عنوان : فاجعه ی صنعت
بعنوان کارشناس و صاحبنظر در دو بخش عمده ی صنعتی به عرض آقای حمیدیان میرساند که تاسیسات مدرن و فعال سالهای ۴۸ تا ۵۶ در شهرهای مختلف با مشکلات مدیریتی با بازدهی ناچیز یا تعطیلی روبرو شدند در بعضی موارد که صنایع مورد نظر کلیدی شمرده میشوند به بحران در سایر صنایع نیز کشانده ست.در باره ی سرمایه گذاریهای و راه اندازیهای بعداز انقلاب هم وضع چندان رضایت بخش نیست به شهرهای صنعتی قزوین و ساوه که مراجعه کنی رکود و بیعرضگی مقامات را خواهی دید.کارخانه ی لاستیک در شهر ساوه کارکنان را برای زیارت به مشهد میفرستد ولی در حل مشکلات عدیده عاجز ست .در خرم آیاد کارگران مدرن ترین کارخانه ی الیف مصنوعی فرمانداری را اشغال می کنند. در باره ی صنایع اتومبیل بهتر ست ایران را با کره جنوبی مقایسه کنید مسئله خرگوش و لاک پشت ست !
فراموش نکنیم حکومتی که نتواند بر چاه های نفت وگازبنا شده و ۱۰۰ سال تجربه علمی و تکنولوژیک در صنایع نفت و ده ها سال در پتروشیمی داراست هم در گاز رسانی شهری و هم صادرات به ترکیه ناتوان ست.

ماهیت ارتجاعی رهبری و بدنه ی حکومت اسلامی که بعداز انقلاب تمام مدیران و متخصصان ایرانی به بهانه ی های مختلف برون ریختند و فرصت طلبانه تمام مشاغل را بین خود تقسیم کردند فاجعه انگیز ست.

آقای حمیدیان فراموش نکنیم که حتی تمام تحصیلکرده های غیر مذهبی و غیر سیاسی که بعداز انقلاب در نبود متخصص در پست های کلیدی قرار گرفتند نمی تواند ضربه مهلکی که این رژیم بر پیشرفت و ترقی مملکت زد را جبران کند. متاسفانه نیروهای سیاسی در ابتدای انقلاب با اشتباهات های عظیم خود آب به آسیاب رژیم ارتجاعی ریختند و در برابر پاکسازیهای باصطلاح "طاغوتی" حمایت یا سکوت کردند. امروز هم با دوری از جامعه و بیکاری مفرط تحصیلکرده ها و متخصصین سکولار ،تحلیل های نادرستی از "اصلاح طلبان مذهبی " از بنیه صنعتی و تکنولوژیک کشور ارائه میشود که واقعی و علمی نیست.

با مراجعه به گوگل و جستجوی صنایع بزرگ قبل و بعداز انقلاب پی به حقایق خواهید برد. آری در بخش صنایع نطامی و مخفی سرمایه های عظیمی خرج شده که نه آمار رسمی میدهند و نه عکسی از پروژه!!!!

قربانت گردم بهزادنبوی نوعی که یک دکان کوچولوی ریختگری در نازی آباد داشت که نمی تواند صنایع سنگین مملکت را هدایت کند وضع بقیه خط دهندگان از بهزاد نبوی زار تر ست. تمام تکنوکرات های ایران در گوشه وکنار دنیا یا مردند یا بازنشسته شدند و یا در پست های بالا خدمت می کنند و رژیم ارتجاعی اسلامی به روی مبارک نمی آورد.
۱۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣٨۶       

عنوان : سهمیه
آقای حمیدیان گویا تبلیغات حکومت و خبرهای خوش علمی از سوی رییس جمهور شما را هم تحت تاثیر قرار داده است. نوشته اید " در آن جا که از رشد و گسترش تکنیک، ایجاد زیرساخت‌های ارتباطی و تأسیساتی، گسترش دانشگاه‌ها، ساخت و توسعه تجهیزات نظامی و به طور کلی استفاده از دستاوردهای تکنیک امروزی جهان مدرن مربوط می‌شود، آقای گنجی درست می‌گوید. کشورمان طی این ۲۹ سال به جلو رفته است."
آنچه در این ۲۹ سال به جلو رفته است تحمیق بوده است ونه علم و دانش. سیستمی که بر اساس سهمیه بنا شده است نمی تواند به جلو برود. آنچه هست ظاهر است اما آن پشت منجلابی است متعفن.
۱٣۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣٨۶       

