از : الف گلستانی
عنوان : حقایق صادقانه در مورد حزب توده ایران از زبان فدائیان خلق ایران-اکثریت
اگر چه این متن طولانی ارزشمند را هنوز تا به آخر مطالعه نکردم، مطلبی در این سند وجود دارد که موضوع مهمی را در خصوص برخورد حزب توده ایران در قبال متحد سابق خود یعنی سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت ثابت می کند. برخی افراد و جریانات ادعا می کنند که حزب توده ایران در فکر نابودی سازمان فدائیان و استحاله آن در تشکلات خود بود. این نکته از سند را عیناً نقل می کنم:
کمیسیون هئیت سیاسی سازمان فدائیان خلق ایران-اکثریت در گزارش سال ۱۳۶۳ می گوید: "رفقا می دانند که اگر امتناع پیگیر رهبری حزب توده ایران نبود، فشار یک پارچه کمیته مرکزی سازمان و از آن بیشتر کمیتههای ایالتی و محلی با مساله وحدت، ایجاد سازمان واحد حزب طبقه کارگر ایران را حل کرده بود. در سال ۶۱ مناسبات حزب و سازمان به گونهای بود که کمیته مرکزی سازمان بطور کامل به نقش رهبری کننده کمیته مرکزی حزب توده ایران در زمینه تعیین خط مشی و عمدهترین مواضع سیاسی واقعا اعتقاد داشت. در سال ۶۱ هیئت سیاسی در عمل قانع و معتقد شده بود که مسئولیت تدوین استراتژی و تاکتیک پیشاهنگ طبقه کارگر ایران بر عهده حزب توده ایران است. کمیته مرکزی سازمان به صحت و اصولیت برنامه و خط مشی حزب باور داشت. از اواسط سال ۶۱ در باره عمده ترین مسایل سازمانی هم در مشاوره با حزب در هیئت سیاسی تصمیمگیری میشد. دستگاه رهبری سازمان در آستانه ضربات (به حزب توده ایران) بر خلاف مصوبات پلنوم مرداد ۶۰ استقلال و مسئولیت خود را در زمینه تدوین برنامه و خط مشی طبقه کارگر در پیکار طبقات کنار نهاده و فقط مسائلی را حل و فصل می کند که مسئولیت حل و فصل آن عملا نمیتوانست بر عهده حزب باشد."
این مطلب نشان می دهد که این سازمان فدائیان خلق بود که به وحدت با حزب توده ایران بیشتر علاقه نشان می داد.
۴٨۰٨۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣۹۱
|
از : رضا سالاری
عنوان : تیتر مقاله دربرگیرنده محتوا نیست
کاری بسیار مثبت ولی هنوز، نقص مقاله سانسور و نبود هیچگونه بحث و توصیف و تحلیلی از ترکیب و کارکرد و رهبری سازمان در دوران قبل از انقلاب سازمان و اتصال وپیوستگی آن با دوران انقلاب و بعد از آن میباشد. تیتر مقاله دربرگیرنده محتوا نیست و بیشتر به یک دفاعیه و استهشادنامه محلی و موضعی شبیه هست تا یک آسیب شناسی تحلیلی و علمی. مثلاً سازمان بدون پرداختن به نحوه جذب و ماهیت و جزئیات و اثرات نفوذی خود در بخشی از مردم ترکمن، و بدون تحلیل تأثیرات و پیامدهای چنین فعالیتهای نفوذی در بخشهایی از مردم ترکمن و کرد و غیره که به نوعی با سازمان مرتبط میشدند، نادیده میگیرد و فقط به توجیح و دفاع از خود برخواسته:
« سازمان در ترکمن صحرا در پیوندی عمیق با خواسته ها و مطالبات فرهنگی-سیاسی مردم ترکمن صحرا قرار گرفت و مبارزات مردم ترکمن صحرا را در کانون فرهنگی-سیاسی و ستاد مرکزی شوراها سازماندهی و رهبری کرد. رژیم جمهوری اسلامی بخاطر عدم تحمل غیرخودی ها و انحصارگری اش، دو جنگ را به مردم ترکمن صحرا تحمیل کرد. سازمان بخاطر ایفای نقش رهبری در این جنبش همراه با مردم ترکمن در یک طرف و رژیم جمهوری اسلامی در طرف مقابل قرار داشت. در واقع در منطقه ترکمن صحرا، کم یا بیش یک قدرت دوگانه شکل گرفته بود. رژیم جمهوری اسلامی با تحمیل جنگ دوم به مردم ترکمن صحرا و با ربودن شبانه رهبران خلق ترکمن فدائیان خلق رفقا توماج، مختوم، جرجانی و واحدی و به قتل رساندن آنها، جنبش سیاسی-فرهنگی مردم ترکمن را سرکوب کرد. »
و از تحلیل و آسیب شناسی عمیق از اثرات و بازتاب واکنشی و مقطعی و تاریخی فعالیت های تداخلگرانه خود در مردم مابقی ایران و بخصوص بر طرفداران نظام جمهوری اسلامی آن زمان، بسادگی چشم پوشی میکند! مردم غیرترکمن و غیرکرد و غیرطرفدار سازمان کار سازمان را در آن زمان چگونه ارزیابی کردند؟ اهداف سازمان چه بود؟ چقدر امکان تحقق پیروزمندانه آن اهداف وجود داشت؟ آیا سازمان به اهداف خود رسید؟ اگر نرسید چرا؟
۴٨۰۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣۹۱
|
از : وهاب انصاری
عنوان : توضیحأنصاریه ضیم
سلام امیر عزیز!
