عنوان : ملیت چپ.
اصلا حرف از این بی محتوا تر نمی شود که بگوییم چپ ملیت ندارد. درست مثل اینکه بگوییم من فارسی حرف نمی زنم٬ یا یک فرانسوی وقتی فرانسه سخن می گوید فرانسه حرف نمی زند. چپ ایران مثل یک دیسکی می ماند که در همان دور دوران شصت سال پیش گیر کرده و همین طور دور خودش می گردد. پدر و مادر بنده از همان چپهایند٬ در کادر به اصطلاح رهبری هم بوده اند ولی وقتی باهاشان صحبت می کنی گویی در همان بیسته یا ده سال پیش از انقلابند. چپ ایران برای ایبنکه هرگز ملی و ایرانی نشد هرگز همه گیر هم نشد. هرگز چپ ایران به زبان فارسی برای ایرانیان سخن نگفت. مقصوم از زبان فارسی برای ایرانی سخن گفتن است٬ برای همین هم در ایران ما چپ نتوانست جایی برای پای خود باز کند و این مصیبت بزرگی برای ایران است. امروز ایران به یک چپ ملی و میهنی نیاز دارد. سرودی که چپهای فرانسه می خوانند سرودی ملی ست٬ بعد از آن سرود ملی ست که انترناسیونال هم می آید. در هر حال اگر چیزی نقطه ای و مکانی و شهری و روستایی نباشد و مدعایش بین المللی بودن باشد هرگر جهانی نمی شود. روغن فلان جا و پنیر فلان جا و باقلوای فلان جا و باسلوق فلان شهر برای این همه جایی هستند که پیش لز هر چیز و بیش از هر چیز نقطه ای و همانجایی هستند برای همین نیز همه جاییند و بین المللی. اصلا این آقا حتا وقتی می گوید معنی چپ از فرانسه می آید اشتباه می کند٬ معنی چپ و تاریخ آن از انگلستان و چپ و راست نشستن در پارمان این کشور می آید٬ بعد دیگران و حتا چپی ها ی فراسنه آنرا کپی کرده اند. اصلا یکی از دلاییلی که در فرانسه انقلاب شد نداشتن مفهوم چپ بود. یکی از دلاییلی هم که در انگلستان انقلاب نشد داشتن چپ بود. در هر حال جای بسی شکایت و جای بسی مصیبت است که چپ ایران قادر نیست خودش را از نو بسازد و حتا از نو معنی کند و حتا حتا معنی چپ را بفهمد٬ چپی که بدرد ایران بخورد. البته که میدانم فحش های منتشر شدنی و منتتشر نشدنی نثار من خواهد شد. اما چه باک اگر راست بود و واقعا چپی در ایران وجود داشت که بشود رویش حساب کرد. چپی وجود ندارد٬ و اگر هم بگویی هزار و یک دلیل از خارج از چپ برایت می آورند که باعث چنین وضعی ست و نه حتا یک دلیل از درون چپ.
۵۰۷۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۱       

عنوان : ورشکستگی
مبارزه اصلی و بنیادی با سرمایه داری فقط با کمونیست بودن ممکن است. سوسیالیسم بدون لغو مالکیت بورژوایی ممکن نیست. سوسیال دمکراسی که خود را پشت واژه « چپ» مخفی می کند گرایشی از سرمایه داری است و نه کمونیسم. آنها خواهان رفرم در نظام سرمایه داری با حفط اصل آن هستند. در شرایط کنونی حتی باید در رفرمیست بودن آنها هم تردید کرد. تمام جریانهای سوسیال دمکرات در اروپا که در قدرت هستند کاملن سیاستهای اقتصادی ریاضت کشی را بر مردم تحمیل می کنند و تفاوت مهمی با احزاب راست ندارند. اتحاد چپ با گرایش سوسیال دمکرات از هم اکنون جریانی ورشکسته است. ورشکستگی این جریان فقط در تعریف از سوسیالیسم نیست. سردرگمی در سیاست در رابطه با ایران هم اکنون ناتوانی آنها را در نظر و عمل سیاسی نشان می دهد. اتحاد چپ مورد نظر سه سازمان چیزی جز فرافکنی و رشکستگی کنونی و بی آیندگی تک تک آنها نیست. از این ستون به آن ستون فرج است ! این است منطق گنگ رهبران وامانده هر سه جریان.
۵۰۷۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۱