سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

آرزوی ویرانی بیشتر؟ - داریوش همایون

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : بایک مهرانی

عنوان : موضع موذیانه !
چکیده ی حرف نویسنده ی کیهان لندن ؛ که هر برهه از زمان به «محوری» می چسبد ، از فاشیسم قبل از کودتای ۲۸ مرداد تا ژورنالیست «رستاخیزی» قبل از انقلاب ـ از «مشروطه خواهی » بعداز انقلاب ـ بخوان بعداز مرگ سهراب ـ تا اخیرا ادعای « لیبرال دموکراسی» که صد البته با محتوی نئو لییرالیسم عمل می کند،
در پایان این نوشته چنین جمع بندی شده ست :

«در ارتباط با این پرسش بار دیگر استدلال کلاسیک نیروهای انقلابی در محافلی از مخالفان تکرار می‌شود که هر چه اوضاع بد‌تر شود انقلاب و رهائی مردم پیش خواهد افتاد. در برابر، کسانی می‌گویند ایرانیان هیچ در حال و هوای انقلابی نیستند و نمی‌خواهند بار دیگر خود را به پرتگاهی پرتاب کنند که ته آن را نمی‌توان دید؛ و اصلا از هم پاشی و انقلاب، آنچه را هم که از دستبرد جمهوری اسلامی مانده است به باد خواهد داد و ایران در وضعی نیست که تاب یک انقلاب دیگر را بیاورد.»

سئوال این جاست که برغم نویسنده ی «همه فن حریف» ؛ نیروهای راست خواهان بازگشت حکومت پادشاهی در صف «نیروهای انقلابی» قرار دارند ، یا در میان «کسانی» می گویند ایرانیان هیچ در حال و هوای انقلابی نیستندو نمی خواهند بار دیگر خود را به پرتگاهی پرتاب کنند....

وظیفه نیروهای آزادیخواه و دموکرات ست که ماسک «لیبرال دموکراسی » را از
چهره ی نیروهای اقتدارگرای رستاخیزی برداشت تا ماهیت ضد پلورالیستی آنها
در خارج از کشور روشن گردد.
۱۲۶۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨٨       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست