عنوان : یونسی قاضی دادگاه نظامی بود
علی یونسی کیست؟ آیا او در صدور حکم اعدام دریادار افضلی نقش داشت. خود وی این موضوع را تکذیب می کند، اما این سوال پیش می آید که یونسی چرا حالا به فکر تکذیب افتاده است. موضوع دخالت وی در محاکمه افسران حزب توده و سازمان اکثریت قبلا در کتاب خاطرات ری شهری طرح شده بود و اگر این موضوع صحت نداشته چرا همان زمان به ری شهری ایراد نگرفت.
موضوع نقش یونسی در اعدام ها زمانی رسانه ای شد که حسن روحانی قصد داشت وی را همراه با محمدی در سمت وزیر کشور وارد کابینه کند. در همان زمان
"تهران امروز" در شماره روز یکشنبه (۳۰ تیر۱۳۹۲-۲۱ جولای۲۰۱۳) نوشت که علی یونسی در سال ۱۳۶۲ در مقام ریاست شعبه دادگاه نظامی، بیش از ۱۰۰ نفر از اعضای شبکه مخفی و نظامی حزب توده ایران و ۳۰ نفر از اعضای سازمان فداییان، شاخه اکثریت را محاکمه و برخی را نیز به اعدام محکوم کرد.
یونسی این خبر را در گفتگو با روزنامه فرارو تکذیب کرد اما در همان مصاحبه تائید کرد که از سال ۶۰ در مقام قاضی دادگاه متهمان را محاکمه می کرد. وی گفت:
"اصل خبر دروغ است. البته هدف از جعل این خبر این بوده تا بنده را تخریب کنند تا نتوانم به برخی پست ها دست یابم. من از سال ۶۰ قاضی دادگاه بودم و حرف برای گفتن زیاد دارم. اگر شرایط مهیا شود آنها را خواهم گفت."
یونسی در پاسخ به سوال بعدی توضیح می دهد که وی در یک دادگاه عادی قضاوت نمی کرد، بلکه درسال ۶۲ در دادگاه نظامی ارتش قاضی بود. یونسی به فرارو می گوید:
"بله و برای همین با دوستان و همکارانم هم درگیر شدم. تا حدی که مسئولان صلاح ندیدند من در دادگاه اوین بمانم چرا که به روشهای آن موقع معترض بودم. بعد هم وارد دادگاه نظامی ارتش شدم. وقتی هم به دادگاه ارتش آمدم ماجرای کودتا و حزب توده تمام شده بود و محاکمه این افراد دست من نبود. البته همزمان وقتی مسئول دادگاه نظامی ارتش بودم مسئولیتهای دیگری هم داشتم. از کارهای نظارتی و امنیتی تا نماینده فرمانده کل قوا در حفاظت اطلاعات ارتش و از بنیانگذاران سازمان قضایی نیروهای مسلح بودم.".
با توجه به زمان دستگیری ناخدا افضلی در هفتم اردیبهشت ۶۲، و اجرای حکم اعدام زنده یاد دریادار افضلی و همراهانش در روز هفتم اسفند همان سال، یعنی پنج ماه بعد از آمدن یونسی به دادگاه نظامی ارتش، به نظر می آید که ، یونسی معاون فعلی آقای حسن روحانی در مورد نقشی که در اعدام نظامیان داشته است دروغ می گوید. بدون تردید می توان گفت وی در بازجویی، محاکمه و صدور حکم اعدام فرماده نیروی دریایی ایران ناخدا بهرام افضلی دخالت داشته است. خود یونسی در گفتگو با فرارو تائید می کند که در سال ۶۲ مسئول شعبه نظامی بود و در زمانی که وی به ریاست دادگاه نظامی منصوب شد، افضلی و یارانش هنوز اعدام نشده بودند. در واقع این افراد در زمان مسئولیت وی تیرباران شدند. در جلد دوم خاطرات ری شهری هم به برگزاری جلسه محاکمه نظامیان نفوذی به ریاست علی یونسی در تاریخ ۱۷ آذر ۶۲ اشاره شده است. یعنی حدود سه ماه قبل از اعدام ناخدا افضلی. به نوشته روزنامه آرمان علی یونسی نماینده ویژه خمینی در رسیدگی به جرایم نیروهای مسلح و رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح بود.
به نظرم تا زمانی که اطلاعات موثق و قابل اعتمادی در دسترس نباشد، نمی توان با قاطعیت گفت که اشاره پیش اخبار روز به نقش یونسی در اعدام فرمانده نیروی دریایی بهرام افضلی نادرست بوده است. یونسی و ری شهری تفاوتی باهم ندارند و
اشاره به من پیشینه علی یونسی به معنی کم کردن از سهم ری شهری در اعدام مخالفان و جنایتکاریهای جمهوری اسلامی نیست.
۶۱۰۲۰ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : من با نطرات مسعود بهبودی موافقم
می خواستم در این باره چیزی به نویسم و بعد از روشن کردن سیگار و فکر روی این مسئله وقتی خواستم شروع به نوشتن کنم دیدم که جناب مسعود بهبودی هر چه که من در نظر داشته ام را زیبا تر از من نوشته اند و به همین دلیل نیز احتیاجی برای تکرار نمی بینم. فقط در باره رابطه دیاکتیکیی که ایشان بهش اشاره کرده اند بد نیست جمله را اضافه کنم که آنهائیکه فقط نقاط ضعف انسانها را می بینند توجهی به شرایطی که باعث بروز این ضعف ها شده است توجهی نمی کنند. همانطوریکه مارکس در اندیشه های روانشناسی شان اشاره کرده اند برای رهایی از دست خرافات و موهومات باید شرایطی که این موهومات را سبب می شود را از میان برداشت. انسان در خلا زندگی نمی کند که برای هر عملش اراده ازاد داشته باشد. موقعیت انسان را فقط باید در رابطه با محیط پیرامونی اش ارزیابی کرد. متفکر یهودی مارتین بوبر می نویسند که در انجیل نه به اشخاص بلکه به موقعیت هائیکه این شخص در آن درگیر شده است پرداخته شده است که یک نظر کاملا علمی و فلسفی است که اکثر دانشمندان علوم استعلامی و فیلسوفان ذهن در این امر هم نظرند.
۶۱۰۱۲ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : توضیح
در مقدمه ی متن «از فرماندهی نیروی دریایی ایران تا چوبه دار» نام قاضی دادگاه ناخدا بهرام افضلی به اشتباه به جای حجت الاسلام ری شهری، علی یونسی نوشته شده بود که تصحیح شده است.
با تشکر از آقای نگهدار به خاطر تذکر این اشتباه.
۶۱۰۰٨ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : یادشان گرامی
سال ها فصل ها آمد و رفت و نام دریادار میهن دوست و مردم گرای میهن ما، دکتر بهرام افضلی، بسان بسیاری از دیگر عاشقان که توسط این حکومت اعدام شدند به اتهامات پوچ همراه بود و هیچ یک از مصلحان یا مخالفان حکومت، به دفاع از شرافت این فرمانده دانا، فداکار و شرافتمند نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران به دفاع برنخاستند.
آقایان امیر انتظام که به حکم یک بیدادگاه متهم به خیانت شد هزاران کس به نام «دفاع از حقوق بشر» به دفاع از شرافت او برخاستند. اما بر ناخدا افضلی که ظلمی و حکمی سنگین تر را، حکم مرگ را، برایش بریدند هیچ صدای اعتراضی را از مدافعان حقوق بشر نشنید و هیچ سپاسی را از ایرانیان، که برای دفاع از میهن ایشان جان به کف گرفته بود، ندید.
ممنون از اخبار روز که در سی امین سالروز اعدام جانگزای دریادار افضلی و همرزمان یادش را گرامی داشته است.
به امید روزی که حق جویان اسلام گرایی که در سال های اخیر کیسه افراط گرایان درون جمهوری اسلامی ایران به تن کشیده اند چشم ها باز کنند و بدانند که در میزان شرافت و اندازه مهری که ناخدا افضلی در وجود خویش نسبت به ایران داشت هم طرازی نتوانند کرد.
یک نکته هم با اخبار روز:
شما نوشته اید علی یونسی افسران توده ای را محاکمه کرده است. من تا حالا جز آقای ایرج مصداقی ندیده ام منبعی که بگوید پای علی یونسی وسط بوده. ری شهری در خاطراتش کار را به خود نسبت می دهد و نامی از یونسی (یا ادریسی) نمی برد. یونسی اخیرا خودش این نسبت را تکذیب کرده.

آیا اخبار روز اطلاع دیگری دارد که نام ری شهری را نیاورده و نام یونسی را آورده؟
۶۱۰۰۵ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : "در آن مزد گورکن از بهای جان آدمی بیشتر است"
درود بر مبارزان خلق از هر گرو و حزب!

ننگ بر حکومت زالو صفت ولایی!

افضلی‌ها رهنمای نظامیان مردمی خواهند ماند.
۶۱۰۰۲ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : تسلیت به نظامیان و ارتش خلق.
بخصوص آنجایی که پیکری در خون می‌‌غلتد ،
نه برای بهشت ،نه از ترس دوزخ
،بدون انتظار

فدایی وار
زبان بند و اشک به ریزش می‌‌آید
-راهش و یادش گرامی باد.
۶۱۰۰۱ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : هشیاری به جای هلهله و هورا
خیلی ممنون، دانکوی گرامی
یکی از ایرادات جریانات ضد مارکسیستی (مثلا فلسفه بورژوائی واپسین، آنارشیسم، استالینیسم و غیره) چسبیدن به سوبژکت (مثلا طرفین بحث و این و آن) است.
ذکر اوتوبیوگرافی و یا بیوگرافی این و آن، مثلا موضع سیاسی خویش و یا دیگران کمکی به هماندیشی نمی کند.
من چند مفهوم از کامنت شما را ـ درست و یا نادرست ـ مورد تأمل قرار داده ام.
همین و لاغیر.
بهتر هم این است که نظر مرا تصحیح، تدقیق و یا تأیید و یا حتی رد کنید.
حاشیه رفتن که کمکی به روشنگری نمی کند.
ضمنا همین کامنت من حاوی نکاتی از نقد دیالک تیکی مورد نظر است، بهتر از هر هلهله و هورا ست و شروعی است.
۶۰۹۹۹ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : تعلق انسانی
جناب بهبودی
- ممنون که به انتقاد از خود بها میدهید.
- در متن من در بیان صفات این جانفشانان کجا تعلق حزبی میبینید؟
- مگر گفتم انها به زندگی عشق نمیورزیدند؟ زیبایی زندگی آنها را واداشت برای زندگی از جان دست بشویند.
آنچنان زیباست این بی بازگشت کز برایش میتوان از جان گذشت
-شما به حد کافی فرصت داشته اید و باز هم تا ابد دارید که هر تاریخی را به انواع بررسییها برسانید. اما در نظر داشته باشید عمر ادمیان محدود است لطفا زودتر اقدام کنید.
- در لیست نشانگان فقیر شناسی اگر موافق باشید " میل به فرقه گرایی" را بالاتر از "شهید نامه های قطور نویسی" بگذاریم.
- لطفا در بررسی ها با حس تعلق گروهی و فرقه ای و جناحی قضاوت نکنیم و کمی تعلق انسانی داشته باشیم.
- لازم به ذکر نمیدانم اما شاید بد نباشد بگویم من توده ای نبوده ام و از قضا آخرین کامنتی هم که از من در این اخبار روز منتشر شد تایید مقاله ارزنده و به زعم من جریان ساز رفیق دانشگری است که در نظر برخی مخالفت با حزب توده تلقی شده
پاینده باشید
۶۰۹۹۲ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : زنده باد یاد جاودان شهدای توده ای، پاینده باد آرمانشان
جناب آقای احمدی، بسیار شرم آور است که در پوشش تحسین از رفیق شهید ناخدا افضلی به آرمان ها و عملکرد حزبی که رفیق افضلی برایش جان شیرین باخت بتازید. هر کس که به این وب سایت به اصطلاح رسمی نگاهی کند بی شک خط ضد توده ای سازنده ی آن را درمی یابد. چه وکالتی از سوی این رفیق شهید به شما یا به چون شمایی این اجازه را داده است که نام این صفحه را سایت رسمی بگذارید؟ آیا کسی میتواند سایت رسمی به نام رفیق کیوان هم بگشاید و خواننده را در لوای عنوان سایت رسمی بفریبد که هر چه از نکویی آن شهید بود از آن فرد بود و نه اندیشه جمعی که در قالب حزب توده ی ایران این رفیق شهید نماینده اش بود؟
چرا که نه. پس خواهش دارم کار را تمام کنید. چنین سایتهایی برای همه شهدا بگشایید تا به خیال خامتان خاک در چشم جوانان پاشیده حزب را از میراثش محروم کنید.
۶۰۹٨۷ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : انتقاد از خود و از همنوعان خود نشانه عشق به خود و همنوعان خود است
در اینکه روندگان راه توده شریف ترین انسان های جامعه خویش بوده اند، تردیدی نیست.
در این هم که نام و یاد و بیوگرافی آنها باید حفظ و عزیز داشته شود و از هیچ اشک و عشق و احترام و قدر دانی در حق آنها کوتاهی نشود، شکی نیست.
ولی ایرانیون عزیز تا دیر نشده، بهتر است از سنت دیرین خویش مبنی بر مرده جوئی، مرده شوئی، مرده ستائی، مرده پرستی به هر نیت مثبت و منفی دست بردارند و از تکرار شعارهای توخالی مبنی بر «چرا مرگ خویش آگاهانی که عموما حساس ترینها، آگاه ترینها، هوشمندترین ها، متعهدترینها در بین نسل خود بوده اند و هستند» پرهیز کنند.
اولا این عزیزان توده هرگز داوطلب مرگ نبوده اند و مرگ از طرف طبقه حاکمه به آنها تحمیل شده است.
درست به همان سان که امام حسین و یاران داوطلب مرگ نبوده اند، بلکه راه برگشت و حتی راه دستیابی به آب به روی شان بسته شده و به قتل رسیده اند.
رهبری حزب توده را می توان مظلومین تاریخ معاصر ایران محسوب داشت.
ثانیا حزب توده و اعضای آن بیشک باسوادتر از اعضای بقیه احزاب و سازمان ها و انجمن ها بوده اند، ولی بی کمترین تردید «حساس ترینها، آگاه ترینها، هوشمندترین ها، متعهدترینها» نبوده اند، بلکه درست برعکس.
حریفی می گفت:
شهیدنامه های قطور فقط نشانه قساوت طبقه حاکمه نیست.
بلکه همزمان نشانه فقر فلسفی، فکری و فرهنگی احزاب و سازمان های مربوطه است.
تاریخ حزب توده باید بررسی دیالک تیکی شود و هر گونه ماستمالی اوپورتوینستی در این زمینه به ضرر امر رهایش اجتماعی است.
۶۰۹٨۰ - تاریخ انتشار : ۷ اسفند ۱٣۹۲