یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

کشتندت دخترم، اما تو چگونه این همه تکثیر می شوی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : منوچ آزادمنش

عنوان : همدردی با خانواده های عزادار جنبش ماههای اخیر
آدم باید درصحنه حاضر باشد تا تأثیر عمیق این جانفشانی و همبستگی مردم را با خانواده های عزا دار قربانیان راه آزادی با پوست و قلبش حس کند. این احساس آنقدر غرور آمیزاست که قابل بیان و نگارش نیست. برای رسیدن بآزادی و همیاری به جنبش داخل باید راهی ایران شد و حتی برای مدت کوتاه از فرصت بدست آمده برای درهم نوردن بقایای استبداد شه و شیخ مستقمأ در محیط همسو و یار مردم شد. شاهدبودن یکی از وسیع ترین و بهترین فرم مبارزات آزادی طلبی قرن معاصر نعمتی است که شاید نظیرش باین زودیها تکرار نشود. بلوغ سیاسی و پایداری مردم بار دیگر نماینگر خواستهای روشن و اتکاء بخود تبلور خاص خود را داراست و اینبار هم همانند انقلاب بهمن ۱۳۵۷ خارج نشینان دنبال رو آن هستند. دیدن این حماسه و از خود گذشتگی ها شاید بتواند ما را بیدار بنماید و از عقب افتادگی تاریخی و باصطلاع روشنفکری بیرون بیاورد.دو هفته ای که امکان داشتم درمیان مردم داخل ایران باشم جزو بهترین زمان زندگی ام بود.
۱۵۱۹۰ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣٨٨       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست