عنوان : پاسخ به دوست گرامی ، آقای رئوفی از خاوران تهران
گزارشات خود شما حاکی از فشارهای قدرت حاکم است، و خود شما نیز دوستانه هشدار می دهید.
ببینید! پیش از همه مسئله اساسی که متأسفانه گویا برای ایرانی ها هیچ اهمیتی ندارد، جان آدم هاست.
در طول جنگ هشت ساله هم من کمابیش حوادث جنگ را دنبال می کردم و بعد از آن نیز هر کجا مقاله ای و یا گزارشی در این باره پیدا می کردم، می خواندم. و مشاهده می کنیم که در بسیاری موارد همان چیزی که اهمیتی نداشته همان جان آدمها بوده است. مفت و مجانی و به خاطر هر چی و هیچی.

زمانی که اکبر گنجی اعتصاب غذا کرده بود، اینجا در اروپا اپوزیسیون ها هورا می کشیدند، و من تنها فردی بودم که بر خلاف جریان آب شنا می کردم، و اعتراض کردم که این داستان کامیکاز گنجی را تمام کنند. می بینیم که اپوزیسیون هم از این آب گل آلود می خواهد ماهی بگیرد.

همه جای ایران نامش «شهید» است. این طور به نظر می رسد که در هر دو سوی جبهه با شهید می خواهند کارها جلو ببرند.

خیلی ساده، من با چنین روش و چنین بینشی موافق نیستم چرا که آن را توقف اندیشه و پیشرفت می دانم. روی دوّم سکه طلای ۲۴ عیار شهید، ضد فرهنگ است.

چه کسی مرگ نابهنگام این وبلاگ نویس جوان را تأیید می کند؟ حتی اگر از خود مقاماتی که در نوشته هایی او مورد توهین قرار گرفته اند بپرسید، تصور نمی کنم که خود آنها هم با چنین مجازاتی موافق بوده باشند.
و اساسا ما از شرایط مرگ او هیچ اطلاعی بجز همین مقاله در دست نداریم. گاهی اوقات هم خود دولت اخبار جعلی صادر می کند...پیش از این نمونه هایی وجود داشته است.

در هر صورت موضوع اصلی در این جا ست که ایا با توجه به تمام آن شرایط اختناقی که شما به آن اشاره کرده اید، آیا جایز است که افراد به خاطر ناسزا گویی به مقامات مذهبی جانشان را از دست بدهند؟ آیا باید چنین رفتارهایی را تشویق کنیم؟

خب ما چنین خشونتی را محکوم می کنیم. ولی آیا اعتراض ما امیدرضا میرصیافی را به زندگی باز می گرداند؟ محکوم می کنیم. ولی آیا مانع از این می شود که چنین وقایعی تکرار نشود؟ که حکومت از ما وحشت خواهد کرد که مبادا ما دوباره محکومش کنیم؟
از این که یک عده به این شکل بمیرند چه چیزی را می خواهیم ثابت کنیم؟ که این ها بمیرند که ما ثابت کنیم که این رژیم آدم کش است؟ هر چند که آن وبلاک نویس هم حقوق بشر را زیر پا گذاشته و به افراد و مقامات مذهب شیعه توهین کرده بوده است. البته می پذیریم که مجازاتش چنین خلافی نمی بایستی که مرگ باشد.
شما خودتان به سربازان امام زمان اشاره کرده اید، تحت چنین شرایطی وبلاگ نویسی می آید و به ولایت فقیه توهیم می کند و آن را منتشر می سازد، در ایران هم زندگی می کند. خواهش می کنم برای من توضیح دهید که مفهوم این کار چیست؟

