عنوان : نکات دیگر
در ارتباط با انباشته شدن بازارهای ایران از اجناس چینی و نتایج آن، در عین حال نباید فراموش کنیم که چنان که برخی از قدرت های نوظهور در سطح جهان معاصر، نظیر چین، از ایران حمایت نمی کردند، چه بسا که امروز امپریالیسم جهانی ایران را تا کنون به تل خاکستر تبدیل کرده بود.
بنابر این تحت چنین شرایطی پرسش های متعددی از یک سو در رابطه با ماهیت طبقه‍ی حاکم ایران، یعنی طبقه‍ی بورژوازی کمپورادور مطرح می گردد و از طرف دیگر پرسش هایی هست که به توان مانور بخش بالنده‍ی جامعه ایران مربوط می شود که تلاش می کند تا سهم ایران را در تولید احیاء نماید.
از چنین موقعیتی، به عنوان مثال، می توانیم نتیجه بگیریم که یکی از ویژگی های طبقه‍ی حاکم ایران در فرصت طلب بودن آن است. به عبارت دیگر این طبقه محصول جریان امپریالیستی ست و بخودی خود فاقد قدرت عمل می باشد. و باز هم به عبارت دیگر شکست بخش بالنده در ایران، در تحلیل نهایی، به دلیل فقدان توان رویایی با امپریالیست ها ست. خیلی ساده می توانند به ایران حمله کنند و تمام زیر بناها را از بین ببرند.
آنهایی که مقولالت نظامی را از دور خارج دانسته و به امور اقتصادی تکیه دارند، به نظر من اشتباه می کنند. مقوله‍ی نظامی هنوز هم معتبر است.
تمام تبلیغاتی که برای ساخت اسلحه در ایران براه انداخته اند، واقعا پوشالی ست، زیرا اصل کار یعنی هر چیزی که به موتور و محرک ماشینی مربوط می شود، وارداتی ست. و این از نظر من یعنی فقدان ارتش و فقدان هر گونه نیروی مسلح در ایران. یعنی این که معامله در این سطح نیز انجام می گیرد.

اگر تهدید نظامی امپریالیسم جهانی نمی بود احتمالا بخش طرفدار تولید در ایران می توانست قدرت مانور پیدا کند. تحت شرایط حاضر از نقطه نظر استراتژیک، تشکیل ارتش مجهز که بتواند تهدیدات را در نطفه خفه کند، راه حل منطقی به نظر می رسد. ولی متأسفانه موتور ابزارکارهای دفاعی هنوز وارداتی ست. و این دور باطل ادامه دارد.

البته مطرح ساختن موضوع استراتژی و مقولات نظامی، از ذهن من تراوش نکرده است، بلکه این استراتژی در واقعیت قابل مشاهده است و چه کسی هست که از سیاست آمریکا اطلاع نداشته باشد؟

کوتاه سخن این که مشکل اساسی، به شکلی که اپوزیسیون های ایران تصور می کنند (در بهترین حالت یعنی وقتی مثل سر دبیر حقو ق بشر ایرانی حقوق بگیر و مزدور امپریالیست نیستند) تعویض دولت ایران یا رژیم ایران نیست. تخریب طبقه‍ی تاجر معامله گر یعنی مداخله در نظم نوین جهانی ( که البته چندان هم نوین نیست).
۴٨٨۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : در ادامه بحث
تحلیل بسیار خوبی ست و باید از مصاحبه شونده و مصاحبه کننده‍ی آن تشکر کنیم. موضوع «ماهیت بخش خصوصی» در ایران به معنای ماهیت طبقه‍ی حاکم ادر ایران است، که در این جا به شکل «سرمایه داری تجاری» نام گذاری شده که همان بورژوازی معامله گر یا بورژوازی کمپورادور است.
تمام اعتراضات به موقعیت فرهنگی و آموزشی و مسائلی نظیر سانسور و به قتل رساندن افرادی نظیر جعفر پوینده و محمد مختاری و بسیاری دیگر، مسائل و مشکلات خلاقیت بطور اعم و اخص در تمام عرصه های علمی و هنری...به همین موضوع ماهیت طبقه‍ی حاکم ایران باز می گردد. که دشمن تولید و دشمن خلاقیت است و دشمن کار است. یعنی طبقه ای که به اعتبار این مصاحبه از عصر قاجار تا امروز سیطره‍ی خود را حفظ کرده است. امّا پرسش این جاست که آیا چنین طبقه ای به شکل مستقل عمل می کند و یا در پیوند تنگاتنگ با سرمایه اری جهانی ست. البته در این مصاحبه تا حدودی - اندکی با احتیاط - به این پرسش پاسخ گفته شده است. با این وجود پاسخ صریح به این پرسش را در مقاله‍ی سمیر امین تحت عنوان «امپریالیسم جمعی» می یابیم و مشاهده می کنیم که در چشم اندازی که سمیر امین از جغرافیای جهان ترسیم می کند، نقش این نوع بورژوازی یا سرما یه داری تجاری در واقع نمایندگی امپریالیسم جمعی در کشورهای حاشیه ای ست.

به این ترتیب می توانیم بگوییم که تمام تبلیغات به اصطلاح اپوزیسیون ایرانی در خارج از کشور علیه جمهوری اسلامی ترفندی بیش نیست که پیش پای ما می گذارند. بدون شک انقلاب ایران ادامه دارد و مطمئنا طبقه حاکم ایران و اپوزیسیون های کنونی در تراکتاسیون انقلابی در هم کوبیده خواهند شد.
۴٨۷۷ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : تصحیح فرمائید
شما نویسنده مقاله را بعنوان مهندس شاپور رواسانی معرفی کرده اید، ایشان پرفسور دکتر شاپور رواسانی هستند. حال چرا "مهندس"؟
۴٨۴۵ - تاریخ انتشار : ٨ آذر ۱٣٨۷