عنوان : واژه گمشده
آقای نامی شاکری
در طرح بر «نامه» ی مورد نظر شما چند بار می توان با ذره بین مدرن واژه «امپریالیسم» را پیدا کرد؟
علاوه بر این مطمئن اید که نویسنده طرح یاد شده، می داند که چه می نویسد؟
و یا اینکه هنر بزرگش واژه سازی است و واژه بازی.
۴۷۴۲۱ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : فقط تاریخ و" پادشاهی ممنوع" روی میز و بس! تکلیف برنامه اقتصادی و سیاسی چه می شود؟
هموطن گرامی، آقای جمشید برومند، با سپاس از توجه و پاسختان. من بیشتر از طریق پرسش و پاسخ و خواندن نظرات یاد می گیرم تا دیگر طرق. اینست که این پرسشها را مطرح می کنم. ادعای هم ندارم که آنچنان سوادی دارم که هر چه را می خوانم می فهمم. اگر چیزی را نفهمم می پرسم حتی اگر بنظر برخی ها پیش پا افتاده یا بدیهی بیاید. من بخش زیر از پاسختان را نفهمیدم:-

"بحث های اخیر بر پایه ی اعوجاجات گرایشهای مختلف نیروهای سیاسی بخصوص بعضی جمهوری خواهان در کم بها دادن به نیروهای وابسته به بلوک های اقتدار گرا اعم از شاهنشاهی یا فقاهتی صورت گرفته ست که همیشه بعنون «قیم » مردم عمل نموده اند".

سپاسگزار خواهم شد کمی توضیح دهید. در ضمن لطفا معنی "اعوجاجات" را هم برایم توضیح دهید. فکر کنم اشتباه املایی داشته باشد!

دوم، من نمی فهمم که چرا آپوزیسیون صرفنظر از همه تفاوتهایشان حاضر نیست حول ۴ اصل زیر همکاری کند:-

۱. تمامیت ارضی ایران غیر قابل مذاکره است؛
۲. ایران یک کشور و یک ملت است؛
۳. جایگزین نظام جمهوری اسلامی، یک نظام دمکراتیک پارلمانی باشد؛
۴. یک قانون اساسی نوین و لازم الاجرا برای ایران تدوین شود که بر پایه کلیه مفاد منشور جهانی حقوق بشر و میثاقهای الحاقی به آن باشد.

با رجوع به اصل ۳ و ۴ می بینیم که نظام جدید کاملا دمکراتیک خواهد و ضمن آنکه همه در برابر قانون متساوی الحقوق می شوند، از بازتولید هر گونه استبداد هم جلوگیری می شود. اگر این دو اصل به خواسته ملی تبدیل شوند و مردم به اهمیت و ارزش آنها آگاه باشند، هرگز کسی قادر نخواهد بود که حقوقشان را پایمال کند. اگر هم کرد، مردم زود اگاه می شوند و مبارزاتشان را اغاز خواهند کرد. ملت ایران قرن ۲۱ خیلی جلوتر از سال ۵۷ و ماقبل آن هستند و کنترل آنها بویژه پس از سرنگونی این رژیم کهریزکی تقریبا غیرممکن بنظر می رسد. ضمنا من فکر می کنم تا زمانیکه ملتی که خود پشتیبان اصل ۳ و ۴ باشد، هیچ بیگانه و یا هیچ خودی زورگویی قادر باشد جلویش بایستد. کسی نمی تواند جلوی ملتی را بگیرد که به حقوق خود در منشور جهانی حقوق بشر را آگاه است.

اینستکه من فکر نمی کنم هیچ بخشی از آپوزیسیون با روی میز گذاشتن فقط تاریخ بجای برنامه های سیاسی و اقتصادی شفاف و روشن برای اکنون و آینده بتواند نظر ملت ایران را بخود جلب کند. مردم بویژه نسلهای امروز نگاه می کنند که چه کسی یا کسانی به آنها آینده ای روشن، امن، آزاد و مرفه تری در ایران را نشانشان می دهد، و می تواند مردم را متقاعد کند که دقیقا چگونه می خواهد آن برنامه ها را پیاده کند یا اصلا آن برنامه ها پیاده شدنی هستند یا نه، و یا اصلا با عقل و انصاف جور در می آیند یا رویا هستند. اینها با برنامه های سیاسی و اقتصادی و قانون اساسی سر و کار دارند که برای ارزیابی باید روی میز قرار گیرند و نه تاریخ! وگرنه از خود خواهند پرسید که بعد از تاریخ چه؟ قدم بعدی کو؟ برنامه های سیاسی و اقتصادی کو؟