در هر صورت شما هر انتقادی من داشته باشید، با کمال خریدار آن هستم، ولی خواهش می کنم توجه داشته باشید که موضوعی را که من زیر علامت سوال برده ام کدام است : من با هر شیوه ای که بخواهد جان افراد را به خطر بیاندازد، و آن هم برای هیچی و پوچی - و حتی برای هر چیز مهم دیگری - مخالف هستم. نا سزا گویی نشان از ضعف و پایان اندیشه است. ناسزا گویی روی دوّم سکه مذهب و ایده آلیسم است که با نفرین قرابت هایی دارد و تمام این ها با کلام جادویی و اعتقادات خرافی در هم آمیخته است.
مطالبی که شما از اذهان عمومی مردم ایران نوشته اید، نشان می دهد که خلایق هر چه لایق. این جمهوری اسلامی واقعا دولت همین مردمی ست که تنها به او ناسزا می گویند. ولی در عین حال سلام حاج آقا...از زبانشان نمی افتد. علم و اشاره و کنایه هم بلد هستند. خود آن حاج آقا هه هم فهمید چه ناسزایی شنیده است ولی خودش هم موافق بوده، گویا که روزگار به او هم وفا نکرده بوده است.
٨۵۶۱ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : اسماعیل از تهران
عذر می خوام. این وب سایت را کپی کنید. اعداد فارسی را باید برگرداند.
http://web.archive.org/web/۲۰۰۷۰۷۰۴۰۵۳۳۴۰/http://rooznegaar.blogfa.com/
٨۵۴۴ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : آدر س وب
آقای اسماعیل عزیز از تهران, آدرس پائین را کپی کنید, نظرات زنده یاد امیدرضا میرصیافی، وبلاگ‌نویس در این وب منتشر شده بود.
فرا رسیدن نوروز را به شما و همه خوانندگان شاد با ش و سلامتی آرزومندم.
شاد باشید

http://web.archive.org/web/۲۰۰۷۰۷۰۴۰۵۳۳۴۰/http://rooznegaar.blogfa.com/
٨۵۴۲ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : کار بدی کرده که حمید محوی را جعل کرده.
آقای حمید محوی بنده آن نوشته را نخواندم چون محو شده! ولی انتحال و جعل را محکوم می کنم. ولی بین خودما باشد شما گاهی چنان به میخ و به نعل می زنید و چنان با عملتان هدفان را توجیه می کنید، و سرانجام چنان در دگم وحشتنا ک ماتریالیسم دیالکتیک من در آوردی خودتان اسیرید که عواضش می شود این که کسی بیمارتر پیدا می شود و همه چیز را زیر زبر می کند. همین که شما نوشته ی این بیماتر را با صادق هدایت مقایسه می کنید حتما دیگرانی را وادار به ناسزا می کند. امروز صبح من برای رفتن از جنوب شهر به شمیران سوار یک تاکسی شخصی شدم من جلو نشسته بودم و هی مسافر سوار شد و پیاده شده به اسلام و قرآن و روحانیت بد بیراه گفت، هر کس فحش خودش را داد. تنها کسی هم که از سر دفاع از سالام برآمد گفت: خدا لعنت کند خمینی را توی اسلام و قرآن ر...د! بعد هم در میدان ونک آخوندی سوار شد همین بابا از بیخ گلو گفت « سلام العلیکم حاج آقا » و بعد وقتی این حاج آقا پیاده شد من به او گفتم شما که تا پیش از فحش می دادی! به من گفت این سلام علیکم من فحش خار مادر بود او خودش از اون مادر ق...ه هاست خودش خوب میفهمه که من با این لحن بهش چی گفتم...آیا شما می دانید چرا اینهمه فحاشی! زیرا این حکومت با عملیات سرکوبگرانه ی خودش مردم ایران را بیمار کرده است ! برای همین هم ما یک راست بسوی انقلابی بنیان کن می رویم. حالا شما هم همین طورید، من نه نویسنده ام و نه تحلیلگر اما هر وقت نوشته ی شما را خواندم عقده کردم، شما بسیار دگم هستید و بسیار مطمئن به سوادتان، به تحلیلتان به دانشتان و به ماتریالیست دیالکتیک بودنتان! در حالی که شما تنها بصورت سطحی فکر می کنید که حق دارید. همین. ولی شما اگر در ایران زندگی می کنید آدرستان را به کسی ندهید سربازان امام زمان از خونخوارترین مردمان روی زمینند. اینان حتا به مسلمانان هم رحم نمی کنند چه برسد به شما. برادران اسلامی من و شما را زنده زنده خواهند خورد. هوشیار باشید. قدری هم از چپ بازی دست بردارید و چپی شوید. لنین و استالین خوشحال خواهند شد.
٨۵٣٨ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : در باب شهامت انتقادی
چنان که مشاهده می کنیم در نظر قبلی، شخصی از نام من «حمید محوی» سوء استفاده کرده تا به خود من ناسزای رکیک نثار کند.
چنین شیوه ای برای اظهار نظر شبیه هیچ چیزی نیست بجز انحطاط فکری و در همان روند بیمارناکی ثبت نام می کند که گویی از نقد و مبارزه اجتماعی، و گفتمان دیالکتیک هیچ بهره ای نبرده است، و نقد را با ناسزا و تمسخر مجانی و بزهکاری همیشه اشتباه می گیرد.
چنین روش های بزهکارانه ای از بنیادهای فکری و طبقاتی اپوزیسیون های ایرانی چندان به دور نیست. زیرا نه تنها تفکر و نظریات می توانند ریشه طبقاتی داشته باشند، بلکه احساسات و شیوه ی بیان می تواند تحت تأثیر همین خصوصیت باشد.

سوء استفاده از نام دیگران، جعل، ناسزا بجای نقد، پایمال کردن حقوق دیگران، و از همه مهتر، چنین افرادی با چنین روش هایی شاید بخوبی آگاه باشند که با بزهکاری های انقلابی شان، تنها کاری که می کنند همین است که آزادی های موجود را به خطر می اندازند. و همین افراد هم هستند که خود را آلترناتیو می دانند.

هیچ کار شجاعانه ای نیست، و بدون هیچ زحمتی. من خودم در زندگی ام به افرادی ناسزا گفته ام - به عنوان مثال به هنر در تبعیدی ها - ولی حداقل این کار را با نام و آدرس حقیقی خودم این کار را کردم. آدرس پست الکترونیک و منزلم.

ولی شیوه های صادق هدایتی در غالب موارد ابتذال بیمار ناکی بیشتر نیست. ولی اگر در فرهنگ سفله پرور ایران، صادق هدایت نویسنده است این اپوزیسیون هم اپوزیسیون است، و شما هم نظر دهنده اش هستید.

من امید وارم مدیر اخبار روز نظر این نویسنده شجاع را حذف نکند تا ما بیشتر و بیشتر بدانیم این افراد چه کسانی هستند و تخیلات آنها در رابطه با نقد و فعالیت اجتماعی یا مبارزه‍ی اجتماعی در چه اشکالی تبلور پیدا می کند.

ولی به ناسزا گویان یادآوری می کنم، فراموش نکنید، هر چه می گویید ( به زبان می آورید) و هر چه می نویسید (می بینید) پیش از همه خود شما هستید که آن را می شنوید و می بینید.
داستان خواب فراموش شده‍ی پادشاه بابل را به یاد آورید، که چگونه به زمین و زمان ناسزا می گفت و عالم و آدم را به مرگ محکوم می کرد! و زمانی که داوود خواب او را تعبیر کرد (خواب فراموش شده‍ی بابل را به رویا دید) ، راز آن خواب فراموش شده و تهدیدات و ناسزاهای پادشاه بابل که در عالم بیداری نثار همه می کرد، روشن شد : تهدیدات او در واقع تهدیداتی بود که تخت سلطنت خود او را هدف گرفته بودند.
٨۵٣۴ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : پیدا نکردیم
اقای ایرج رشتی این ادرس را که در اینجا نوشتید در اینترنیت پیدا نکردیم

از : ایرج رشتی
عنوان : ماندند تا انقلاب مهدی !!
چند نوشته کوتاه از وبلاگ "rooz negaar" زنده یاد امیدرضا میرصیافی، وبلاگ‌نویس و روزنامه‌نگار در خدمت شما خوانندگان.

