عنوان : جواب به سیف ب
"راه درست به نظر من شرکت در انتخابات و خط کشیدن روی نام نمایندگان حکومت و به جای آن نوشتن نام شخصیتهایی از داخل همین حکومت است که به طور نسبی کارنامه و مواضع سالمتری داشته اند.
تاثیر مثبت این عمل آن است که:

۱- بیرون آمدن از خانه و رفتن پای صندوق رای یک عمل آگاهانه سیاسی است. استفاده از یک حق بدیهی دموکراتیک است و با این شرکت این پیام هم به حکومت داده میشود که من نه در خوابم و نه منفعل.

"جواب: ولی نه‌ وقتی‌ که مثل یک رفراندوم برای ۸ سال دیگر تمدید حکومت ولایت است!"

۲- با خط کشیدن روی نام از صافی عبور کرده‌ها و نوشتن نام رد شده‌ها از آنها که در داخل حاکمیت خواهان اصلاحات هستند پشتیبانی میشود.

جواب: چه تضمینی میدهید که این تغییر تاثیر داشته باشد و بمردم اعلام شود به جز سیاهی لشکر شدن مردم برای "رهبر فرزانه" سودی هم دارد؟

۳- شرکت وسیع مردم در چنین حالتی دست آنهایی را که در حکومت در آرا مردم دست میبرند میبندد و یا وادارشان میکند دست به تقلب بزنند تا این عمل آگاهانه مخالفین را خنثی کنند.

جواب: این چه استدلالی عجیب و قوی یی است!
مسلما دوباره تقلبی میکنند ولی‌ نه در سطح قبلی‌ چون تقلبی را قبل از انتخابات کرده اند ،چرا مردم به خیابان نمیایند؟


۴- کسی که در انتخابات شرکت نمیکند به خیابان هم نمیاید که از رای‌اش هم دفاع کند. ما تجربه ۸۸ را در مقابلمان داریم. مردم بر خلاف نظر کسانی که خواهان تحریم بودند عمل کرده و به کسی رای دادند که مورد نظر "آقا" نبود. مردم با رای خود حماسه ۸۸ را آفریدند و نه با تحریم بعد هم به خیابان آمدند تا رای خود را پس بگیرند."

جواب:شاید این بهتر باشد ،چونکه "رهبر " از هم اکنون نظامیان را در خیابان چیده است .

مردم و سازمان‌هایشان در میدان جنگ نا برابر نیایند و اگر هم بیایند با حساب و کتاب درستی‌!
۷۲۴۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : یک تصحیح
در متن نوشته من علامت درصد در کنار اعداد ۱۰ و ۴۰ چاپ نشده. منظور ۱۰و ۴۰ درصد است. با سپاس
۷۲۴۲۶ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : اینجا ایران است.
دوست محترم سیف ب
ولی مطلقه فقیه ، سپاه و شورای نگهبان رکورد انحطار طلبی را شکستند .بغیر از خودشان و موئتلفه دیگر مذهبی ها را تائید نکردند ـ باستثنای اقلیت های دینی ـ غیر مذهبی ها را که هیچوقت تائید نکرده اند . با این وجود ولی مطلقه فقیه انتظار ِبی جایِ حمایت، از مخالفان خود و حکومت کشتار را دارد. این حکومت را باید باندازه خودش ، مختصاتش و ظرفیت هایش در نظر گرفت. بهمین دلیل نگارنده «پیشنهاد » جنابعالی را دقیق نمی دانم. که فرموده اید:
« راه درست به نظر من شرکت در انتخابات و خط کشیدن روی نام نمایندگان حکومت و به جای آن نوشتن نام شخصیتهایی از داخل همین حکومت است که به طور نسبی کارنامه و مواضع سالمتری داشته اند.»

دوست محترم اگر شما بغیر از کاندیدا های تائید شده نام هرکس دیگر را در ورقه ی رای بنویسید رای باطله محسوب می شود. مضافا بر اینکه سیاه لشگر انتخابات دل خامنه ای را «شاد» می کند و در زور گوئی جری تر میشود. اگر در حکومت اسلامی حساب کتابی وجود دارد که در «انتخابات» داشته باشد؟

در باره سال ۸۸ هم مثل اینکه یادتان رفته چه گذشت که نوشتید:
« ۴- کسی که در انخابات شرکت نمیکند به خیابان هم نمیاید که از رای اش هم دفاع کند. ما تجربه ۸۸ را در مقابلمان داریم. مردم بر خلاف نظر کسانی که خواهان تحریم بودند عمل کرده و به کسی رای دادند که مورد نظر "آقا" نبود. مردم با رای خود حماسه ۸۸ را آفریدند و نه با تحریم بعد هم به خیابان آمدند تا رای خود را پس بگیرند.»
[ نمی دانم چرا شما در مورد سال ۸۸ تصویر درستی ندارید . بر خلاف ادعای شما عملکرد احمدی نژاد و تحریم های اقتصادی و خطر حمله نظامی چنان جو نا امنی بوجود آورده بود که اکثریت مردم بر این باور بودند که با شرکت در انتخابات از «انتخاب» مجدد احمدی نژاد جلوگیری کنند. بهمین دلیل حتی بسیاری از ایران در خارج از کشور به محل سفارت حکومت کشتار اسلامی رفتند و رای دادند و میزان مشارکت در تمام تاریخ ننگین حکومت اسلامی بی سابقه بود . هدف همه فقط و فقط برای جلوگیری از تکرار «انتخاب» احمدی نژاد بود . چه فایده داشت ؟ ولی مطلقه فقیه نتیجه انتخابات را قبل از موعد مقرر بنفع احمدی نژاد اعلام کرد. با این وجود، آن شرائط و رقابت احمدی نژاد ، میر حسین موسوی و کروبی را نمی توانید با شرائط امروز و مجلس شورای اسلامی ولایت مطلقه فقیه و شورای نگهبان مقایسه کنید. اسم همه ی گروه های خودی را خط زده اند حالا شما میگوئید مردم بروند شیر یا خط بیاندازند و به افرادی که تائید شده اند و همه ذوب شدگان ولایت مطلقه فقیه هستند رای بدهیم. شما معرفی کنید که کدام یک سرش به تنش میارزد؟
۷۲۴۲۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : " آنقدر قطعنامه بدهند تا قطعنامه دانشان پاره شود ".
" .... زمان آن رسیده است که باید عملکردی متفاوت برای مقابله با سیاست های رژیم را به کار گرفت. زمان آن رسیده است که در آستانه انتخابات، از طریق ابزاری چون تحریم انتخابات از سویی و طرح خواست های واقعی سیاسی و اقتصادی مردم از سویی دیگر، رژیم را وادار به عقب نشینی کرد. ............ بهترین راه برای دست یابی به خواست های مردمی، تنها مبارزه ی یکپارچه آنها ست. ..........می بایستی مردم را از افتادن در دام سیاست های رژیم برای کنترل جنبش مردمی برحذر داشت و باید سیاست ها و حرکت های مستقل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را در برابر سیاست های رژیم قرار داد. کار آسانی نیست ولی آغاز آن ضروری به نظر می آید.".

خدا را شکر که بعد از ۳۷ سال بالاخره کسی پیدا شد که راه نجات را نشان دهد. نمیدانم در این ۳۷ سال چگونه چنین راه حل عملی بفکر مردم نرسیده بود؟! لابد جناب سپهری که ظاهرا تازه از راه رسیده اند نمیدانند که سالهاست گروه های مختلف " اپوزیسیون " به قدری ازاین قبیل انشاء ها نوشته اند که به قول احمدی نژاد: " آنقدر قطعنامه بدهند تا قطعنامه دانشان پاره شود ". تازه اینها مربوط به زمانی بود که رژیم با شیطان بزرگ قطع رابطه کرده بود. اکنون که رژیم از پشتیبانی کامل ۱+۵ برخوردار است چه احتیاجی به صحنه سازی آنهم برای کسانی دارد که خودشان در مرداد ۲۸ با آوردن رجاله ها به میدان نمایش " قیام ملت " را بر صحنه آوردند.

خامنه ای در کمال بلاهت به " اپوزیسیون "! میگوید بیائید و رای منفی به صندوق بیاندازید و " اپوزیسیون "! در خارج نشسته میگوید " برو این دام بر مرغی دگر نه " که آشیانه ما در خارج بسیار بلند تر از دام توست! خوشبختانه ملت حاضر در صحنه با عمل, به تمرین دمکراسی ادامه میدهد.
۷۲۴۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : دقت کنیم!
هر طرحی که موجب رفتن مردم پای صندوق‌های رای است میتواند در خدمت ولایت باشد.

از نظر من هر کسی‌ مختار است رای بدهد یا ندهد ولی‌ بعنوان یک جریان سیاسی میتوان حد اقل به مخالف بودن با ولایت اشاره کرد و هوادارن را فریب نداد ،که اینرا تاریخ بر آنها نخواهد بخشید!
۷۲۴۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : تحریم همواره ناکارامد است
با سلام
تحریم همواره ناکارامد است. در خانه ماندن و عدم شرکت درانتخابات عملی است انفعالی. انتخابات در ایران نسبی است (بر خلاف ۱۹ یا ۲۰ کشور در دنیا مثل سویس ترکیه تایلند پرو که شرکت در انتخابات اجباری است) این به آن معناست که حتی اگر ۱۰ واجدین در انتخاباتی شرکت کنند آن انتخابات اعتبار قانونی داردو حکومتها چه دموکراتیک و چه دیکتاتوری از آن مشروعیت میگیرند این مطلب در نفس نسبی بودن انتخابات مستتر است. در بسیاری از کشورهای دنیا که در آنها انتخابات اجباری نیست هستند بسیاری (حتی تا ۴۰) که پای صندوق رای نمیروند بی آنکه اساسا فصد تحریم داشته باشند. بی تردی در ایران هم هستند کسانی که طرفدار حکومتند ولی در انتخابات شرکت نمیکنند.
برای کسی که مخالف این حگومت است در روز انتخابات در خانه نشستنش با روزهای دیگر فرقی ندارد. اینکه هنر و مبارزه نیست.
از سوی دیگر از مخالفین حکومتهایی از نوع ایران دعوت کنیم که در انتخابات شرکت کنند و به اندک کاندیداهایی رای بدهند که دستچین شورای نگهبان و فقط یک جناح هستند نیز توقع بیجاییست. به خصوص که بیشرمی تا به آن حد رسیده که حتی رفسنجانیها و حسن خمینی های این حکومت نیز به تیغ شورای نگهبان قلع و قمع میشوند.
راه درست به نظر من شرکت در انتخابات و خط کشیدن روی نام نمایندگان حکومت و به جای آن نوشتن نام شخصیتهایی از داخل همین حکومت است که به طور نسبی کارنامه و مواضع سالمتری داشته اند.
تاثیر مثبت این عمل آن است که:
۱- بیرون آمدن از خانه و رفتن پای صندوق رای یک عمل آگاهانه سیاسی است. استفاده از یک حق بدیهی دموکراتیک است و با این شرکت این پیام هم به حکومت داده میشود که من نه در خوابم و نه منفعل.
۲- با خط کشیدن روی نام از صافی عبور کرده ها و نوشتن نام رد شده ها از آنها که در داخل حاکمیت خواهان اصلاحات هستند پشتیبانی میشود.
۳- شرکت وسیع مردم در چنین حالتی دست آنهایی را که در حکومت در آرا مردم دست میبرند میبندد و یا وادارشان میکند دست به تقلب بزنند تا این عمل آگاهانه مخالفین را خنثی کنند.
۴- کسی که در انخابات شرکت نمیکند به خیابان هم نمیاید که از رای اش هم دفاع کند. ما تجربه ۸۸ را در مقابلمان داریم. مردم بر خلاف نظر کسانی که خواهان تحریم بودند عمل کرده و به کسی رای دادند که مورد نظر "آقا" نبود. مردم با رای خود حماسه ۸۸ را آفریدند و نه با تحریم بعد هم به خیابان آمدند تا رای خود را پس بگیرند.
۷۲۴۱۴ - تاریخ انتشار : ۹ بهمن ۱٣۹۴