عنوان : فیس بوک
علی جان شعرهات در فیس بوک کولاک کرده بخصوص ترجمه انگلیسی و فرانسه شعرهات.من اینها رو در صفحه دوست دخترم دیدم که به پیشنهاد من شما را اد کرد و دو روزه چون خانم بود اکسپت کردید اما سه هفته ست که شما را اد کردم و هنوز جوابی ندادید لطفا مرا هم در لیست خوانندگانت قبول کنید.یوزر نیم من اینه:
shahrokh-irani
۱۷۹۲۶ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : آقای نجفی
آقای نجفی می خونیم و حال می کنیم. خنده داره.
۱۷۹۲۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : چرا
خب! اگر اینهمه با شعر عبدالرضایی مشکل دارید و جاسوس رژیم هم نیستید چرا اینهمه در صفحه شعرهای او می نویسید؟ اگر شاعر بزرگی نیست چرا اینقدر او را می خوانید؟
۱۷٨٨۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : عجب!!
نمی دانم چرا اخبار روز بیخودی کامنت مرا ورداشته. مگر این که بگویی کسی سواد دنرست و حسابی ندارد، جرم است و یا توهین. مگر من جز این گفته بودم که بیهوده نباید بعضی ها را امیدوار کرد. چرا برش داشتی؟ گرفتار چی بود؟
۱۷٨٨۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : بادمجان دور قابچین
هما راستی باید بداند که از آب گل آلود نباید ماهی گرفت .در نوشته اش اشاره کرده که یکی از ما (که خودش را هم جزو شاعران نامی معرفی میکند )میرود تاحضور جهانی داشته باشد.
راستی که فقط احمقها اینگونه می اندیشند.تا کی ما ملت می خواهیم تملق گو باشیم؟
۱۷٨۷۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : گروتسک یا کم سوادی؟
خانم هما راستی (بخوانید شاعر محترم):
شما که ترسو نیستید در پاسخی که احتمالا برایم می نویسید نشانی ایمیل خودرا بگذارید بگذارید تا تفاوت گروتسک و کم سوادی را برایتان توضیح دهم. اینجا به همین اشاره کنم که که خوشبختانه متوجه شده اید و در پاسخ من روشن کرده اید منظورتان از تیغ چاقوست! اما برادر مصرع "لحن تیغ را تو دل برو کردند" تو دل برو گروتسک نیست معنا ایهام ا و لفظا استعاره است. گرو تسک مقوله ی دیگری است. همین چند اثری که از شما خوانده ام نشان می دهد که براستی شما ذهن وقادی در کابرد صنایع بدیعی دارید. اگر کافکا بخوانید با گروتسک آشنا می شوید ( با سبک نه با ژانر) و اگر فروید را بخوانید و درست درک کنید از شعر دست می کشید و به طنز می پردازید که در آن توانایید.
۱۷٨۶۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : شعر یا چرت؟
من تعجب می کنم که چطور اخبار روز اجازه می دهد که این کلمات رکیک در این صفحه چاپ شود و کسانی که نظر داده اند چرا در مقابل شکستن حرمت قلم چیزی نمی گویند بعضی کلمات شایسته نگارش نیست .
۱۷٨۶۰ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : اشاره
همه اینها که کامنتگذار ترسو قبلی فرموده از محسنات و قدرت شعر است مثل استفاده از قافیه هایی جون تو دل برو و گروتسکی که این مصراع به اجرا می گذارد مگر چاقو هم تو دل بروست!!!اصلا قدرت این شعر همان بکارگیری زبان به روز شده و امروزه زبان فارسی است آن هم در وزنی که رقصی درون کلمه دارد ای کاش جناب منتقد با دانش سرشارشان دوباره اینجا بنویسد و این کامنتگذار را هم سرجایش بنشاند درود بر علی عبدالرضایی شاعر بزرگ ایران که اینروزها می رود تا جهان را به تحسین وادارد علی جان کار من هر شبه سری به فیس بوک تو زدن و لذت بردن از تحسین های شاعران مطرح جهان از ترجمه آثارت به زبانهای مختلف است خوشحالم که بالاخره یکی از ما بالاخره توانسته با نبوغ خود حضور جهانی داشته باشد و قدرت آوانگاردیسم شعر فارسی را به نمایش بگذارد زنده باد تو که از خلاقیت دست بردار نیستی
۱۷٨۵٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : گروتسک
این شعر در کلیت خوداز هیچیک از قوانین زیبایی شناسی پیروی نمی کند و دارای ناهنجاری های زیر است:
۱- گزیننش واژگان نامناسب و ناهمگون (بیگانه: وتو/بار/ملو/هلو؛ عامیانه: ولو/ یکی به دو/تو دل برو و..؛ همرا ه با واژه های ادبی: پاسخی نداشتند تا بدهند ویا خواجه کرده اند شاخه را حتی، اخته بجای خواجه مناسب تر است )
۲- اغلاط معنوی (خوشگلی خلاف داشت قدغن شد)
۳- اغلاط لفظی ( الوکردن، به جای الوگفتن/ هلو کردن به جای هلو گفتن)
۴- فقدان تجانس (تا فقیر با غنی یکی بشود/ بر سرِ منی یکی به دو کردند).
