جنگ لیبی: تجاوزی به دمکراسی
-
احمد تقوائی
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : الف باران
عنوان : در کفّ مردانگی شمشیر میباید گرفت،حق خود را از دهان شیر میباید گرفت... تا که استبداد سر در پای آزادی نهد، دست خود بر قبضه شمشیر میباید گرفت.( فرخی)
"گذار مسالمت آمیز"برایم بسیار نامفهوم است! چگونه در کشوری چون ایران چرخش و تثبیت دولت از راههای مدنی و مسالمت آمیز امکان پذیر خواهد بود ؟ حکومت اراذل و اوباش اقلیتی که کنترل تمام ثروت مملکتی را در اختیار گرفته از هر دزد سر گردنه ای هم خطرناکتر است ! چگونه از دزدی میتوان اموال سرقت شدهای را از راههای قانونی مطالبه کرد ؟ آیا جوامع بین المللی قدرت اجرایی انجام آن را برای ما دارند ؟ البته برای کشورهایی چون لیبی،عراق،افغانستان،و یا سوریه اگر"مردم" آن کشورها بخواهند دارند و این فداکاریهای "بشر دوستانه" در اسرع وقت صورت خواهد گرفت ولی آیا برای ایران،بگونهای خواهد بود که آدم کشان و راهزنان کشور ما را دادگاهی ویا مجازات کنند ؟ و باز هم آیا دخالت بیگانه در امورات داخلی کشور مجاز است و آنها واقعاً این عمل "بشر دوستانه" را صادقانه برای ما انجام میدهند ؟ مقاله نفی آنرا باز گو میکند ! ولی راه مسالمت آمیز در کشوری چون ایران هم قابل هضم نخواهد بود و به استمرار دیکتاتوری میانجامد! حد اقل ایران دو انقلاب را با اشتقاق نیروهای مسلح و گرویدن قسمتی از آن به مردم پشت سر گذاشته است ! آیا اگر این دو انقلاب انجام نمی شد دیکتاتورهای گذشته حاضر به قبول راههای مدنی و مسالمت آمیز میشدند ؟ آیا پیوستن ارتش به مردم و شکستن مقاومت حکومتی خشونت آمیز و انحرافی است ؟ تمام دستاوردهای دموکراتیک در ایران مدیون همین دو انقلاب بوده است ! اصلاحطلبان با اصلاحات خود در صد سال گذشته چه دستاوردهایی داشته اند ؟ کدام دیکتاتور با راههای مسالمت آمیز کنار رفته و یا سرنگون شده اند ؟ کسانی که "پرچم حقوق بشر" بدست گرفته اند و راههای مسالمت آمیز را برای ما تجویز میکنند خود بر دنیایی از سلاحهای ویرانگر تکیه داده اند و برای کسب کوچکترین منافع خود از هیچ خشونتی ابا ندارند ولی برای مردم مصیبت زدهای چون ایران ،حق دفاع از خود را خشونت طلبانه قلمداد میکنند ! حال اگر در کنوانسیون حقوق بشر حق دفاع از خود به عنوان آخرین وسیله ممکن هم تجویز شده باشد باز هم "صلح طلبان" وطنی آنرا "خشونت طلبانه" میدانند ! این مصیبت دردناکی است که مردم ایران در مقابل شمر زمان با روبانی سبز "حسین گونه" شهید شوند و نام آنرا "پیروزی" خون بر شمشیر بنامند...
٣۶۵۶۱ - تاریخ انتشار : ۱٣ فروردين ۱٣۹۰
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۱۱)
نظر شما
اصل مطلب
|