عنوان : نگاهِ تاکتیکی به دموکراسی
آقای عاصمی گرامی، در جایی از این نوشتار با استناد به مقاله ای از نامه مردم سخن از ”اتحادی تاکتیکی“ در راهِ گذار به دموکراسی به میان آمده است.

با نظری به تاریخ مبارزاتِ مردم کشورمان در سده اخیر، آنچه بیش از هر مطلبی به چشم می آید، فرا روئیدن دستگاه حاکمه کشورمان در برهه های مختلف زمانی از یک دستگاهِ حاکمه خودکامه به دستگاه خودکامه دیگر بوده است.

گمان می کنم، که قبل و بیش از هر مطلبی نگاهِ تاکتیکی به امر اتحاد برای گذار به دموکراسی، در نهادینه شدنِ دور باطل استبداد در کشورمان موثر بوده است، چرا که نگاهِ تاکتیکی به دموکراسی بجای نهادینه کردن فرهنگ دموکراسی در کشور، شعائر دموکراسی را به ابزاری برای به قدرت رساندنِ خودکامگانِ سده اخیر کشورمان بدل کرده است

و اساساً سو و جهتِ مبارزات برای برانداختن و حذفِ خودکامگان تنظیم شده و میشود، و نه بر علیه استبداد و خودکامگی، و درست به همین علت تنها صدای قدرتمدارانِ اجتماعاتمان بگوش رسیده، و هر جنبده دیگری به بهانه حفظِ وحدت در جا میخکوب می شود. یک سده تلاش کرده ایم، آوازه علم و درایتِ ایرانیان از بزرگترین مجامع علمی اروپا و امریکا بگوش می رسد، اما هنوز که هنوز است شعائر اولیه انقلابِ مشروطیت، یعنی آزادی بیان و آزادی اجتماعات، در جامعه و اجتماعاتِ ایرانی توانِ اجرائی شدن به معنای واقعی کلمه را ندارند.
۶۹۵۲۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۴