عنوان : داخل و خارج و سخت و تئوریک
با سلام خدمت نویسنده محترم
من چند سوال داشتم که احتمال می دهم مانندگذشته بی پاسخ بماند
۱. مخاطب مقاله کیست و کجاست؟ اگر شما برای کارگران و زحمت کشان می نویسید{چنان که خود مدعی هستید } باید عرض کنم من که مثلا یک فرد درس خوانده در رشته جامعه شناسی هستم فقط از بخش اول و آخر مقاله سر در آوردم و بقیه را درست و حسابی نفهمیدم . برای این که بگوئید سوسیالیسم طرفدار دموکراسی است چقدر راه سختی در پیش گرفته اید
۲. بی تعارف من از قلم شما خیلی خوشم می آید . از نوع نگارش و استفاده از واژه های غیر سیاسی در یک مقاله سیاسی . مانند کلمه "انرسی " که به احتمال فراوان بیشتر خوانندگان معنای آن را نمی دانند.این امر اگرچه ادبیات سیاسی را غنی می کند اما در کنار دشواری تئوریک محتوا فهم موضوع را سخت تر می کند . از دوستان خواننده و بخصوص زنان می پرسم آیا شما معنی انرسی را می دانید؟
۳.چرا آقای دکتر با این سفت و سختی به اصلاح طلبان گیر داده. این بندگان خدا که همین جوری هم دارند مرتب کتک می خورند آیا رواست که از طرف چپ نیز به ایشان حمله شود؟ آیا چنین روشی در ادبیات یا روش های بزرگان سوسیالیسم سابقه دارد یا روش شخصی آقای قراگوزلو ست؟
۴. من هرگز دل خوشی از جماعت اصلاح طلب ندارم و در زمان حاکمیت ایشان دو نمایشنامه ام مجوز نگرفت ( آقای مهاجرانی من را می شناسد ) می خواهم بگویم که این افراد و گروههای اصلاح طلب در زمان مجلس ششم و دولتهای خاتمی هم بر ثروت خود افزودند و هم راه توسعه سیاسی و فرهنگی رابستند با این حال سوال این است حالا که این جماعت شرمنده در قدرت نیستند چرا باید مرتب توسری بخورند؟
در مجموع من با بخش اول مقاله کاملا موافقم . همین آقای مجتبی واحدی ( سر دبیر بی سواد روزنامه آفتاب یزد ) که گویا برای تحصیل به انگلستان رفته بود حالا خودش شده یک پا نوری زاده.سازگارا رفته زیر پرچم جورج بوش و گنجی با راست های کثیف آمریکا همکاری می کند این ها واقعیت است اما در داخل امثال احمد زید آبادی دارند مقاومت می کنند حال سوا من این است که رواست همه این طیف سیاسی یکچا و با یک چوب زده و رانده شوند؟
ممنون و قربان شما. شیما روشن پژوه.
٣۱۵۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ مهر ۱٣٨۹