با سپاس
ارادتمند حق
۴۷۴۱٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : مویی از خرس کندن
جناب صدری،
مارک تواین زمانی گفت که در باره خبر مرگ ما بسیار غلو کرده اند.
من فکر میکنم در باره تعداد ، نفوذ و قدرت اوپوزیسیونی که خود را
به امریکا چسبانده است نیز بسیار غلو شده است. من فکر میکنم که اکثراینها
بیش از هرچیز کاسه لیسانی هستند که از کیسه گشاد امریکا استفاده میکنند.
اگر از سیا نشد از ابلهان مجلس امریکا که هفتاد و پنج میلیون دلار را بیهوده
دور میریزد بهره میبرند و چرا نه ؟ تا ابله در جهانه ، مفلس در نمیمانه.
هفتاد و پنج میلیون دلار برای امریکا پولی نیست ولی برای ۷،۵۰۰ مفلس
نفری ۱۰،۰۰۰ دلار است. اگر خبری شد اینها بخیال خود در آنهم سهیمند و اگر نشد خدا غنیمت. مویی از خرس کندن هم غنیمت است.
۴۷۴۱۷ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : یادداشت
هفت شهر عشق را عطار گشت
ما هنوز اندر خم یک ( پس)کوچه ایم.
۴۷۴۱۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : این هم یک برنامه ی چپ !
آقا/خانم حق عزیز!
اگرچه طلب "برنامه" از سوی جنابعالی را (مثل خیلی های دیگر) یک ژست سیاسی می دانم، اگر چه حزب توده ی ایران را حزبی سپرده شده به تاریخ می دانم و اعتقاد دارم که جنبش چپ در ایران با اتکاء به تاریخ حزب توده ی ایران ، باید حزب طراز نوین کمونیست ایران را بنیاد گذارند، برای جنابعالی که خیلی مشتاق برنامه ی پیشنهادی چپ ها برای توسعه و تکامل دمکراتیک جامعه ی ایران را طب می کنید، "طرح برنامه ی حزب توده ی ایران" را یک سند کلاسیک قابل تامل می دانم و پیشنهاد می کنم دقیقا مطالعه اش کنید و اگر توان تئوریکش را دارید نقد علمی اش کنید.(عجالتا فحش و فحش کاری به "توده ای های خائن" را هم بگذارید برای بعد!) اینهم لینکش:
http://www.tudehpartyiran.org/Barnameh-July۲۰۱۱-V۲.pdf
۴۷۴۱۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : در چَنبر اندیشه‌های تابان
آقای تابان گرامی،
خوانندگان ارجمند تارنمای اخبار روز،
بادرودهای گرم.

همانگونه که گفته بودم پاسخ به نوشته آقای تابان در دو نشانی زیر در دسترسند:

http://www.iran-emrooz.net/index.php/politic/more/۳۹۷۸۰/

mbamdadan.blogspot.com

اقای بابک مهرانی چند نکته را در پیامشان (زیر "قیام علیه جمهوری") گوشزد کرده‌اند، که در اینجا به آنها می‌پردازم:
- من از همان روزی که با نام "مزدک بامدادان" آغاز به نوشتن کردم، نوشته‌هایم را به ایران امروز دادم و هم‌میهنان نوشته‌های مرا در آنجا پی‌می‌گیرند. این ولی از سر همسوئی با گردانندگان ایران امروز (که نه آنها مرا می‌شناسند و نه من آنها را) نیست. من هیچکدام از سازمانها و دسته‌های سیاسی اپوزیسیون را نماینده اندیشه‌های خود نمی‌دانم. با اینهمه از آنجایی که گردانندگان ایران امروز هرگز دست به سانسور نوشته‌های من (با همه خرده‌گیریهایم به چپ سنتی و بویژه فدائیان) نزده‌اند و همه آنها را گشاده‌دستانه چاپ کرده‌اند، خود را وامدار آنان می‌دانم و از ایشان سپاسگزارم.
- نوشته‌اید: «بهتر نبود آقای مزدک بامدادان پاسخ مربوط به این مقاله ی «قیام علیه جمهوری » نوشته ی آقای تابان را در اخبار روز هم منعکس میکرد؟» من سپاسگزار هر کسی هستم که سخنم را بپراکند، ولی تصمیم را باید گردانندگان اخبار روز بگیرند.
- و : « آیا آقای مزدک بامدادان علاقمندند که در زیر مقاله خود با نظرات «دیگران » مواجه شوند؟ راه چاره ای برای این کار دارند ؟ یا به کامنت دوستان همفکر خود در ایران امروز اکتفا می کنند؟» در ایران امروز هم خوانندگان زیر نوشته‌های من پیام می‌گذارند و پاسخ می‌گیرند، اینکه کدام پیام چاپ شود یا نه، درست مانند اخبار روز بر گردن گردانندگان سایت است.
- و در باره پرسش پایانی ایشان؛ ما نه تنها به این دیالوگها نیاز داریم، که باید جبران دهه‌ها سخن نگفتن و نشنیدن را هم بکنیم.
با درودهای گرم، شاد و سرافراز باشید
۴۷۴۱۱ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : طرح "خاورمیانه جدید"آمریکا، در تضاد با منافع ملی ماست!
پیروزعزیز، کسی مخالف روابط نزدیک رسمی کشورمان با دیگر کشورها، از جمله آمریکا، نیست.من ولی مخالف روابط نزدیک اپوزیسیون با آنها هستم. مگر این که شهامت داشته باشند و شفاف ، حدود و ثغور آن را اعلام دارند تا مردم تکلیفشان را با آن ها بدانند. آنها ولی چنین کاری نمی کنند. زیرا ماموریت این افراد، هل دادن دیگران به سمت منافع ابرقدرت است واین امربا استتار چهره واقعی باید صورت پذیرد. آمریکایی ها، در همین سایت های همسایه، زمان بوش ، وقتیکه خود را صاحب دنیا احساس می کردند، آگهی رسمی استخدام سیا گذاشته بودند. فکر می کنید کجایند آن ها که این فراخوان را لبیک گفتند؟
چین و دیگر کشورهای جهان هم به دنبال منافع خود هستند واگراین منافع ، مانند آمریکا ، در تضاد با استقلال، تمامیت ارضی و سلامت انسانی مردم ما باشد، باید در مقابل آن ایستاد. وگرنه همانطور که علی رغم مخالفتمان با سلطنت، مجاز نیستیم که دغدغه خاطرخیرخواهانه شهبانو را در مورد تمامیت ارضی ایران، تخطئه کنیم و به آن درود می فرستیم، اعمال دیگر کشورها راهم براساس علایق ملی خودمان باید ارزش گذاری کنیم. نمره آمریکا ولی در این رابطه صفر است.
۴۷۴۰٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : یک سوال از اقای تابان
آقای تابات ممکن است لطف کنید و توضیح دهید که منظور شما از "ما" در این جمله تان، چه کسانی هستند

