عنوان : چگونه به توافق برسند؟
آقای قزوینی عزیز
شما خواسته های خودتان را نوشته بودید ، بله، منهم دیدم. اینها خواسته های بخشی از مردم هستند نه همه آنها. بخشی هم اینها را اضافه میکنند:« عدالت اجتماعی، حل مسئله ملیتها، اداره کشور به شیوه غیر متمر کز . یا مثل همیشه متمرکز . مسئله سرنگونی یا بر کناری . اصلاح یا انقلاب . اتحاد و ائتلاف و همکاری. و ...». سازمانها و احزاب و افراد فعال علیرغم اتحاد و همبستگی و همکاری معیینی که دارند، اهداف و شیوه ها و خواسته های متفاوتی را دنبال میکنند و شرایط فعلی احتیاج به یک یا چندتشکل بزرگ وقدرتمند دارد. سئوال این است به چه طریقی ، با کدام شیوه یا از چه راهی آنها بهتر است به توافق برسند؟ شما توافق و به آینده موکول کردن مسایل غیر مهم را گفته اید ولی اینکه چگونه به توافق برسندمعلوم نیست. اشکال سخن شما اینجاست که خواسته ها ناقص اند ، و چگونگی به توافق رسیدن ناروشن است. راهش اینست :
۱- خواسته ها را طوری تکمیل کنند که شامل حال همه بشود. « چارچوبه حد اقل همکاری» .
۲-الف- از راه گفتمانهای مختلف ، نشستها، کنفرانسها. ب- از طریق همکاریها در مورد مسایل عاجل و روز مره. همکاری با نهاهای مستقل مدنی ایرانی در خارج ؛ میتوان آن چارچوبه را یافت و معین کرد. فراتر از دیدگاه سازمانی و حزبی به مسایل اندیشیدن در این راه کمک میکند.اهداف را مرحله به مرحله معین کرده همکاری کنند. روش و اهداف « همه چیز یا هیچ چیز» را کنار بگذارند. و ...
سلامت باشید.
 
۲٨۶٣۹ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣٨۹       

عنوان : آقای سهند نسیمی، ادبیات شما عین احمدی نژاد و خامنه ای است که ملت ایران را خس و خاشاک و گوساله خواندند.
باید فرقی بین ما و احمدی نژاد و خامنه ای باشد. ادبیات تحقیر آمیز را نسبت به ایرانیان ۳۱ سال از جانب این رژیم که نیاکان ما را خر و نفهم خوانده اند را به اندازه کافی شنیده ایم و لازم نیست که در این سایت با همان ادبیات با هموطنان ما رفتار شود. از جانب ما ترکها و فارس ها و کردها و لرها و گیلک ها و ... هم صحبت نکنید. شما نماینده هیچیک از ما نیستید.

جنبش سبز هم به موسوی خلاصه نمی شود پس لطفا مغلطه هم نفرمایید. هیچکس هم مجاب نیست مثل شما بیاندیشد. ما ۷۰ و چند میلیون ایرانی دربند هستیم و هر کدام افکار و اندیشه های خودمان را داریم و حق هم داریم که داشته باشیم. آزادی اندیشه و بیان جزء حقوق ابتدایی هر انسانیست و کسی حق سلب آنرا ندارد. من از عقاید شما اصلا خوشم نمی آید ولی این حق را بخودم نمی دهم که به شما عقاید خودم را تحمیل کنم و یا سعی کنم دهان شما را ببندم. شما هم در مقابل باید این حق را برای دیگران قائل باشید. این یک رابطه دو طرفه است و نه یک طرفه. طرز بیان اندیشه هم قوانین خود را دارد که همه ما موظفیم آنها را رعایت کنیم و با دیگران مودبانه برخورد کنیم.

من در سخنان آقایانی که شما در اینجا توهین به آنها کرده اید هیچ بی حرمتی ای نسبت به شما ندیده ام، شما چطور بخود اجازه می دهید به آنها بی احترامی کنید؟

کشور در موقعیت خطرناکی بسر می برد و همه ما نگرانیم. لطفا نظراتتان را مودبانه بدهید و از این موقعیتی که اخبار روز برای همه بوجود آورده است برای ایجاد نفاق و فحاشی استفاده نکنید.

