عنوان : صحبت از پژمردن یک برگ نیست وای جنگل ها را بیابان می کنند
خیلی باعث تاسف است که عملا قبح جنگ طلبی و نام بردن از جنگ به عنوان راه حل از بین رفته مثل گلادیاتورها همه روی امکان برد وباخت طرقین است که تحلیل می دهند۰ تازه این روزنامه المانی است که مخالفت با جنگ دران کشور از بقیه کشورهای اروپایی بیشتر است۰ خلاصه کلام نویسنده این است که کاش می شد یک جوری اسرائیل ایران را بمباران می کرد و امریکا مسئول شناخته نمی شدو این کار سریع تمام می شد۰ نویسنده می داند که این جنگ ممکن است هفته ها طول بکشد۰ می داند که هفته ها بمباران مراکز حسآس ایران که اکثرا در نقاط پرجمعیت مستقر هستند معنی آش کشتار و قتل عام نژادی است چیزی نه چندان بهتر از سوزاندن یهودیان بی گناه در جنگ دوم۰ می داند که ممکن است اقدام تلافی جویانه ملاها بقیه منطقه را دستخوش اشوبهای سلسله ای و دشمنی های خونین درازمدت نظیر اعراب و اسرائیل کند بااین حال می گوید اخ چی می شد که دوستان ما می بردند؟ بشریت بعد از جنگ عراق به کدام سو دارد می رود؟ مرز میان جنایت و دفاع از خویش کجاست ؟ قبح جنگ که همیشه در طول تاریخ علیه مردم عادی و به نفع زورمداران بوده است چطور چنین کمرنگ گردیده ؟ ایا واقعا بشر از برقراری صلح و ستایش صلح به جای جنگ طلبی اینقدر عاجز است ؟ ایا وقت ان نرسیده که همه بشردوستان و صلح خواهان به میدان امده و با شکستن سانسور وسایل ارتباط جمعی تحت کنترل زور مداران و استفاده از اینترنت و راه پیمایی های گسترده و رای ندادن به هیچ ماجراجویی در هیچ کجای جهان (البته ان جایی که رای گیری هست) و رسوا کردن چهره ها و عقاید ماجراجویانه ( در جاهایی که رای گیری نیست) مخالفتشان را با این مزدوران جنگ طلب مکررا اعلام نمایند؟ ایا وقت ان نرسیده که حباب ترس از متهم شدن به حمایت از یکی از طرفین جنگ را ترکاند و با انتقاد از هر دوطرف تخاصم نیات واقعی انها را که زیر سرپوش اسلام خواهی و دموکراسی طلبی روز و شب و به طور هماهنگ برای وقوع یک جنگ کثیف دیگر در منطقه تبلیغ می کنند برای همگان افشا کرد؟ اگر به صلح و دوستی می اندیشید زمان زیادی از دست رفته و دو کفتار نو محافظه کار اسلامی و نو محآفطه کآر امریکایی منتظر بلعیدن لاشه های متعفن باقیمانده از جنگند۰
۱۷۷۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ تير ۱٣٨۷       

عنوان : انتقاد
متاسفم از اینکه بجای کلمه زیبای خلیج فارس از کلمه جعلی خلیج استفاده شده
۱۷۴۵ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣٨۷