عنوان : کاریکاتوریزاسیون
با سلام
آیا نشانه ها و سمبل های چپ باید در انحصار چپ و آن هم بخش معینی از چپ باقی بماند؟ چپ نباید به چنین حصارکشی ای تن دهد. مبارزه ی چپ ها باید بر این استوار باشد که سمبل ها و نشانه های خود را به سمبل ها و نشانه های ملی در ایران تبدیل کنند. چپ در ایران هرگز مردمی و گسترده نخواهد شد اگر نتواند سمبل ها و نشانه هایی از خود را، به جنبش ملی ایران پیشنهاد کرده و به آن بقبولاند. سیاهکل یکی از این نشانه هاست ...

ایده بدی نیست، اما به شرطها وشروطها:
اولا به این شرط که چپ کذائی به سمبل های کذائی و قابل بحث قناعت نکند، بلکه شعور راستین چپ را قبل از همه از آن خود کند و بعد تبلیغ و ترویج کند و توده ای اش سازد.
ثانیا گذشته خود را به تیغ تیز انتقاد دیالک تیکی بسپارد، یعنی جنبه های مثبت و بالنده ان را حفظ کند و جنبه های منفی و ارتجاعی آن را نقد کند و حذف کند.
ثالثا از کاریکاتوریزه شدن ایده چپ جلوگیری کند و بر ضد آن با تمام قوا مبارزه کند، به همان سان که تابان عزیز روزی روزگاری از طرف همگنان خود، شهره بدان بود.
۴۴۱۲۴ - تاریخ انتشار : ۹ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : مبهم کردن بحث برای چیست
تابان گرامی
از ابتدا که نامه ۱۰ نفره و تقریبا همزمان مطلب آقای اصلانی به اعتراض شرکت آقای مزروعی در مراسم بنیان گذاری فدائیان منتشر شدند، موضوع اعتراض کسی این نبود که گرامی داشت سیاهکل در انحصار کسان خاصی بایستی باشد. صحبت بر سر سو استفاده و "عوامفریبی"ای است که صورت گرفته. در گذشته نزدیک، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و افراد موثر آن، با سرکوب دهشتناک فدائی و مجاهد و بهائی و سعیدی سیرجانی و... همراهی داشته اند. آیا شما عکس این ادعا را از آن ها دیده و یا شنیده اید. آیا آقای مزروعی به این جنایت ها رسما اعتراض کرده و یا همین الان حاضر است با صراحت بابت حضور خودش و سازمانش از مردم ، در این همراهی جنایتکارانه، پوزش بخواهد. به دادگاه کشاندن آن ها فعلا پیشکش! چرا باید فدائیان( هر نحله ای از آن) به این دلخوش کنند که ایشان قدم رنجه کرده در مراسم بنیان گذاری شان شرکت کرده و سخنران هم بوده، حال آن که سازمان شان-مجاهدین انقلاب اسلامی- شریک جرم کشتار ده ها و صدها تن از همین فدائیان بوده است.
در حاشیه: در همین مجلس آقای مزروعی درک "مغشوش" خودش را از جدایی نهاد دولت ودین به نمایش می گذارد که حرجی نیست. مشکل این جاست که ایشان و دوستان دیگرشان از جمله سروش و اشکوری هنوز با استدلال و پشتوانه "اکثریت مسلمان جامعه ایران"حکومتی را می خواهند که در آن اسلام با دمکراسی آشتی خواهد کرد و ضمانتش هم این است که "علمای اعلام"-" عمامه به سرها- حق داشتن مناصب حکومتی را ندارند.کدام شان صراحتا اعلام کرده اند که قوانین مدنی و قضائی ما نباید از شریعت اسلام اخذ شوند؟
۴۴۱۲٣ - تاریخ انتشار : ۹ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : چاه و منار
جناب آرمان،
این باد دل خالی کردن های ( آرمانی ) دیگر دمده شده . " نزدیک بود کلیت این رژیم منفور را به زباله دان تاریخ بیندازد " که چه بجای آن بیاورد؟

میگویند قبلا از دزدیدن منار باید چاه را کند. از زمان مشروطیت تا کنون ما چندین منار دزدیده ایم و نتوانستیم یکی را در چاه کنده نشده مخفی کنیم و بجای کندن چاه ، بیهوده با هم جنگیده ایم که منار را باید در چاه من مخفی کرد. کندن این چاه کار یکنفر نیست. اگر شدنی بود تا کنون شده بود.
۴۴۱۲۲ - تاریخ انتشار : ۹ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : برای آنها سیاهکل گرامی نیست
آقای تابان شما اگر به قول خودتان سیاهکل را نیز بتوانید ملی کنید نخواهید توانست آن را برای مرتجعین سیاه فکر گرامی کنید. آیا فکر می کنید فردی مانند رجبعلی مزروعی پشیزی ارزش برای آرمان خواهان مارکسیست لنینیستی که سازمان چریکهای فدایی خلق را بنیان گذاشتند قائل است. چرا خود و دیگران را به خیال پردازی ترغیب می کنید؟
ماهیت طبقاتی مرتجعین هرگز به آنها اجازه نمی دهد که با انقلابیونی که خواهان برچیدن نظام ستمکارانه و مذهبی عوامفریبانه همراهی داشته باشند.
این آشتی طبقاتی که شما با ملی کردن سیاهکل خواهان آن هستید هرگز امکان پذیر نخواهد بود. ارتجاع حاکم و ایادی فعلی یا گذشته آن را نمی توانید با این سخن ها به دوستی با مردم ترغیب کنید. آنها اگر اکنون نیز به جمع شما می آیند نه به خاطر گرامی داشت سیاهکل بلکه برای همان عوامفریبی می آیند که یکی از ستون فقران نظام جنایتکارشان بوده است می باشد. آقای تابان وقت آن است که دست از این آرزوی همزیستی مسالمت آمیز با دشمنان قسم خورده مردم زحمتکش ایران بردارید و به نیروی مردم ایران ایمان بیاورید که همین چند سال پیش نزدیک بود کلیت این رژیم منفور را به زباله دان تاریخ بیندازد. باور کنید امثال این مزروعی همان خس و خاشاکی هستند که برادر حزب اللهی او با کوته فکری میلیونها مردم معترض ایرانی را نام گذاشت!
۴۴۱۱۶ - تاریخ انتشار : ۹ اسفند ۱٣۹۰