سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

بازسازی و نوسازی چپ ایران
یک پروژه بزرگ همگانی است!
- احمد آزاد

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : روزنامه هنر و مبارزه حمیدمحوی

عنوان : تصحیح
تصحیح : گروه های شناخته شده - به جای - گروه های شناخته نشده
۱٣۵۱۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ خرداد ۱٣٨٨       

    از : روزنامه‍ی هنر و مبارزه حمید محوی

عنوان : نظام سرمایه دار دشمن نوع بشر
یکی از نکاتی که به نظرم رسید، این است که شاید جنبش چپ ایران تنها منحصر به گروه های شناخته نشده و متشکل نباشد. گروه های شناخته شده البته به تاریخ جنبش چپ ایران تعلق دارند ولی فکر می کنم که بن مایه‍ی مبارزه‍ی طبقاتی و مبارزین در راه رسیدن به جامعه‍ی بدون طبقه و حذف استثمار انسان از انسان، و غیر قابل بازگشت ساختن چنین اموری را، بهتر است در اشکالی در نظر بگیریم که از گروه های شناخته شده فراتر برود.
همانطور که پیش از این نیز گفته بودم؛ آن چه را که نویسنده‍ی مقاله مشکل «نظری و کیفی » می نامد، من به عنوان انباشت فرهنگی و فقدان پیش زمینه‍ی برای اقدامات خلاق و مبارزه در عرصه‍ی مبارزه‍ی طبقاتی تعریف می کنم.
امروز با توجه به امکانات ارتباطاتی موضوع پراکندگی نیروهای چپ کمی ناباورانه به نظر می رسد.
مشکل اساسی از نظر من موقعیت کلی خود جامعه ایران است. مشکلاتی جنبش چپ فرانسه به علاوه‍ی حزب کمونیست فرانسه در فرانسه همانی نیست که به عنوان مثال در ایران مشاهده می کنیم. قابل تصور نیست که در فرانسه، دولت عده ای را تنها بخاطر این که نظریان مارکسیستی را زمزمه می کردند، جوخه‍ی اعدام بسپارد. ولی چنین حوادثی در ایران ممکن بوده است.
مشکل بعدی سیاست های امپریالیستی ست، ما امروز اگر به ادبیات خارج از کشور نگاه بیاندازیم و یا اگر به فعالیت های اجتماعی و فرهنگی ایرانیان خارج از کشور نگاه کنیم، مشاهده می کنیم که قویا تا ۹۸ درصد بوی سلطنت می دهد. فرانسوی ها هنوز در نوستالژی عصر پهلوی به سر می برند.
به عبارت دیگر، به اصطلاح دموکراسی غرب به نفع جریان چپ حرکت نکرده است، و آن آب باریکه های موجود نیز در اختیار گروه هایی قرار گرفته است که در واقع در انجماد تاریخی به سر می بردند.
کوتاه سخت این که «مشکلات جنبش چپ»، «پراکندگی» و....کاملا طبیعی ست. طبیعی ست از این نظر که شاهد این امر است که اختناق وجود دارد. این اختناق را باید نشان داد. من در جای دیگری به موضوع انفجاری بودن موقعیت عمومی جهان اشاراتی داشتم.
موضوعی که امروز باید در متن مبارزه‍ی طبقاتی مطرح شود «حفظ محیط زیست» است زیرا برخی پایان جهان را در ده سال دیگر اعلام کرده اند. فعالیت های صنعتی نظام سرمایه داری به تخریب موجودات زنده و طبیعت انجامیده است. اخیرا دولت پرو در پیوند با کمپانی های نفتی بیش از سی سرخپوست ساکن آمازونی را کشته است، و در این درگیری ها عده ای از پلیس ها نیز کشته شده اند. سرخ پوست کشی درفیلم های وسترن هالیوود، همچنان در عصر ما ادامه دارد.
این حیوانات پلید یعنی سرمایه داران در همه جا منافع مادی خود را به تداوم زندگی ترجیح داده اند.
فیلم HOME را در یوتوب حتما ببینید، البته موضوع تازه ای نیست، تازگی آن در تکرار آن است.
http://www.youtube.com/watch?v=mBE۰G۹BrtWw
۱٣۵۱۲ - تاریخ انتشار : ۲۲ خرداد ۱٣٨٨       

    از : احمد ازاد

عنوان : پاسخی کوتاه
به دوستان گرامی که نظراتی نسبت به نوشته من ابراز کرده اند، من در این کوتاه قصد ندارم که پاسخ به نکات پلمیکی انتقادات شما بدهم، چرا که این محل برای این کار نیست. صرفا به دو نکته اشاره میکنم که اولا قصد این نوشته طرح مسئله پراکندگی چپ ایران، لزوم وحدت چپ، مبانی که این وحدت در کلیت آن و حوزه شمول آن است. اتفاقا یکی از اهداف تلاش برای وحدت چپ، پاسخ گویی به پرسشهایی از قبیل چپ چیست؟ سوسیالیسم چیست؟ و غیره است. من یا شما یا دیگران تعاریفی از این واژه ها داریم. آیا همه ما تعریف و برداشت واحدی ازاین واژه ها داریم ؟ و بخصوص تاکید بر این نکته که پلورالیسم در چپ واقعیتی امروزی است و از این زاویه حزب واحد طبقه کارگر وجود ندارد و در عمل چندین سازمان و حزب چپ میتوانند شکل گیرند. نکته دوم این که امروز سازمان و احزاب چپی وجود دارند، (چه شما آنها را چپ بدانید و یا نه، ارزیابی هر کس به خودش مربوط است) که در درون خود بدلیل تحولات دو دهه گذشته، با تنوع نظری وسیعی روبرو هستند. لازم است تا چپ یک تجدید آرایش شود و از دل سازمانهای موجود و فعالین منفرد، وحدت چپ حول یک یا چند سازمان سیاسی شکل گیرد. از این رو است که لازم است تا مبنای این وحدتها، بر پایه برنامه و پروژه سیاسی برای تحول جامعه ایران باشد. شما نیز همچون همه فعالینی که خود را متعلق به خانواده چپ میشناسد، باید در این پروسه وارد شده و با بحث بر سر مفاهیم و پروژه چپ، به روشن شدن سیمای چپ کمک کند. برای ایجاد و گسترش فرهنگ نوین کمونیستی ابتدا باید آن را تدوین کرد و گرنه هر گفتمانی را میتوان نوین اعلام کرد. اینکه آیا این سازمانها سوسیالیست هستند یا نه، من فعلا جوابی ندارم. شما بگوئید سوسیالیسمی که شما تعریف میکنید و میزان شما برای ارزیابی دیگر سازمانها است، چیست تا من بتوانم به این سوال پاسخ دهم.
۱۲۶٨٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : پویان مدائن

عنوان : تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد))
برای ارث ادعا کردن بایستی برادری را اثبات نمود...این دوستان و سازمانهای متبوع انان ابتدا چپ بودنشان مورد سوال است بعد دعاوی انان در مورد سوسیالیسم و الی اخر...
امیدواریم که لب بگشایند و نظرات خود را اول راجع به سی سال گذشته و سپس سی سال اینده !!!! را توضیح دهند وصد البته زیر زبانی هم میگیرند!؟؟
۱۲۶۶۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : جیج غانی

عنوان : ممنون از
مارال دولابی.
۱۲۶۲۰ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : مارال دولابی

عنوان : درک واحد از مفاهیم
دوست گرامی آقای آزاد، بهتر نبود پیش از آنکه به مقوله ی وحدت بپردازیم، ابتدا از این سه جریان مدعی ی وحدت می خواستیم تا سوسیالیسم مورد ادعایشان را تعریف کنند، تا ببینیم آیا هر سه از سوسیالیسمی واحد حرف می زنند؟! البته نه در قالب جملاتی چند پهلو، و با تفاسیر نامفهوم.
انتقادی که شما به دوستمان اعظمی کرده اید، وارد نیست. چرا که اعظمی آگاه است که نه خود و نه سازمان مطبوعش آمادگی ی تعریف خویش بعنوان یک سازمان هوادار سوسیالیسم را ندارد. لذا به موضوع از زاویه ای فرا ایدئولوژیک می نگرد.
امّا آنچه از گفته های شما مشهود است، شما وحدتی ایدئولوژیک را مدّ نظر دارید، و متأسفانه هیچیک از سه جریان مدعی ی وحدت، نه توان رد و نه توان تأیید ایدئولوژیک بودن خود را دارند. لذا این بحث همچنان تا زمانی نامعلوم باز خواهد ماند. مگر آنکه به یک وحدت پراگماتیک، حول یک برنامه ی عمل، همانگونه که دوستمان اعظمی می گوید بیندیشیم.
۱۲۵٨٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : اصغر گشاورز

عنوان : مرزنادانی
عده ای بدون خواندن مقاله کار را به جنگ ارامنه ودولت اران کشانده اند.در حالکه میدانند دولت سابق شوروی مسئول این وضغ است.سخن بر سر جنبش چپ در ایران خطاها وکمبودها وراهی به سوی آینده باز کردن است ونه فحاشهای نا مربوط.
بااین سطح تفکر وبا دشمنی کینه توزانه نمیتوان در ایران دمکراسی را بر قرار کرد وسد در سد ما در ایران با جنگ داخلی روبرو خواهیم شد.این آشوب در خدمت نظام جمهوری اسلامی است وشما اتش بیار معرکه هستید.بکار گیری الفاظ زشت و قرمساق گفتن به مخالف مخالف مبادی واخلاق اجتماعی در ایران وجهان است.
اگر در برابر مقال حاضر حرفی برای گفتن دارید بفرمائید در غیر این صورت با این نوشته ها دانش واگاهی خود را در مظان اتهام قرار میدهید.حتمن در مدرسه خواندهاید..دوچیز تیره عقل است /به وقت گفتن گفتن به وقت خاموشی.
۱۱٨٨٨ - تاریخ انتشار : ۲۲ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : هشدار به سایت اخبار روز و همه گروه ها

عنوان : سود پان ترک ها
قابل توجه مسئولین محترم سایت اخبار روز و همه گروهای ایرانی
عنوان : پان ترک یک جریان ضد ایرانی و ضد مردم آذربایجان است. مردم شریف آذربایجان به اندازه ی کافی خون داده اند نباید گذاشت پان ترک آن سرزمین بلا دیده را به خون بکشد
مسئولین محترم سایت اخبار روز ، و همه احزاب و گروه هایی که خود را ضد حکومت اسلامی و ایرانی میدانید! تا به حال بهایی را که به پان ترک های ضد ایرانی میدادید همیشه به این فکر می کردم که یک روز برای این چند نفر سو تفاهم پیش خواهد آمد و مدعی خواهند شد.
تا به حال ضد ایرانی ترین مقالات را اینجا و آنجا چاپ کرده اند اگر یک شخصیت ملی آذربایجانی چیزی نوشته این "گرگ ها" دنیا را سرش آوار کرده اند. گویی فقط پان ترک باید مقاله اش را چاپ کند و بس.
بها دادن شما به این جریان ضد ایرانی و مشکوک و سکوت احزاب و گروه های ایرانی در برابر این افراد ضد ایرانی که حرکاتشان عملاً خدمت به حکومت اسلامی است ناخوآگاه خیانت است به مبارزه و به کشور بلا دیده ما ایران عزیز، و خیانت است به زحمتکشان تهی دست آذربایجان به نظر من هنوز دیر نشده است با پان ترک باید به عنوان یک نیروی خرابکار و ضد ایرانی و در عمل دوست آخوند ها برخورد شود. دود سکوت امروز فردا به چم خودتان خواهد رفت. این ها یک نیروی سیاسی نیستند این ها نیرویی یورشگرند که بوی کباب را شنیده اند غافل از اینکه دارند آن پشت خر داغ می کنند این ها آماده ریختن خون هستند همین ها بودند که به کمک داشناک ها و با ریختن خون رابطه مردم آذربایجان و ارمنستان را برای همیشه و یا حد اقل برای ده ها سال تیره کردند. "سود" پان ترک ها به مردم آذربایجان تا به حال همین بوده است و بس.
۱۱٨٨۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : سیاوش عبرانی

عنوان : بر باد دهندگان فرصت های تاریخی
کج فهمی قضایای اجتماعی از سوی جریان چپ در ایران همواره صدمات زیادی به مردم ایران و خود چپ وارد کرده است.یا جرئت میتوان گفت که ان سبو بشکست وان پیمانه ریخت.
چپ در ایران برخلاف دیکر چپ ها در جهان از استقلال اندیشه برخودار نبود وهمواره چشم به دهان و فرامین مسکو داشت.این عدم استقلال فکری باعث شد حتا کسانی که با تکیه بر منطق و استدلال سیاست چپ را مورد تکوهش قرار میداند از درون جتبش چپ طرد ومطرود شوند همانند خلیل ملکی رحیمی و شعاعیان این نظریه فکری که میتوانست در ایران یک سوسیال دمکراسی نیرومند بوجود اورد از همان سال ۲۳ و۲۴ مورد حمله وپورش دولت شوروی قرار گرفت وهمانند بسیار ی از جنبش ها در اروپا در نطفه خفه شد.انچه از چپ باقی ماند نه یک مکتب پویای فکری بلکه مجری دستورات وفرامین حزبی و دستورات بین المللی بود.کوشش چپ در ایران نه رسیدگی به زندگی روزمره مردم بلکه انطباق ایران باسیاست اتحاد شوروی بود.
در درون جنبش چپ مقاومت جانداری در برابر این ماشین تبلیغاتی دولت شوروی صورت نگرفت و با وعده های دروغین مصالح و منافع مردم به هیچ گرفته شد.اصرار بر حقانیت مواضع رفقای شوروی چپ گذشته واینده خود را در قماری گشنده از دست داد.وضعیت کنونی چپ را نمیتوان به گردن نظام سابق و یا حاکمان کنونی انداخت .خود چپ این فاجعه را برای خود رقم زده ودولت های سابق را ویا قدرت های غربی را مسئول شناختن در حقیقت خود را به نادانی زدن است.
این پرسش تاریخی هنوز وجود دارد که از چه راهی میتوان به ازادی وعدالت اجتماعی دست یافت? ایا انچه چپ در ایران انجام داده بیشتر به یک کودتا نبوده است تا به یک مبارزه اجتماعی برای حقوق و امتیاز بیشتر ? چپ تمام پایگاه فکری واجتماعی خود را از دست داده است و اکنون با طرح شعار های غلط و پیروی از همان خط و مشی سابق و عمده جلوه دادن امریکا به عنوان دشمن با ز به همان راه خطای سابق وبه زبان دیکر هنوز در خدمت دولت روسیه قرار دارد .مردم ایران بدون شک این نظام اسلامی را خواهان نبودند.انچه میخواستند رفاه اجتماعی /آزادی مطبوعات /فضای باز سیاسی بود .اعجاب در این جا ست که ان اهداف جای خود را به اشغال سفارت امریکا دشمنی با غرب /دوستی مخفی با روسیه و صدور انقلاب داد.چپ مردم ایران را با تمام امکانات لشگری وگشوری متاسفانه در خدمت دولت روسیه و گشورهای منطقه مانند ترکیه وامارات در اورد.در حال حاضر سیاست جریانات چپ رسیدن به سوسیالیسم وآزادی خلقهای در بند در ایران است.ندانم کاری و طرح خواست ها و شعار های خانمان برانداز سدی برای پیروزی چپ در ایران است.اکنون این نظریه مطرح است که در جهان کنونی سوسیالیسم در یک گشور عملی نیست وجهان امروز با داشتن روابط سرمایه داری مدرن شانسی به شما نخواهد داد.چپ در ایران راهی جز باز گشت به اندیشه ازادی وعدالت اجتماعی یعنی سوسیال دمکراسی ندارد.
۱۱۴۷٣ - تاریخ انتشار : ۲۲ ارديبهشت ۱٣٨٨       

    از : روزنامه هنر و مبارزه حمید محوی

عنوان : فرهنگ نوین و مبارزه‍ی طبقاتی
با یک نگاه سریع به این مقاله مشاهده می کنیم که موضوع اصلی پراکندگی جریان های چپ ایران و ضرورت اتحاد آنهاست که مطرح می شود.

چنین پروژه ای به اعتقاد من یک خطای بزرگ بیشتر نیست.

مشکل جنبش چپ ایران اتحادنیست. بلکه ایجاد و گسترش فرهنگ نوین کمونیستی ست.
۱۱۴۷۱ - تاریخ انتشار : ۲۲ ارديبهشت ۱٣٨٨       

نظرات قدیمی تر

 
چاپ کن

نظرات (۱۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست