از : peerooz
عنوان : " این کجایش تمرین دمکراسی است؟ " پایان نقل قول.
س از " قیام " حسین بن علی, به روایت تاریخ نویسان شیعه, و شکست او از یزید ملعون , هرساله پس از ده روز عزا داری, سرانجام مراسم محرم, با " شام غریبان " پایان می یابد تا سال دیگر و مراسم دیگر. و این نه تنها داستان شیعه, بلکه داستان " اوپوزیسیون " ایران و مراسم " تحریم انتخابات " است و خوشبختانه این " روضه خوانی " در شرف پایان است.
".....در آرامش کامل انتخابات برگزار شد. نه بمبی ترکید, نه ستادی به آتش کشیده شد نه اهل خیابانی دستگیر! چرا که ۲۵۰ هزار پلیس آماده باش, به همکاری با ۳۰۰ هزار ناظر انتخاباتی, در ۴۳۰ شهر, ۵۴۹۱۴۲۴ میلیون نفر, ملت ِ واجد شرایط رای دادن را تحت کنترل داشته تا بتوانند انتخابات خود را پیش ببرند." پایان نقل قول.
روی سخن با " تحریمیون " است. میپرسم آیا مگر نه در چین و آمریکا, دو قطب " سوسیالیسم " و " کاپیتالیسم " دنیا, جز اینست؟ دو ابر قدرت " پیشرفته " جهان پیش کش, اوضاع کشورهای مسلمان از غرب الجزیره تا شرق اندونزی در چه حال است؟ آیا سعودی و شیخ نشین ها " دمکرات " تر از ایران اند؟ عراق و سوریه و لیبی و افغانستان چطور؟ اسرائیل " دمکرات " است؟
سوال دیگر, آیا سگ این " انتخابات " با همه بدی های آن, به اکثر " انتخابات " دوران پهلوی شرف ندارد؟ آیا شرکت این همه مردم به هر منظوری بسیار بهتر از " انتخابات " دوران پهلوی نیست؟ اگر این تمرین دمکراسی نیست, پس ۳۷ سال در خانه نشستن و " روضه تحریم خواندن ", دمکراسی و تمرین و اجرای آن است؟ آیا تا این ریشه نمایش " انتخابات " در آب ست و ۳۳ میلیون " اسیر " آنرا آبیاری میکنند امید ثمری نیست؟
۷٣۰۶٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣۹۴
|
از : کاوه بنائی
عنوان : مبرا از خریت؟؟
جناب امیر ایرانی ,اگر با همین روشی که شما اشاره کردید پیش بروید و توانستید در میهن مجوز تاسیس "حزب خران" را فراهم کنید , من حتما عضو می شوم. چیزی که بیشتر به رویا شباهت دارد از زمان برادران توفیق مجله فکاهی "توفیق"
۷٣۰۵۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣۹۴
|