آقای سهند نسیمی، ادبیات شما عین احمدی نژاد و خامنه ای است که ملت ایران را خس و خاشاک و گوساله خواندند.
۲٨۶۲۵ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : آقای ائلیار گرامی،
آقای ائلیار گرامی سئوال کردید که:-

«چگونه میتوان از این حد تشکل و اتحاد بالا رفت و به نیازهای مبرم ، توانایی پاسخگویی بهتری داشت . متأسفانه شما در این جهت هیچ پیشنهادی ارائه نداده اید».

پیشنهاد من در نظرم بقرار زیر بود:-

«آپوزیسیون باید روی حداقل و مهمترین خواسته های مردم توافق کنند و بقیه مباحث را به بعد از آزادی ایران و با مشارکت کل مردم ایران رفع و رجوع کنند. مهمترین خواسته های مردم ایران حفظ تمامیت ارضی ایران، سرنگونی این رژیم و قانون اساسی نوینی بر اساس منشور جهانی حقوق بشر است. این وظیفه سازمان ها و احزاب سیاسی ایرانی برای نجات ایران و ضمانت دمکراسی در کشور است».

من از این نظام بی کفایت و نامسئول و ماجراجو چه انتظاری می توانم داشته باشم؟ اگر می دانستم که اینها همراه با نابودی خود ایران را هم نابود نمی کنند که توقعم از آپوزیسیون به این حد نمی رسید.

با احترام
۲٨۶۱۷ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : متد حکومت مستبد حاکم
شکیب عزیز
« متدی» که از سویی به سرمایه داری حمله کند و از سوی دیگر از حکومت مستبد ایران دفاع نماید ربطی به چپ و « شیوه» چپ ندارد، بلکه مربوط به «خصوصیت بارز» حاکمیت موجود در ایران میشود که سی و یک سال است چنین روشی را به کار گرفته است و به کسی هم پوشیده نیست.
۲٨۶۱۰ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : با توهین به « دیگری» جایی برای بحث نمیماند
آقای سهند نسیمی عزیز
شما در پیامتان « دیگری» را « بی عرضه» نامیده اید. این خلاف « احترام» به دیگری ست. در جاییکه احترامی موجود نباشد بحث و « گفت و گویی » هم نمیتواند وجود داشته باشد. شما باید بیآموزید که به مخالف خود احترام بگذارید و محترمانه بنویسید. اگر کسی حاضر به دیدن پیام توهین آمیز شما نیست « حق» دارد. خودتان را اصلاح کنید. و نظرتان را بنویسید. حتی میتوانید از دولت ایران با دلیل و برهان هم دفاع کنید کسی مانع شما نمیشود. دوست داریم که اندیشه یتان را بخوانیم . اما اگر به خواهید با « توهین» از ستمکشان هم دفاع کنید باز کار درستی نیست. نخست نوشته یتان را یکبار دیگر اصلاح کنید و محترمانه نظرتان را بنویسید که قابل مطالعه باشد. ادبیات احمدی نژادی را ترک کنید و مثل یک مخالف محترم و سنجیده و نقاد پیام بدهید. با سپاس. 
۲٨۶۰۶ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : حکومت مستبد مسئول فاجعه احتمالی ست
آقای قزوینی عزیز
اگر به ایران حمله ای صورت بگیرد مسئولش « حکومت مستبد ایران » است که منافع خود و مردم را تشخیص نمیدهد و با صلح و آرامش جهانیان بازی میکند. اوپوزیسیون ایرانی در خارج در حد توان و استعداد خود مبارزه ضد استبدادی و دموکراسی خواهی مردم ایران را در سرتاسر دنیا حمایت کرده و اسنادش هم در انترنت به وفور موجود است. و همینطور اوپوزیسیون در حد توانش نیز متشکل و متحد است ، و اسناد این زاویه هم در دسترس همگان میباشد. فقط سئوال اینجاست که « چگونه میتوان از این حد تشکل و اتحاد بالا رفت و به نیازهای مبرم ، توانایی پاسخگویی بهتری داشت؟» . متأسفانه شما در این جهت هیچ پیشنهادی ارائه نداده اید. نیاز دارید روی مسایل عمیقاً مطالعه کنید، و اگر خواستید پیشنهاد دهید.
۲٨۶۰۵ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : اگر به ایران حمله شود من آپوزیسیون خارج از کشور را مسئول می دانم.
رژیم به نقطه ای رسیده است که نه را ه پس دارد و نه راه پیش برای اینکه همه شان جنایتکارند و تبهکار و به جایی نمی توانند فرار کنند که تحت تعقیب قرار نگیرند. این وضعیت بسیار خطرناکی را برای کشور بوجود آورده است چرا که اینان مانند گربه ای هستند که در کنجی گیر کرده اند و نمی توانند فرار کنند و گربه در چنین موقعیتی چون می بیند چیزی برای از دست دادن ندارد به صوت طرف حمله برده و چنگ می اندازد. این رژیم هیچ ارزشی برای ایران و ایرانی قائل نبوده و نیست. ایران برایش یک غنیمت جنگی بوده است و بس. خصلت این رژیم با خصلت راهزنان هیچ تفاوتی ندارد. جنبش سبز و خیزش مردم پارسال جلوی جنگ را گرفت و افکار عمومی جهان را نسبت به مردم ایران تغییر داد. متاسفانه استفاده ای که آپوزیسیون خارج از کشور باید از این جنبش برای اتحاد ایرانیان می کرد را انجام نداد و ما را در موقعیت فعلی قرار داده است. برای جلوگیری از جنگ و تغییر رژیم باید آپوزیسیون خارج از کشور این جنبش را بجای تضعیف کردن تقویت کنند تا افکار عمومی جهان از جنگ پشتیبانی نکند و به دولت ها فشار وارد آورد تا رژیم را نامشروع اعلام کنند و با مردم ایران و در راستای خواسته های آنها وارد گفتگو شوند. آپوزیسیون باید روی حداقل و مهمترین خواسته های مردم توافق کنند و بقیه مباحث را به بعد از آزادی ایران و با مشارکت کل مردم ایران رفع و رجوع کنند. مهمترین خواسته های مردم ایران حفظ تمامیت ارضی ایران، سرنگونی این رژیم و قانون اساسی نوینی بر اساس منشور جهانی حقوق بشر است. این وظیفه سازمان ها و احزاب سیاسی ایرانی برای نجات ایران و ضمانت دمکراسی در کشور است. اگر فردا به ایران حمله شود من این آپوزیسیون را مقصر می دانم چون از رژیم هیچ توقعی ندارم و مردم هر کاری که از دستشان برآمده کرده اند تا با قیام خود فرصتی طلایی در اختیار آپوزیسیون قرار دهند ولی آپوزیسیون پر مدعا غیر از تضعیف جنبش سبز چکار کرده است؟

