عنوان : آش همان آش، و تنها کاسه است که هر از گاهی تعویض میشود
این روزها رسم معمول، با شتاب فکر کردن، با شتاب نوشتن و با شتاب... شده است. نتیجه ی تمامی این شتابها، پس از سی و هفت سال تلاش بی وقفه "تفرقه"، "دوری" و "عدم تفاهم" بیشتر و بیشتر بوده است. گویی همه در تلاشیم که از راهِ تفرقه ها و تخاصمات بیشتر به اتحاد برسیم.

آقای نقره کار از زبان زنده یاد محمد مختاری نقل می کند؛ "...جلسات مشورتی دستاوردهای دیگری داشت ... معیار دیگر اینکه افرادی می توانند در این جمع شرکت کنند که به طور رسمی و مکتوب در سانسور مشارکت نداشته اند. و کسانی که در "حذف فرهنگی" شرکت داشتند نمی توانند در این جلسات حضور پیدا کنند، مثل آنان که در سیاست گذاری های حذف فرهنگی در ستاد انقلاب فرهنگی شرکت داشتند..."

حال میخواهم از آقای نقره کار بپرسم، کدام نیرو از نیروهای کشورمان در ممیزی و خود ممیزی (سانسور) دستی گرم و گیرا نداشته است؟
بی آنکه بخواهم نقش وکیل مدافع مطلب بانو میلانی را برعهده بگیرم، می پرسم، آیا مجموع مطلب این بانوی محترم جز این فریاد است که، فرهنگ جامعه ی ما استبدادی است، و همه در چرخه ی دور باطل استبداد نقش داشته و داریم؟

و تا بر علیه تمامی مظاهر استبداد برنخاسته و در جهت بنیاد نهادن فرهنگ دموکراسی ایرانی حرکت نکنیم، آش همان آش، و تنها کاسه است که هر از گاهی تعویض میشود.
۷٣۲۹۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ اسفند ۱٣۹۴