عنوان : مشروطه و مشروعه
با سلام به دوست عزیز نقی حمیدیان ،
به سه نکته ی که در بحث برجسته نشده ست اشاره می کنم.
۱.) قانون اساسی تحمیلی جمهوری اسلامی که متاسفانه با توطئه خمینی و طرفدارانش از طریق "مجلس" من درآوردی "خبرگان" تدوین گردید، خیانت آشکار و تاریخی خمینی و همکارانش به مردم شرکت کننده درانقلاب می باشد. علیرغم تمام وعده وعید های سالوس مابانه ی خمینی در پاریس برای تشکیل "مجلس موسسان" و تدوین قانون اساسی نوین مشروطه ، آنها با مجلس من درآوردی "خبرگان" به ریش جهانیان مترقی و بخش بزرگی از مردم غیر سنتی ایران خندیدند. در یک همه پرسی "قانون اساسی مشروعه " مورد تائید بخش بزرگی از مردم قرار گرفت. تمام دستاوردهای مادی و معنوی انقلاب مشروطه ایران و کنستیتوسیون بین المللی زیر پا نهاد . آری، مشروطه و مشروطه خواهی یک آرمان جهانی و ملی ست که در اشکال مختلف و در گوشه و کنار جهان و ایران تحقق یافت. در ایران ما صد سال افت وخیز داشته و از نهاد "سلطنت مطلقه" و" روحانیون" آسیب های جدی خورده. مردم در انقلاب شرکت کردند تا نهاد " سلطنت مطلقه" را بر سز جای خود بنشانند. ولی بعلت استبداد طولانی شاه و نبود آزادی بیان و احزاب بسیاری از باورهای مشروطه و فرهنگ سیاسی مردمی و ملی کاملا غیر فعال و حتی به فراموشی کشیده شده بود. و در طول ۲۹ سال دچار دستکاری های ارتجاعی تر شد، مهمترین سند برای نشان دادن ارتجاعی بودن بنیادگذاران این حکومت ست . در عمل این حکومت ،گستاخ تر و رکیک تر از قانون اساسی مشروعه می باشد . ولایت مطلقه فقیه روی سلطنت مطلقه را سفید کرده ست . کشتار های فجیع و گرفتن جان انسانها در اشکال مختلف بوی تعفن فاشیسم را به وضوح بیاد میاورد.
نیازی نیست که به نکات زیر اشاره کرد :
فاجعه ای تاریخی در سال ۱۳۵۸ در ایران رخ داد و چپ سنتی و بخشی از نیروهای سکولار و لائیک در غوغا سالاری روحانیون "مسخ " شدند و تمام دسیسیه های "مشروعه خواهان " را فراموش کرده و آتش بیار معرکه شدند.
صدای بخش دیگری از جمله دکتر مصطفی رحیمی ها در درگیری های موجود گم شد.
بخش دیگری با انگیزه های مختلف علیه حکومت اسلامی برخاستند و به طرز وحشتناکی سرکوب شدند.

۲.) ایران دارای پتانسیل فراوان برای ترقی و پیشرفت اجتماعی داشته ودارد و ثروت های طبیعی از جمله نفت وگاز می تواند "بهتر" از این در خدمت پیشرفت اجتماعی قرار گیرد که نابخردانه در سوداگری ایدئولوژیکی "ارتجاعی " و فاشیستی قرار گرفته ست.

۳.) "خواست" و اراده ی مردم ایران برای آزادی و ترقی در ۱۰۰ سال معاصر نشان داده که از قیم مابی نهادهای "سلطنت" و "روحانیون" بیزار بوده و در تحقق مشروطه و جامعه مدنی پیشرو بوده ست . حکومت اسلامی حداقل در برخورد با این بخش از مردم آزاده با فاشیستی ترین شکل برخورد کرده ست.
سند
۱۰۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣٨۶