تشکر از اظهار نظر شما و اطلاعاتی که داده اید.
در مورد مواردی که نوشته اید . بطور مفصل امده است.
اما در مورد فیلم از اجلاس کمیته مرکزی، ان فیلم نبوده است،
بلکه صحبت از نوار صوتی بوده است. در مورد امکان دسترسی به نوار صوتی همانطور که نوشته ایی احتمالات مختلفی وجود دارد. در مطلب تا انجای که امکان بوده نظر خودمان را نوشته ایم. از جمله نفوذ که با مورد توضیح داده شده است
لطفا کل مطلب را با دقت بخوانید، در تمامی زمینه های مورد اشاره شما و کل تشکیلات مفصل صحبت شده است.
قربانت
وهاب انصاری
۴٨۰۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهريور ۱٣۹۱
|
از : امیر اطیابی
عنوان : اطلاعاتی که لازم است پیگیری شود
در دوران زندان از اسفند سال ۱۳۶۲ تا اسفند سال ۱۳۶۷، از طریق سایر رفقای زندانی که یا خود تازه دستگیر شده بودند و یا با تازه دستگیر شدگان سازمان اکثریت در ارتباط بودند از این خبرهای مهم از کانال ها مختلف مطلع شدم:
۱. در بازجویی ها از رفقای مرکزیت به آن ها فیلمی از کنگره ی سازمان در تاشکند نشان داده می شود تا افراد حاضر در کنگره را شناسایی کنند. برای این فیلم خیلی آن ها را زیرفشار و شکنجه قرار دادند. معلوم نیست چگونه رژیم فیلمی از جریان کنگره بدست آورده بود. آیا سازمان خود فیلمی گرفته بود که بعد به دست رژیم می افتد؟ آیا نفوذی داشته و با دوربین مخفی فیلم گرفته است؟ آیا فیلم را از نفوذی ها در حزب کمونیست اتحاد شوروی استفاده کرده یا این فیلم را از طریق سازمان های جاسوسی غربی به دست آورده است؟
۲. نکته ی دیگری که در بازجویی ها رو شده بود گرفتن رد تماس های تلفنی از خارج از کشور بود. همچنین معامله ی رژیم از طریق فلاحیان با سازمان اطلاعاتی آلمان غربی برای خرید رد تلفن ها هم مطرح میشد که موجب دستگیریهای بسیار شده بود. اتکا به تماس های تلفنی کار بسیار اشتباه بود. حداقل اینست که دستگاه اطلاعاتی رژیم مدتها بود با خرید لوازم کنترل تلفن ها از غرب ضربات مهلکی به سازمان زدند.
من هنوز متن را به طور کامل نخوانده ام اما به نظر می رسد که این دو رد گیری نقشی اساسی در دستگیریهای رفقای اکثریت بازی کرد و می بایست در کنار سایر عوامل بررسی و مطرح می شد. مطرح نشدن این موارد کلیدی جای تعجب دارد.
بین سال ۶۲ تا ضربه سال ۶۵ نیمچه ضربه هایی هم بود. بسیاری را با به کار گیری توابان در جاده های اصلی ورود خروج به تهران دستگیر می کردند. بخصوص در عوارضی های اتوبان ها.
بخصوص نقش نفوذی هایی که بخش مهمی شان محصول دستگیری، شکنجه، تهدید و تطمیع هستند و در تمام سازمان ها حضور فعال دارند نباید غافل بود. در دوران زندان به افراد زیر بازجویی، که مستعد ارزیابی می شدند، پیشنهاد می دادند که همه امکانات را برای رفتن شان به خارج ازکشور، ادامه تحصیل و زندگی مرفه فراهم کنند تا به همکاری اطلاعاتی با رژیم بپردازند.
در هر صورت از این تلاش بزرگ و ارزنده تشکر می کنم و امیدوارم انتشار آن به بسیاری کمک کند که اگر اطلاعات جدیدی دارند مطرح کنند. بخصوص نقش نفوذی هایی که بخش مهمی شان محصول دستگیری، شکنجه، تهدید و تطمیع هستند و در تمام سازمان ها حضور فعال دارند نباید غافل بود. در دوران زندان به افراد زیر بازجویی، که مستعد ارزیابی می شدند، پیشنهاد می دادند که همه امکانات را برای رفتن شان به خارج ازکشور، ادامه تحصیل و زندگی مرفه فراهم کنند تا به همکاری اطلاعاتی با رژیم بپردازند.
۴٨۰۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ شهريور ۱٣۹۱
|