"ما از نسل شاه عباس صفوی هم نیستیم

زندگی در مملکتی که سید علی خامنه ای رهبرش باشد تهوع آور است .

زندگی در مملکتی که محمود احمدی احمدی نژاد رئیس دولتش باشد شرم آور است.

زندگی در مملکتی که حداد عادل رئیس خانه ملتش باشد عذاب آور است.

زندگی در مملکتی که محسنی اژه ای وزیر اطلاعات و امنیتش باشد وحشت آور است.

زندگی در مملکتی که ستون نظامش هاشمی رفسنجانی باشد خجالت آور است.

زندگی در مملکتی که نظریه پرداز و روشنفکرش محمد خاتمی باشد خنده آور است.

زندگی در مملکتی که نظام حاکمش جمهوری اسلامی باشد ننگ آور است.
٨۵۲٣ - تاریخ انتشار : ۱ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : و گر نه وای اگر از پس امروز بود فردایی!
یک هدیه ی نوروزی برای رهبری، و یک اخطار عظیم به روحانیت غیر دولتی اینجا بود. چی شد؟ تا من امدم همه رو خبر کنم در ولایت ذوب شد! این گونه شعارها را خود رهبری در مغر مبارکش می پزد و می پرورد و در جامعه اشاعه می دهد! متاسفانه این حکومت مردم را روز بروز دریده تر بی تربیت تر و غیر قابل کنترلتر می کند. تو هین های وحشتناکی که امروز بر اسلام و روحانیت و قرآن می رود همه و همه دستپخت آشپزخانه خود روحانیت شیعه است. تعارف و احترام که زورکی نمی شود! مردم امروز تمامی مقدسات و محترمات را به رکیک ترین وجه مورد پرخاش قرار می دهند. دهنکجی ها و کشتار مظلومان در زندانها، شکنجه ها، قتلها، بی حرمتی ها به ساحت انسان و انسانیت زندانی کردنها و... باعث شده که مردم از تنها سلاحی که فعلا در دست دارند یعنی فحش و ناسزا استفاده کنند. آنچه در این صفحه نوشته شد بود و این سایت آنرا برداشت و کار خوبی هم کرد آن چیزی ست که هر صبح و شام نثار روح انبیا و اولیا می شود. چه خوب است که مسلمانانی که خواهان باقی ماندن باقی مانده ی اسلامشان هستند برای جدایی دین از سیاست قیام کنند. و گر نه آنچه را ما در تنها تهران می بینیم نشان می دهد که ما یکراست بسوی یک انقلاب شدیدا ضد دینی و بسیار بسیار خشن می رویم. بر روحانیت غیر دولتی ست ، بر دینداران غیر دولتی ست تا هر چه زودتر وارد میدان نجات این ته بساط دینشان شوند. و گر نه وای اگر از پس امروز بود فردایی!
٨۵۱۴ - تاریخ انتشار : ۱ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : به حمید محوی
حمید جان اگر یک بار دیگر نوشته های امید را بخوانی خواهی دید که خوب نوشته و خصوصا قضاوت جالبی هم نسبت به من و شما کرده و رفته است. او یک انسان فرهیخته و خصوصا وارسته بود. من خواستم برای شما خارج نشینان نوشته هایش را پیدا کنم و برایتان بفرستم ولی متاسفانه این حکومت قدرت قدرت از مرده این جوان هم بسیار ترسیده است. من واقعا نمی دانم جوک است یا نه ولی گویا خامنه ای خوردن گوشت این جوان را حلال دانسته و دستور داده تا از گوشت او خورشت قیمه درست کنند و با پاسداران بیت، رهبری خوش بگذرانند. البته شما می دانید که طبق شرع مقدس اسلام خوردن گوشت میته و خصوصا گوشت دشمن گاهی واجب می شود. این موضوع در زمان صفویه که اولین حکومت ولایت فقیه را پایه نهادند هم بسیار اتفاق افتاده است. البته آنها به فتوای خلفای صفویه دشمنانشان را زنده زنده می خوردند و البته آنها تا روده و مثانه و شکمبه ی آنها و محتویات آنرا نیز می خوردند. که البته در مورد حواریون خمینی و خامنه ای گوشت میته خواری گزارش شده اما دقت دوره ی صفویه در آن نیست. پاسداران دوره ی صفویه را چگنی ها می نامیدند. برای دریافت جزییات شما می توانید به کتابهای تاریخی دوره ی صفویه نگاه کنید.
٨۴۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣٨۷       

