عنوان : آقا ضحاک
آقا ضحاک دمت گرم!
۴۲۲۲ - تاریخ انتشار : ۱۲ آبان ۱٣٨۷       

عنوان : منم ضحاک و ضحاکی کنم باز ....
عزیزم از چه رو غمگین و زاری
چرا آزرده از این روزگاری

تو می دانی که این پیر عجوزه
نصیب ما ز روزی کرده روزه

بجز احساس گنگ پیچ در پیچ
به شاعرها ی چون ما داده است هیچ

منم که نامور ضحاک هستم
ز پول و خان و مان خالی است دستم

مرا جا داد در کوه دماوند
که باشم تا ابد آنجا، در آن بند

اگر چه این چنین در بند بودم
به جان تو ولی خرسند بودم

همی با خویش گفتم: «جان ضحاک
شدی آسوده از بنگاه املاک

ز بهر یک اتاق تنگ و تاریک
دگر گردن نخواهی کرد باریک!»

پس از چندی ولی وارونه شد کار
شد آنجا کافی شاپ با موند بسیار

مرا از بند خود بیرون نمودند
که دنبال منال و مال بودند

از آن دم دیگر از دنیا بریدم
چو دستم کوته آمد، پا کشیدم

رها کردم ز ریشه خشت و گِل را
شدم عارف به جان تو سراپا

به خود گفتم که: «این دنیا کثیف است
نباید بر کثافت دست و دل بست»

به خود گفتم: بیا و بی دریغا
بکَن چشم طمع از مال دنیا»

به خود گفتم: «گلستان را نخواندی،
از این رو این چنین وامانده ماندی

مگر سعدی نگفته بهر درویش
همه جا خانه است و کاخ و کامیش

چو شب آید به هرجا، بی مهابا
بنه تو کپه ی مرگت همانجا»

به خود گفتم: «که خواهی یا نخواهی
نداری غیر درویشی تو راهی

چرا در چشم دنیا خاک پاشی
تو ناچاری همان درویش باشی!»

***
تو هم ای یار من از جان نما گوش
بکن خشت و گل و خانه فراموش

بیا و پندگیر از این روایات
بچسب محکم به تخم معنویات!

*درویش هرکجا که شب آید سرای اوست. سعدی
۴۱۷٣ - تاریخ انتشار : ۱۰ آبان ۱٣٨۷       

عنوان : جالب
جالب بود. خسته نباشید.
۴۱٣۵ - تاریخ انتشار : ٨ آبان ۱٣٨۷