" ما هم قصه ی شکنجه و مظلومیت ها را کنار می گذاریم"

فکر میکنم دو رژیم دیکتاتوری شاهنشاهی و اسلامی به "ما" حداقل این داتش را دادند که تنها از جانب خومان صحبت کنیم نه از جانب بقیه افراد جامعه.

با تشکر
۴۷۴۰۷ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : با تاسف باید شاهد روزمرگی های موجود باشیم.
هموطن نکته سنج جناب «حق » اکثریت مردم ایران، در طول ۳۳ سال بعداز سقوط حکومت شاهنشاهی ، در تحت شدیدترین شرائط ، بخصوص عفرین نکبت بار جنگ تحمیلی، با تکیه بر اصل «آزمون و خطا » ، بروشنی به قانون اساسی بی روح و بی ارتباط با زندگی مردم قرن بیست ویکم نه گفته ست. حضور چشمگیر مردم و یا تحریم آنها در انتخابات حکایت از اراده ی تزلزل ناپذیر آنها در رسیدن به مردم سالاری می باشد.
تا زمانیکه قانون ساسی یعنی ، اساسنامه ی عالی کشوری، تدوین ، تکمیل و باجرا در نیاید. با تاسف باید شاهد روزمرگی های موجود باشیم.
مردم ایران دقیقا می دانند که کدام نیروها در این راستا و کدام نیروها فقط برای رسیدن به قدرت خود به انواع «تاکتیکها» متوسل می شوند.

بحث های اخیر بر پایه ی اعوجاجات گرایشهای مختلف نیروهای سیاسی بخصوص بعضی جمهوری خواهان در کم بها دادن به نیروهای وابسته به بلوک های اقتدار گرا اعم از شاهنشاهی یا فقاهتی صورت گرفته ست که همیشه بعنون «قیم » مردم عمل نموده اند. بیائیم در باره ی حکومت های انتخابی ، انتصابی ، موروثی و مذهبی بیش از پیش روشنگری کنیم .
تا این مهم پی ریزی نشود به آزادی احزاب و برنامه ی آنها نخواهیم رسید. خوشبختانه اغلب سازمانها بر نقش مردم و آزادی انتخابات وقانون اساسی مترقی تاکید دارند .
۴۷۴۰۶ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : باید به حال اوپوزیسین ایراین زار زار گریست
تنها چیزی که از این کامنت ها دستگیر خواننده می شود، چنته خالی و بی باوری به توده است.
ظاهرا به توده فقط حق انتخاب خودشان را می دهند و کمترین فرق ماهوی با همدیگر (چه وابستگان علنی و چه توجیه کنندگان وابستگی) ندارند.
به کجای این شب تیره بیاویزیم قبای ژنده خود را؟
۴۷۴۰۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