یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

پسا‌مدرنیسم در جامعه‌ی پیشامدرن - مونا یوسفی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : محبوبه ر. از تهران

عنوان : نوشته ی خوبی ست
خانم محترم خوب نوشته اید. در ایران امروز از پسامدرنیسم چنان صحبت می شود که گویی روشنفکران و خصوصا چپی ها که در خفه کردن رقیب ید طولایی دارند هفت شهر عشق را گشته اند و حالا برای اولین بار آنها در انداز طرح شهر هشتمند. من فکر می کنم همان طور که شما هم اشاره کرده اید این چپی های محله ی ما این کمونیستهای ایرانی از هر مذهبی متعصبی مذهبی تر و متعصب ترند. مذهب آنها کمونیسم و مارکسیسم است البته مثل مسلمانها آنها هم چندان شناختی از دین خود ندارند. مثلا حالا در ایران پیراهن عثمان شده که لیبرالیسم در جهان مرده و برای همین هم سرمایه ی مارکس چند ملیون نسخه بفروش رفته است. اینها حتا این نتیجه گیری آسان را هم نمی توانند بکنند که اولا مارکی مارکسیست نیست و دوم اینکه مارکس و سرمایه اش هر دو با هم یک سرمایه ی عضیم انسانیتند که هیچ ربطی به چهار تا مدعی سست ندارد. ولی ما در ایران در آتش می سوزیم و آقایان و خانمهای چپی هر کسی را بجرم کم چپ روی کنار می گذارند. آری شما خوب نوشته اید که آنها نیز همانند خمینی « همه با هم» را «همه با من» تفسیر و معنی می کنند. آنها با اینکار مانع اتحاد همه ی دموکراتها در ایرانند. امیدواری این بود که روزی این اشتباه چهل ساله برسمیت شناخته شود ولی متاسفانه اینطور نیست.
۴۷۹۱ - تاریخ انتشار : ۶ آذر ۱٣٨۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست