از : خوش خیال
عنوان : آقای موسوی این "سبز بد رنگ " حرف گوش نمیکنه، چکارش کنیم ؟
میگم چطوره بگیم گور پدر خشونت،حیف از راه مسالمت آمیز بیخطر نیست که عمر آدم را هم زیاد میکند ! اصلا میدونی چیه هر کی یک سیلی بمن زد اول میگم دست شما درد نکنه،دوم رویم را اونور میکنم که یکی دیگر هم بزند،سوم"پیراهنم"را براش در میارم میگم : بفرمایید ! چطوره ؟ میدونی حسن اینکار چیه ؟ با این کار به دنیا نشان میدهیم ببینند که ما چقدر آدم صلح دوست و به به هی هستیم ! ببینند که این غول بی شاخ و دم چطوری ترتیب ما را روز روشن میدهد و ما هیچ حرفی نمیزنم ! پس آنها یعنی "کشورهای صلح دوست"که آدمهای خوبی هم هستند ما را میبینند و این نره غولها اینقدر از خودشان خجالت میکشند،اینقدر از خودشان خجالت میکشند،که دیگر از این کارهای خلاف نمیکنند.اگر من این کار را بکنم و تو این کار را بکنی و همه این کار را بکنند،دیگر این غولهای آدمکش از شرمندگی آب میشوند و میروند زیر زمین!...ولی ما چندین بار این کارها را کردیم،اونها هم هر بلایی که خوا ستند سر ما آوردند ،دست آخر نه شرمنده شدند و نه آب شدند رفتند زیر زمین !؟... حالا بیا درست ش کن ! آقای موسوی این "سبز بد رنگ " حرف گوش نمیکنه، چکارش کنیم ؟
٣٣٨۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣٨۹
|
از : غلام شامقازان قازان
عنوان : فایده ندارد
دوست عزیز می خواستم نظرم را بنویسم ، ولی دیدم شما که نظرات را چاپ نمی کنید. فایده ندارد.
٣٣٨۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣٨۹
|
از : آرش
عنوان : فروکاستن مسائل پچیده و انگشت اتهام به سوی دیگران دراز کردن دردی را دوا نمی کند!
«آن ها به این ترتیب اعتماد به نفس مردم ایران برای پیروز شدن را از او دزدیدند.
برای پیروزی، باید این اعتماد به نفس و اراده ی پیروز شدن به جامعه برگردانده شود. ما به رهبران، احزاب، روشنفکران و جنبشی نیاز داریم که نه به «اصل نظام» دلبستگی داشته باشند و نه «حفظ نظام» را سرلوحه ی فعالیت های خود قرار داده باشند. آن گاه دیگر دست و دل ما نخواهد لرزید که رو در روی سلطان مستبد بایستیم و بگوییم:
- دیکتاتور، اکنون نوبت توست! »
فروکاستن مسائل پچیده و انگشت اتهام به سوی دیگران دراز کردن دردی را دوا نمی کند.
پاسخ به نتیجه گیری این یادداشت روشن است:
آن «مایی» که رهبران، احزاب، روشنفکران، و جنبشش به اصل نظام و حفظ نظام دلبستگی ندارد... کجاست؟ سه دهه کافی نبوده که به مرحله ای از رشد و بلوغ تاثیر گذار در داخل برسد؟ برای شرکت در یک جنبش دوران ساز و رهبری آن که کسی یا کسانی حکم استخدامی صادر نمی کنند.
بازی در میدان داخل کشور قواعد و قوانین خود را داردکه بسیار سخت تر از خارج کشور است. آن هایی که در این فضای آزاد خارج کشور از همه گونه آزادی برخوردار بوده اند کدامین «برنامه» را برای رسیدن به هدف مورد نظر خود روی میز گذاشته اند؟
اما تا بخواهید یادداشت ها و تحلیل های این چنینی در وصف بعدی از ابعاد مساله (آن هم در واکنش به رویدادها و یا حال گیری رقیبان و مخالفان) نوشته شده است. این ها با «برنامه» فرق دارد. امید است حداقل بدانیم یک برنامه استراتژیک چیست. اگرچه هیچوقت در تلاش برای تدوین آن برنیاییم.
٣٣٨۴٣ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣٨۹
|
از : ب آگاه
عنوان : هیزم بیاران مجرکه را کیستند؟
روال کار در ایران دقیقا همین هست که میگویید. اما این مثلا مخالفت با "خشونت" و مخالفت با سیاست را اولین بار سعید امامی در سال ۶۵-۶۴ شروع کرد و با هزینه های هنگفت صد ها انجمن "فرهنگی" در اروپا و آمریکا بنا کرد که جملگی ادعا داشتند که به "هیچ سازمان و گروهی" وابسته نیستند (یعنی نه عقلی در کار بود و نه خردی) بعد ها همفکران و همیاران سعید امامی از جمله سعید حجاریان و اکیر گنجی این کار را ادامه دادند و کنفرانس برلین هم در پی این کار برگزار شد که اکثریتی ها و توده ای ها برای این کنفرانس دست و پا شکستند و حتی مخالفان رژیم را کتک زدند و رییس دانا هم که الان در زندان هست چه به به و جه جه ای که از این کنفرانس نکرد. بقول معرف آن چه که شما امروز بخوبی میگویید نتیجه همان "از ماست که بر ماست" است. اما هنوز دیر نشده بجای پخش هذیان های موسوی و دارودسته اش برای بازگشت بدوران امام راحل میباید صفحات سایت خودتان را که بیننده بسیاری دارد به افشا این ددان بکنید و به آن چیزی که الان رسیده اید عمل کنید که عمل نشان هست نه حرف
شاد باشید
٣٣٨۴۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣٨۹
|
از : یک خواننده
عنوان : چرا؟ به دلیل اینکه فکر کردید رژیم می تواند خودش را اصلاح کند!
دلیل اش را در پروژه اصلاح طلبی بجویید! جمهوری اسلامی باید از اینها ممنون باشد که تا حالا نگهدارش بودند. حق دارن که میگویند اگر ما را از قدرت برانید و به عنوان اپوزیسیون نمایشی و تقلبی قبول نداشته باشید آن وقت همه مان رفتنی هستیم.
٣٣٨٣۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣٨۹
|