابی داشته و باید در جهت ارتقا آن و شعور مردم تلاش کرد. این سازمان ها بطور جداگانه و در کنار هم نیاز به آگاهی عمیق دارند و باید خواسته های خودرا کتبا" در جامعه مطرح کنند. به خیابان آمدن و شعار های میر حسین میر حسین دادن و یا مرگ بر این و یا مرگ با آن نمی تواند کمکی به پیشرفت جنبش دمکراتیک مردم ایران بنماید.باید هشیار بود که نیروی مبارزاتی مردم بمثابه یک اهرم فشار برای مصالحه قرار نگیرد که حاصل آن سرخوردگی بخشی از نیروهای مردمی خواهد شد.
با توجه به نکات فوق ضروری است که سیاستمداران و تحلیل گران آزادیخواه در جهت سازمان دهی خواست های اقشار و گروه های مردم پرداخته و این خواست هارا به شکل برنامه ای به جنبش در این مرحله از مبازات مردم ارائه نمایند.
نکته دیگر بیرون کشیدن مواد و اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی و نشان دادن مغایرت آن با خواست ها و نیاز های مردم در این مقطع از زمان است . در این زمینه کار پراکنده بسیار شده ولی هنوز کمبودهائی به چشم می خورد.
به طور مثال پیشنهاد مطالعه و بحث حول قانون اساسی در مقایسه با اصول و قوانین حقوق بشر . اینکه تا چه حد برخی از قوانین قانون اساسی که اصلاح طلبان روی آن پافشار می کنند قابل اجرا است. اگر قابل اجرا است چرا در این سی سال اجرا نشده است. این اقایان خودشان تا مدتها از مسئولین حکومت اسلامی بودند . یادشان رفته بود که این اصول را اجرا کنند؟ آقای خاتمی و آقای میر حسین موسوی خود مجریان همین قانون اساسی بودند. چرا اجرا نکردند. تا اینکه خود از گردونه حکومت اسلامی با تکیه بر همین قانون اساسی به بیرون از حکوت پرتاب شدند. البته باید منتظر بود و دید که با تکیه بر همین قانون اساسی آقایان محترم بعنوان خودی ها دوباره مسئولیت هائی در حکومت اسلامی پیدا کنند و مورد لطف ولی فقیه و بازوی مسلح ایشان سپاه پاسداران قرار گیرند . باید منتظر بود.
هشیاری را نباید از دست داد. باید به خود اطمینان داشت و دنباله روی را برای همیشه به کنار نهاد. دنباله روی بیماری است که متاسفانه هنوز گریبان برخی از نیروی اصلاح طلبان خارج از روشنفکران دینی را رها نکرده است.
۲۰۰۵۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣٨٨