۵- تو خود حدیث مفصل....
در ادبیات غرب، گروتسک نوع ادبی شناخته شده ای است که طنز سیاه وگزنده گوهرناهنجاری آن را سامان می دهد و طبیعت آن با این "رپرتاژ " ضعیف و ناشیانه که حامل شلختگی ذهنی است تفاوت اساسی دارد.
نامم را محفوظ مگاه میدارم چرا که قریحه ی سرشاری در ناسزاگویی دارد
۱۷٨۴٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : به سامان
سامان جان، قبلا گفتم با توجه به فضایی که این بخش کامنتدانی سایت اخبار روز دارد ترجیح می دهم که سکوت کنم و درباره عبدالرضایی که ده سالی است شاعر محبوب من است چیزی ننویسم اما دربرابر یک بحث فنی نمی توانم سکوت پیشه کنم.
باید دانسته باشی که وزن این غزل: (فاعلاتُ فاعلاتُ مفتعلن) است و باز همانطور که خیلی ها می دانند طبق قاعده تسکین یکی از هنرنمایی های یک شاعر غزل نویس این است که در این جور وزن ها از این قاعده استفاده ببرد.به یاد دارم که خوئ عبدالرضایی در کتاب اولش که سال ۷۲ منتشر شد غزلی دارد با وزن دوری مفتعلن که در همان شعر در بسیاری جاها از مفعولن بجای مفتعلن استفاده کرد یک بیتش این بود:
پیش تر از هرجایی اینجاتر، آنجاتر، بیشتر از بیجایی من جایی جا شده ام.همانطور که می بینی ادغام مفتعلن و مفعولن اینجا یعنی در یک وزن دوری معمول بدل به ترکیبی شده که چندان با پوش آشنا نیست اما اگر تقطیع بشود می بینی که به سهولت در وزن دوری مفتعلن می گنجد.در نتیجه علی این تکنیک معمول غزلهاش را دوباره در شعر شهر نو به کار بسته است یعنی بجای مفتعلن که رکن آخر این شعر است(فاعلاتُ فاعلاتُ مفتعلن) بارها و بارها از مفعولن استفاده کرده است و این علی رغم اینکه مشکلی ندارد حکایت از اشراف شاعر در بکار بستن عروض دارد. یکی از نکات مهم در این غزل کاربرد قافیه هایی ست که بسیار درخشان در ته بیت نشسته به گونه ای تنوع قافیه ها باعث نشده حیطه روایت شعر از دست برود وشعر در پایان به سهولت به انجام می رسد. خلاصه اینکه شما با یک فرض غلط که اصلا کارشناسی نیست تازه به یک پراز اشتباه رسیدید.شما در کامنت قبل فرمودید که ته هر مصراعی دو هجای بلند دارد و من خاطر نشان کردم که اگر شعر را تقطیع کنی می بینی که سه هجای بلند در ته شعر است نه دو تا! ولی دوست عزیز شعر را با شعریتش می سنجند نه با تقطیع!!! پیشنهادم این است که زین پس باوزن گوشی عمل کنید نه تقطیعی! در اینصورت مطمئن باشید که گوش اشتباه نمی کند قدری به گوش باش سامان جان
۱۷٨٣۱ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣٨٨