از : سیامک تبریزی
عنوان : اختلاف اصلی
جناب خسرو صدری، کمی بر اعصاب خود مسلط باشید. میتوانم درک کنم که نابودی حزب توده و شکست و اضمحلال شوروی شرایطی را بوجود آورده که هنوز بعد از گذشت بیش از دو دهه اوضاع به مزاج شما و رفقایتان اصلاْ خیلی خوش نمیآید. مطمئنم اگر پیمان ورشو امروز در قید حیات بود شما و همفکرانتان با آغوش باز به استقبال آنان میرفتید. در هر صورت عرض من و دیگر دوستانی چون اساتید گرانمایه میرفطروس، افشاری و علمداری این است که برای مبارزه با ماشین جنگی رژیم باید از یک نیروی نظامی کمک گرفت. بله بنده هم میدانم خیلی بهتر بود اگر میشد صرفاْ با گردهم آیی های دوستانه به حیات رژیم ولایت فقیه خاتمه داد ولی همانطور که مشاهده مینمایید در عمل چنین نیست.
اختلاف اصلی ما با شما و امثال شما و این آقای فانی یزدی این است که برای شما مقابله با آمریکا بر هر چیز دیگری ارجحیت دارد. برای شما مهم نیست که ملت بینوای ایران سالهای سال در زیر نعلین آخوندها زنده زنده جان بدهند ولی هرگز یک سیستم طرفدار غرب در ایران بر سر کار نیاید (هر چند که خودتان دیر زمانی است که به شهروندی کشورهای امپریالیستی مفتخر شده اید).
۴۲۲۰۱ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۰
|
از : خسرو صدری
عنوان : به جناب تبریزی
جنابعالی و همفکرانتان ،"میرفطروس" و ...که چنین با عجله و جلوجلو به استقبال بمباران ایران شتافته اید، و هنوز مسجدی بنا نشده، کاسه به دست گرفته اید و پیش بینی "مسرت بخش" کشتار از طرف رژیم و در نتیجه بهانه "دخالت بشر دوستانه" می نمایید، لطفا برای رسیدن قربانیان به مرز"۶۰۰۰" نفر، (آنگونه که کی گویندباید به این حد برسد تا دخالت مجاز شود)، ابتدا خودتان ، فطروس، افشاری، علمداری و ... سینه سپر کنید و به فیض مرحومیت در راه بازگشت پرشکوه آمریکای عزیز نایل شوید تا دیگران هم با دیدن خلوص"شعورسیاسی" شما،شاید دنبالتان راه افتند. ما هم قول می دهیم که زیر علم و کتل "ناتو " و دیگر خونخواران عالم، مراسم شایسته ای برایتان علم کنیم. خیر پیش!
۴۲۱۹۷ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۰
|
از : مینا ملکی
عنوان : تکراری و بیهوده
دیگه این مطلب شما جدا لوس شده. باباجون شما که خوب میدونی که اپوزیسیون ایران کلش به جایگاهی نرسیده که کسی جدیش بگیره، چه برسه به این یا آن گروه و شخصیت. متاسفانه خودشان هم همدیگر را جدی نمیگیرند. بنابراین این حرص و جوشی که شما میزنی که حالا مثلا دو نفر از این اپوزیسیون هم شما را تایید کنند و اعتراف کنند که جنگ بد است بیفایده است. بازیگران اصلی صحنه سیاست فعلی ایران اگر بخواهیم واقع بین باشیم، من و شما و بقیه اپوزیسیون نیستیم، بلکه رژیم ایران و قدرتهای جهانی در امریکا و اروپا و چین و روسیه هستند. حتی اگر این یا آن شخص از اپوزیسیون هم دلش جنگ بخواهد یا نخواهد فرقی نمیکند، چون هیچ وزنی در فضای جاری سیاسی ندارد.