عنوان : پاسخ به محبوبه گرامی
ببینید! ما در هر کجای دنیا و حتما در اروپا و آمریکا به هر فردی اگر اهانت کنیم، او می تواند از ما شکایت کند. خصوصا اگر این فرد رئیس جمهور و یا مقام بالای دولتی باشد. البته در جهان سرمایه داری رسانه ها در حیطه اقتدار سرمایه داران و سیاست های آنهاست. با این وجود تفاوت هایی را که به آن اشاره کرده اید می پذیرم.
و به دلیل همین تفاوت ها هم بود که من هشدار دادم که از این نوع شیوه برای نگارش وبلاگ خود داری شود.

به عنوان مثال : فرض کنید که در منطقه ای قرار گرفته اید که مین گذاری شده است. شما نمی توانید با شعار دادن و گفتن این که «حق ندارند این جا را مین گذاری کنند» راه بیافتید و بروید روی مزرعه مین. امّا وقتی رفتید روی منطقه مین گذاری شده مطمئن باشید که احتمال انفجار تأسف بار ی در انتظار شما کمین کرده است. در برخی نقاط انفجار حتمی ست.

من مرگ این جوان پر شور را که با هزاران آرزو برای زندگی اکنون در خاک خفته است، هرگز فراموش نمی کنم و چنین حادثه ای را مصیبتی عظیم و غیر قابل جبران می دانم. به همین علت نیز بود که علی رغم احتمال اعتراض عزیزانی چون شما، چنین خطری را به جان خریدم و گفتم. به این امید که دیگر شاهد چنین وقایعی نباشیم.
٨۴۶۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣٨۷       

عنوان : پاسخ به محبوبه گرامی
ببینید! ما در هر کجای دنیا و حتما در اروپا و آمریکا به هر فردی اگر اهانت کنیم، او می تواند از ما شکایت کند. خصوصا اگر این فرد رئیس جمهور و یا مقام بالای دولتی باشد. البته در جهان سرمایه داری رسانه ها در حیطه اقتدار سرمایه داران و سیاست های آنهاست. با این وجود تفاوت هایی را که به آن اشاره کرده اید می پذیرم.
و به دلیل همین تفاوت ها هم بود که من هشدار دادم که از این نوع شیوه برای نگارش وبلاگ خود داری شود.

به عنوان مثال : فرض کنید که در منطقه ای گرفته اید که مین گذاری شده است. شما نمی توانید با شعار دادن و گفتن این که «حق ندارند این جا را مین گذاری کنند» راه بیافتید و بروی مزرعه مین بروید. امّا وقتی رفتید روی منطقه مین گذاری شده مطمئن باشید که احتمال انفجار تأسف بار هست. در برخی نقاط انفجار حتمی ست.

من مرگ این جوان پر شور را که با هزاران آرزو برای زندگی اکنون در خاک خفته است، هرگز فراموش نمی کنم و چنین حادثه ای را مصیبتی عظیم و غیر قابل جبران می دانم. به همین علت نیز بود که علی رغم احتمال اعتراض عزیزانی چون شما، چنین خطری را به جان خریدم و گفتم. به این امید که دیگر شاهد چنین وقایعی نباشیم.
٨۴۶٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣٨۷