اگر به ایران حمله شود من آپوزیسیون خارج از کشور را مسئول می دانم.
۲٨۶۰۰ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : چپ ناسیونالیست دو آتشه در ائتلاف با جمهوری اسلامی
حافظه تاریخی، شما مثلا چپ هستی؟ به سرمایه داری جهانی حمله می کنی تا حکومت سرمایه داری داخلی را فعلا از زیر ضرب بیرون بگذاری؟ از "سرزمین خود" دفاع می کنی در ائتلاف با جمهوری اسلامی؟! حرفت معنی دیگری ندارد، یعنی می روی در سپاه پاسداران، بسیج، ارتش جمهوری اسلامی برای "سرزمینت" می جنگی؟ حالا که اینقدر اهل جنگی، چرا زودتر نرفتی یا نمی روی با خود سپاه پاسداران و بسیج و ارتش جمهوری اسلامی برای "سرزمینت" بجنگی تا سرمایه داری جهانی هم کنار بکشد؟ در برابر سرمایه داری فاسد و خونخوار جمهوری اسلامی به "مبارزه ی مسالمت آمیز" ایمان داری، در برابر "بیگانگان" یاد "مبارزه خشونت آمیز" می افتی؟ بدبخت مردم ایران که مثلا چپ اش تو باشی!
۲٨۵۹۶ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : مقاله جالبی که هر انسان آزادیخواهی را باید بیدار نماید
منهم قریب الوقوع بودن یک «حمله» وسیع و کوتاه مدت ارتجاع جهانی بایران، ولی بمراتب پرهزینه تر از جنگ تحمیلی عراق - ایران را میبینم. «شرایط» لازم را سیاست ضد ملی و جنایتکار جمهوری اسلامی در داخل مهیا کرده و واز نظر شرایط جهانی، «افکار عمومی» حساسیت چندانی نسبت بلشکر کشی و کشت و کشتار دستجمعی مردم در سطح جهانی را ندارد. قریب باتفاق «رهبران» کشورهای غربی و شرقی حافظ منافع سیستم «سرمایه داری» منسجم جهانی هستند و در این «کمدی» اخیر آنها در کنفرانس(G ۲۰) کانادا بار دیگر خود را بنمایش گداشتند. چپاول منابع مردم دنیا بیشتر، بیچاره گی و گرسنگی و مرگ و میرمردمان ساکنن این کشورهای «ثروتمند» هم بیشتر میشود. سیستمهای بظاهر متفاوت جهانی هرگز طرفدار عدالت و پشتیبان مردم محروم و استعمارزده نبودند و بعلت ماهیت ارتجاعی آنان هم نبایست هرگز اعتمادی بآنها کرد. امریکا با بیش از ۱۵ پایگاه نظامی در چهارطرف ایران مهیا ساخت. در خبرگزاریهای اخیر از گذشتن ۱۱ کشتی جنگی امریکا و همراه با کشتیهای جنگی اسراییل از کانال سویز یطرف خلیج فارس اطلاع داد. فرستادن اینهمه افزار جنگی برای گذراندن «تعطیلات تابستانی» نیست. «اکتیو» کردن جریان مشکوک و ضدایرانی «مجاهدین خلق» برای حمله مجدد آنها بایران ازطریق پادگان «اشرف» در عراق و «فعلآ» تحت نظر ژنرالهای امریکایی جزو تدارک چنین حمله ای است که «قریب الوقوع» انجام پذیر میتواند باشد. فراموش نبایدکرد، رل گروهکهای تجزیه طلب که از مرزهای غربی (کردستان عراق) با پشتیبانی نیروهای اشغالگر خارجی در عراق،آماده پیکار و گرفتن «سهم» خود از این شرایط گل آلود هستند. و طرح اخیر «آیپک» راجع به تقسیم ایران جهت راحت بودن «کنترل» ایران چندپارچه توسط این «عوامل» استعمار از جمله «تدارکات» است. البته کشورهای «دموکرات» غربی هم در صدد «پادشاه سازی» مجدد هستند و با امکانات مالی و تکنیکی هم باین خاندان ددمنش و وابسته همواره بعنوان «آلترناتیو» نگهداشته اند.همانگونه که هموطن دلسوز و نکته سنج جناب حسین زاده بدرستی زنگ خطر جنگ قریب الوقوع را بصدا درآورد و بایستی همه ایرانیان آزاده و صلح طلب حداکثر کوشش و جدیت خود را برای جلوگیری از کشتار و خرابی بیشتر وطن ما در سایه همکاری و تفاهم بیشتر باهم گام بردارند.من مطمین هستم در صورت حمله ارتجاع جهانی بایران، هرگز دنیا آرام نخواهد شد و ایرانیان آزادیخواه و ضد فاشیست دفاع از سرزمین و مردم ایران را در حد امکان در رابطه با وظیفه ایی که نسبت ببشریت دارند، صرفنظر از نوع رژیمی که «فعلآ» حاکم بر ایران است، بعنوان عالیترین وظیفه انسانی خود خواهند دانست.(هر رژیمی که حاکم باشد، بسیار راحت میتوان از دستش خلاص شد، ولی ویرانی و کشتار و آواره گی را نسلهای بعدی هم قادر به ترمیم آن نیستند) سوالی که امروز مطرح است، اینست که اگر صبح روزی بیدار شویم و خبر حمله ارتجاع جهانی باتفاق «ستون پنجم» بایران دریافت نمایم، چه راکسیونی خواهیم داشت؟و دراین کشتار وسیع، خانواده های ما مثل همه ایرانیان در امان و پناه نخواهند بود. همانگونه که آقای حسین زاده بدرستی گفتند، «این آخرین فرصت نباید از دست برود، پیش از آنکه دیر شود باید( کاری کرد)... »
۲٨۵۷۱ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : جاهل منافع خود را تشخیص نمیدهد
نه نویسنده روزنامه الخلیج چیزی از سیاست سرش میشود و نه به خواننده اش چیزی یاد میدهد که منافعش را بشناسد. حکومت روسیه مثل هر حکومت عاقل دیگر در پی « منافع» خود است. تنها حکومتهای جاهل منافع خود را تشخیص نمیدهند و موجب ضرر و زیان میشوند. نفع حکومت ایران در این است که « خواسته های جنبش سبز» را بپذیرد.
۲٨۵۶۱ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