از : کمال حسینی
عنوان : نگاه به آینده
۱-آقای جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در مصاحبه اخیر خود گفت که آمریکا قصد در جا زدن در چگونگی سیاست های اتمی ایران در گذشته را ندارد و نگاه آمریکا به آینده است , این نگاه مسولانه یک غیر ایرانی به مذاکرات هسته ای از نظر من می تواند از طرف سیاسیون ایرانی هم مد نظر قرار گیرد , اینکه در گذشته در ایران چه کسانی چه کردند در مقایسه با سیاست کنونی جمهوری اسلامی در قبال مذاکرات هسته ای از درجه اهمیت کمتری برخوردار است , امروز مجموعه حاکمیت به شمول آقای خامنه ای به اشتباه بودن سیاست های گذشته پی برده اند و تلاش های حسن روحانی و آقای ظریف برای حل و فصل بحرا ن موجود هسته ای مورد حمایت بالاترین لایه های تصمیم گیری در جمهوری اسلامی می باشد , روشنفکران ایرانی باید از این تغیر رویکرد حاکمیت استقبال کرده و ان را به فال نیک بگیرند .
۲-این درست است که فساد در ساختار نظام هم نقش بزرگی در ایجاد شرایط کنونی داشته است ولی برای مبارزه موثر با این فساد باید تحریمها برداشته شده و ایران با کشور های جهان روابط عادی برقرار کند , فراموش نکنیم که تحریم و انزوای جهانی کشور بستر لازم را برای فساد گسترده حکومتی فراهم کرد , پدیده بابک زنجانی تنها یک نمونه از محصولات تحریم های جهانی علیه ایران است .
در مورد جنبش کارگری و حقوق کارگران : "سیاست های لیبرالی " دولت آقای روحانی از قرار معلوم برای جذب سرمایه است ولی اینکه هدف روحانی چیست اهمیت چندانی ندارد , سرنوشت حقوق کارگران به مذاکرات هسته ای و بازگشت ایران به جامعه جهانی گره خورده است , خانه از پایبست ویران است و نویسنده اخبار روز در بند نقش ایوان است , در کشوری که با انبوهی از مشگلات از جمله فقر , بیکاری , فساد , فحشا , فرار مغز ها , خشکسالی وبحران کم آبی و هزار مصیبت دیگر دست به گریبان است اولین گام برای برای مقابله با این شرایط اسفناک رفع تحریمها و عادی سازی روابط ایران با جهان است , نگاهی به اطراف خود بی اندازید , قدرت مند ترین تشکل های کارگری در اروپا و امریکا هستند , کارگران و زحمات کشان این کشور ها در احقاق حقوق خود موفق تر هستند چرا ؟ زیرا این کشور ها از نظر اقتصادی قدرت مند هستند , شما چیزی در مورد جنبش کارگری در سومالی , یمن , افغانستان , عراق , لیبی , سودان , مصر و غیره شنیده اید ؟ شرایط در ایران ما اگر چه به وخامت کشور های مزبور نیست ولی چندان هم بهتر از آنها نیست , رفع تحریمها ابتدایی ترین گام برای حرکت به سوی بهبود شرایط و طرح خواسته های مدنی و اقتصادی است .بدون وجود زمینه های اقتصادی در کشور صحبت از حقوق کارگران تنها در سطح شعار باقی خواهد ماند اگر چه از نظر من شرایط کشور ما و کشور هایی نظیر کشور ما پیچیده تر از این حرف هاست , بطور مثال من نمیدانم اگر فردا شرایط آب و هوایی در انگلستان به شرایط آب و هوایی ایران تغییر یابد , شرایطی که درآن هزاران روستا به دلیل خشکسالی مجبور به کوچ اجباری شوند در آن صورت چه بر سر دموکراسی , جنبش های کارگری و حقوق کارگران در انگلستان خواهد آمد .
۶٨٨۲٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ خرداد ۱٣۹۴
|
