عنوان : naghd naghd
اینجانب دو مقاله مربوطه را مطالعه کردم و نفهمیدم آقای بی نیاز چگونه توانسته است بر اساس برداشت های واهی خود چنین مطلبی را بوشته و شما هم در سایت خود بگذارید. این بالاصطلاح نقدی که ایشان نوشته بر اساس این مقاله آقای دوستدار است یا ایشان مطلب را عوضی گرفته اند. فرض اولیه یا پرمیس آقای بی نیاز از بنیان اشتباه است، کجا آقای دوستدار مدعی شده که "تاریخ ایران (حداقل تاریخ تفکر) برای همیشه به پایان رسیده است،".

حقیقتا اینجانب این نوشته را دارای چنان ارزشی نمی بینم که وارد جزئیات شوم، از سایت اخبار روز انتظار می رود مقالات را یکبار دقیقا مطالعه کنند.
۹۷۵ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣٨۷       

عنوان : نقد آرای آرامش دوستدار
نقد معقولی بود بر مطلق گرایی فرهنگی در مورد پدیده های "امتناع تفکر" آقای دوستدار. البته شاید به جای "مطق گرایی" بهتر باشد از فروکاهش گرایی سخن گفت که همه ی تاریخ و سیاست و اقتصاد را به وجود فرهنگی صلب (چرا صلب؟) فرو می کاهد و بیماری لاعلاج اش را "امتناع تفکر" ناشی از "دینخویی" تشخیص می دهد. به درستی اشاره کرده اید، که این نگرش نقطه ی مقابل تحویل گرایی مارکسیستی همه چیز به اقتصاد است.

بر مارکس و نیچه حرجی نبود که کل تاریخ را به سرپنجه ی تدبیر خویش بگشایند اما فیلسوفان امروزی یاد گرفته اند که فروتن باشند و از فتوای کلی صادر کردن در علوم انسانی بپرهیزند!
۹۵۶ - تاریخ انتشار : ۲٣ ارديبهشت ۱٣٨۷