شما با این مقالات فقط میخواهید خودتان را توجیه کنید و به جلو فرار کنید. وگرنه به کارنامه عملی خود مانند کارنامه اتحاد جمهوریخواهان نگاه کنید تا بفهمید برای تاثیر گذاری در سیاست جهانی و یافتن گوش شنوا راه بیراهه ای را رفته اید و بنا را کج گذاشته اید. هیچ یارگیری هم نتوانستید این سه دهه بکنید که برعکس همینطور در پیله تافته جدا بافته خود مانده اید و فرصتها را سوزانده اید و تنها کاری که ازتون ساخته است نوشتن مقاله و کلی گوی و شعار دادن است.
۴۲۱۹۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۰
|
از : سیامک تبریزی
عنوان : این آقای فانی یزدی است که دچار بدفهمی است.
به نظر من آقای فانی یزدی قلب واقعیت میکنند.
مسئلهء نزدیکی با غرب هیچ ارتباطی با اعتقاد به «شکست ناپذیر» بودن جمهوری اسلامی ندارد. بر عکس این آقای فانی یزدی و جریانات سیاسی مورد حمایت ایشان است که در طول این سالها با تشویق سیاست مماشات با رژیم عملاْ سیاست غیر واقعبینانهء «شکست ناپذیر» بودن آخوندها را ترویج میکنند.
متاسفانه آقای یزدی و همکرانشان فلسفه بافی و تئوری پردازی را بر ارائهء یک راه حل عملی و قابل اجرا ترجیح می دهند.
واقعیت آن است که مردم ایران باید همانند مصریها و تونسی ها و لیبیایی ها به خیابانها ریخته و رژیم اسلامی را ساقط کنند. شکی نیست که رژیم اسلامی در چنین صورتی به کشتار وحشیانهء مردم دست خواهد زد. در چنان صورتی راه حل پیشنهادی آقای فانی یزدی و دیگر دوستان چپگرایشان چیست؟ آیا صرفاْ با مقاله نویسی و شعارهای توخالی به اصطلاح ضد امپریالیستی میتوان به داد مردم بی دفاع در مقابل ماشین جنگی رژیم رفت؟ بنده که چنین تصوری ندارم. من به عنوان یک شهروند ایرانی از حمایت نظامی جامعهء جهانی، بانظارت سازمان ملل، از مبارزات ملت ایران در قبال ماشین جنگی رژیم آخوندی حمایت میکنم.
با تشکر
۴۲۱٨۹ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۰
|
از : آرش بی کمان
عنوان : افقانستان و دمکراسی!
گفته اید : همین دیروز شنیدید که بعد از تقریبا ده سال جنگ و خونریزی در افغانستان ، فرماندهان نظامی امریکا و تنی چند از مقامات سیاسی اروپایی در مذاکرات با طالبان موافقت کرده اند که طالبان دفتر خود را در دوحه در قطر باز کرده و در مذاکرات برای بازگشت به قدرت که طالبان طالب تمامی آن است شرکت نمایند ، پس می بینید که نه تنها دمکراسی در این کشور تحقق نیافت که طالبان نیز دوباره رسما به قدرت باز می گردند ، مطمئن نیستم که هیچ کدام از ما باور داشته باشیم که در عراق نظامی دمکراتیک بر سر کار است! پیشنهاد به طالبان برای باز کردن دفتر در قطر به این دلایل میتواند باشه... طالبان را به مبارزه سیاسی تشویق کنند.... جنگ را پایان دهند.... در نهایت طالبان را در انتخابات شرکت داده و صلح را پایه ریزی کنند! و غیره...... توجه داشته باشید آنجا افغانستان است نه سوئد! و طالبان در میان مرد پایگاه دارد! اگر در عراق سمت و سو به طرف دمکراسی نیست مقصر اصلی مردمان عقب نگهداشته هستند! باید تلاش شود که عراق و افغانستان به سمت رشد سرمایه داری برود تا بر ویرانه های روابط و فرهنگ فئودالی ...خرافات... شهروندان جهانی بر پاشود!
۴۲۱۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۹ آذر ۱٣۹۰
|