عنوان : از کوزه همان برون تراود که در اوست
آقای دوشوکی گرامی
ممنون که به این مساله توجه کردید و واکنش نشان دادید، فقط تعجبم در این است که چرا وقتی به روشنفکر ایرانی بر می گردید ، به چند سده پیش می روید و بدنبال نویسنده و محقق و شاعر و عارف غیر شیعه در اعماق تاریخ می گردید . تاریخ معاصر ما پر است از روشنفکران غیر شیعه و دین ناباور ایرانی با پیشینه های و تبار های گوناگون. از دوران مشروطه گرفته تا به همین امروز ، از طالبوف و ملکم خان و روحی و بهار گرفته تا ارانی و طبری و نیما و دهخدا و فروغی و آشوری و آریان پور و ده ها و صدها روشنفکر به معنی واقعی و جدید آن.
متاسفانه بعضی از آقایان اصلاحطلب و گروهی از روشنفکران حاشیه نشین آنها تلاش می کنند که تاریخ فکر و اندیشه در ایران و روشنفکری را با اصلاحطلبی و از دوران آقای خاتمی و اگر کمی عقب تر بروند از دوران هاشمی آغاز کنند و با عناد و خصومتی باور نکردنی به گذشته روشنفکری در ایران و به خصوص روشنفکری چپ و دین ناباور ایران بر خورد کرده و تلاش آنها بر این است که این بخش از تاریخ ایران را به فراموشی بسپارند و به گونه ای جلوه دهند که انگار همه مباحس روشنفکری با این آقایان آغاز شده و آغاز تاریخ فکر و اندیشه در ایران توام با تولد فکر اصلاحطلبی دینی پس از انقلآب اسلامی بنا شده است . اینها حتی به اسلاف اصلاحطلب دینی خودشان نیز مثل سید جما ل اسد آبادی و سقط السلام تبریزی و یا شیخ احمد روحی و میرزا رضا نیز رحم نمی کنند و کمترین عنایتی به آنها ندارند چرا که یا سیه نبوده و یا در فکر انداختن طرحی نو در دین افتاده بودند، البته صد سال پیش از تولد نظام دینی در ایران.
این نگاه آقایان البته چنان جا افتاده است که حتی منتقدین آنها هم وقتی می خواهند به روشنفکر ایرانی بپردازند از همین منشاء حرکت کرده و تاریخ روشنفکری ایران را دور زده و چپ ستیزانه همه روشنفکری معاصر ایرانی را فراموش می کنند و در اعماق تاریخ به دنبال اندیشه ورزی غیر شیعه ایرانی می گردند
در نوشته شما همین سایه سنگین چپ ستیزی و حذف دین ناباوران از گذشته تا به همین امروز مشاهده می شود که به نظرم نشان از عمق تاثیر گفتمان مسلط دینی در دوره معاصر در میان همه ماست، حتی همان ها هم که بدنبال نقد آن هستند با رگه های پر رنگی از آن باز همان گفتمان را به گونه دیگری باز سازی می کنند.
عنوان مطلب متوجه آقای بهنود است
با تشکر از توجه شما
رضا فانی یزدی
۶۵۴٨۵ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹٣       

عنوان : کارنامه سیاه ۳۵ ساله روشنفکر شیعه
کارنامه سیاه ۳۵ ساله روشنفکر شیعه

به اصطلاح اخوان الصفاء و یا بعبارتی روشنفکر شیعه (از نوع اصولگرا و اصلاح طلب و غیره) در عرض ۳۵ سال گذشته امتحان خود را پس داده است. حاصل کـِشته روشنفکر شیعه (از همه نوع آن از جمله بازرگان، شریعتی، جلال آل احمد و غیره) نظام جمهوری اسلامی است که جز سیه روزی و تباهی و سرکوب و کشتار و خودمحوربینی تام و نفی مطلق دیگران چه در حیطه اندیشه و چه در عرصه عمل، حاصل دیگری نداشته است. پررویی بهنود و بقیه به اصطلاح روشنفکران شیعه شکست خورده حد و اندازه ندارد. ۳۵ سال تجربه ثابت کرد که "شیعه" نمی تواند روشنفکر باشد. و "روشنفکر شیعه" مغایرت عینی و تناقض در معنی و نفی "حقیقت آشکار" است.

روشنفکر نمی تواند در فرقه گرایی مذهبی معنا پیدا کند. آنهم فرقه مذهبی شکست خورده که با طناب دار و اعدام و شکنجه و سرکوب و دروغ و تزویر و شیادی و رمالی و فساد و رانتخواری خود را بر دیگران تحمیل کرده است. حتی روشنفکر شیعه که مخالف حکومت جمهوری اسلامی هستند (مثل بهنود و مجاهدین خلق و غیره) نیز امتحان خود را پس داده اند، و کارنامه "رفوزه ای" دارند روشنفکر باید مستقلانه دین و حکومت را نقد کند. اما روشنفکر شیعه برای توجیه دین حکومتی، حداقل در اوایل انقلاب، در راستای تائید و تثبیت نظام گام برداشت و در بوجود آوردن تباهی و سیه اندیشی دینی و سیاسی نقش بسزایی داشت.

مقاله آقای دوشوکی بسیار بجا و محترمانه است و جای تشکر دارد و باید آغازگر بحث شود. اگرچه برخی از دوستان بهنود مثل ف. م. سخن در صدد "ماست مالی" و توجیه "سخنان توجیه ناپذیر" بهنود شده اند. در ضمن من با دوشوکی موافقم که بی بی سی و صدای آمریکا و رادیو فردا محل اطراق شبانه روزی "روشنفکران دینی شیعه مذهب" شده است. روشنفکرانی که همه آنها بدون استثناء در ساخت بنای جمهوری اسلامی سالها زحمت کشیده اند. از جمله سالهای ده شصت و سال ۶۷ و غیره. اما اکنون از دایره قدرت به خارج پرتاب شده اند و به ناگاه به روشنفکر تبدیل شده اند.
۶۵۴۷٨ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹٣