عنوان : عرف بین الملل
‫آقای منتظری بدون استفاده از هیچ آیه ای اشغال سفارت آمریکا را، علیرغم موافقت وحمایت خودش در آن زمان، کاری اشتباه ارزیابی میکند. ایشان با مراجعه به عقل و خرد و دانش وتجربه اش، و بدون کمک گیری از هر نوع استخراج و کشف دینی به اهمیت رعایت عرف و اخلاق بین المللی در شأن کشوری چون ایران کهن نائل گشته و محققانه به این نتیجه میرسد که اشغال و گروگانگیری خلاف عرف بین الملل است و شجاعانه خود را بخاطر حمایت آن سیاست غلط انتقاد میکند. ای کاش همه دینداران و دینشناسان وفیلسوفان دیگر هم همینطور صادق و شجاع میبودند. از آقایان رفسنجانی، خاتمی، نوری، کروبی، مهاجرانی گرفته تا آقایان نبوی، گنجی و سروش و بسیاری دیگر که مرتب برای مردم خود تفسیر وقایع می کنند و نسخه های برون رفتی تجویز میکنند.
‫ تا اینجا باز حداقل قابل درک و تحمل است که چرا این آقایان بیشتر سکوت خویش را بر راستی و درستی و روراستی با مردم ترجیح میدهند و نمی خواهند کسی وارد حریم نقد گذشته شخصی آنها بشود. ولی برخی از این هم پا فراتر گذاشته و عملاً بعد از سی سال هنوز بر افکار و اعمال اشتباه خود مصرانه پافشاری دارند. یا عمداً دروغ مصلحتی می گویند ویا به جهت تکبر اجتهادی که درخود کشف نموده اند به این نتایج کاملاً وارونه، که خود نیز اکنون قربانی همان سیاست غلط و حاکم آن زمان هستند، میرسند. ‫براستی، چه نیروئی راهبر این مصلحت طلبان کهنه کار است: دینشان، عقلشان، موقعیت اجتماعی و خانوادگی شان، تجربه های تلخ و شیرین گذشته شان؟ ‫برای نمونه آقای محسن آرمین و بسیاری دیگر از ُ ُمصلحتُ ُ طلبان همقطار خویش هنوز از صداقت وپاکی شایسته ملت ایران برخوردار نیستند و مصلحت گرایانه و توجیه گرایانه اول به خود وبعد به جامعه خویش هنوز دروغ می گویند. او اخیراً اظهار داشته که:
)) ُ ُ اشغال سفارت آمریکا در سال ۵۸ در شرایط و فضای انقلابی آن روزهای کشور بدست دانشجویان پیرو خط امام(ره) و با توجه به تهدیداتی که نسبت به انقلاب وجود داشت اقدام قابل دفاعی است. ما می‌توانیم از این واقعه یک تلقی عصری داشته باشیم. به اعتقاد من ۱۳ آبان نماد اعتراض مردم ایران به استعمار خارجی و پیوند آن با استبداد داخلی و نیز اعتراضی به مواضع مستکبرانه آمریکا در قبال اراده یک ملت است.ُ ُ((
۱۷٨٣۹ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣٨٨