از : روزنامه هنر و مبارزه حمید محوی
عنوان : پاسخ به نسیم
ببینید دوست گرامی نسیم
احساساتتان را درک می کنم و فکر می کنم که شما با داده هایی که در اختیار داشته اید به چنین نتایجی رسیده اید.
بر این اساس ضروری ست که در این داده ها تحول ایجاد کنید. اولین نکته این است که با قطع نظر از ستم ملّی (و با آگاهی به این امر که ملّیت همواره در پیوند با افسانه پردازی ست و این افسانه پردازی نیز دو تا ستون داره ملیت گرایی و نژاد پرستی که هر دو روی زیر بنای طبقاتی سر پا می ایستد) و ستمی که به اقوام ایرانی تبار روا داشته می شود (کرد و بلوچ و ترک و گیلکی و خراسانی و عرب ...)
می بایستی مفهوم «بازی بزرگ» را در تاریخ و تداوم آن در عصر حاضر مورد بررسی و توجه قرار دهیم.
تجزیهی ایران در قرن نوزدهم شروع شد، و آخرین تکه ای که از ایران جدا گردید جزیرهی بحرین بود. این روند برای نظام سرمایه داری جهانی، امپریالیسم (یا امپریالیسم جمعی یعنی اروپا + آمریکا + ژاپن و یا باز هم اگر دلتان می خواهد، اقتصاد بازار جهانی) هنوز قانع کننده به نظر نمی رسد، و طرح تجزیهی ایران هم چنان در دستور روز کشورهای امپریالیستی ست. دیروز فرانسه و انگلیس برای ایجاد مرزهای مصنوعی خط کش دستشان گرفته بودند، ولی امروز این نقش را آمریکا به عهده گرفته است.
بنابراین موضوع تعداد پرچم ها، که البته خود شما در توضیحاتتان پرسیده اید «آن دو تا پرچم کدام بود؟» من به شما یادآوری می کنم که بحث من به آن دو تا پرچم مربوط نمی شود بلکه به پرچمی مربوط می شود که در وسط آن دو تای دیگر به اهتزاز در آمده است (به آدرسی که نوشته ام مراجعه کنید و فیلم را ببینید).
جالب این جاست که در دورانی که کشورهایی اروپایی سعی می کنند متحد شوند و باز گشت جنگ هایی نظیر جنگ جهانی دوّم را ناممکن سازند، در این گوشه از جهان حامی جدایی و الزاما دامن زدن به جنگ های فرسایشی می شوند. زیرا اتحاد کردستان به شکلی که اکنون وجود دارد هزاران مشکل مرزی و اقتصادی و استراتژیک با کشورهای همسایه ایجاد می کند که نتیجه اش ایجاد یک منطقهی جنگی تمام عیار برای صد سال آینده خواهد بود و البته دخالت مستقیم آمریکا و امپریالیسم جهانی، و به این بهانه که این ملت ها به دلیل عقب افتادگی و بی لیاقتی فطری قادر به زندگی در صلح نیستند و این آنها هستند که باید بیایند و اوضاع را آرام کنند. یعنی کاری که از هم اکنون دارند انجام می دهند. در گذشته نیز با همین انگیزه می آمدند و خط کش می گذاشتند و مرز تعیین می کردند. اگر به نقشهی جغرافیایی خاور میانه توجه کنید، مرزهای عراق با سوریه و اردن هیچ در هم ریختگی و زیزاگ ندارد، البته به جز دربخش مرزی ایران و تا حدودی ترکیه.
این نوع دخالت ها و تقسیمات را از هم اکنون در ترکیب سلاح های نظامی کردستان مشاهده می کنیم : هلیکوپتر بسیار مشهور «بلاک هاک» آمریکایی، و تونگوستای روسی.
روشن است که استعمار در چهارچوب بازی بزرگ و مرگ آسایش از عناصر ملّی و مذهبی خیلی استفاده کرده و امرزو هم مشاهده می کنیم که همین بازی ادامه دارد، در حالی که اصل جریان مربوط می شود که ترکیب جامعه طبقاتی.
با یادآوری این نکته مهم که جامعه طبقاتی را باید در وضعیت جهانی آن در نظر بگیریم. به طوریکه در رسانه های همگانی وقتی از «کمونوته انترناسیونال» یاد می کنند منظور کشورهای ۲۰ و یا گروه کشورهای ۸ یا ۹ هستند. شهروند درجهی یک و درجه دو درجه سه و احتملا «اسکلت ها» (اصطلاحی که سربازان آمریکایی برای نامیدن سومالیایی ها به کار می بردند، چون که از گرسنگی پوست و استخوانی برایشان باقی نمانده بوده) از مفاهیم قابل توجهی هستند.
در کشورهای دموکراتیک و آزاد جهان هم اگر توجه کنید، در سطح مهاجرین، قطع نظر از قشر قلیلی از اهالی کشورهای حاشیه ای یا جهان سوم که صاحب امتیاز طبقاتی هستند، بقیه به کارهای یدی و پست گماشته می شوند.
بنابراین توجه داشته باشید که موضوع ستم ملّی یکی از ارتجاعی ترین بخش ادبیات سیاسی و اجتماعی ست، و اصل موضوع بر می گردد به ستم طبقاتی، و این ستم طبقاتی نیز در گام اوّل واجد بعدی جهانی ست، و به این ترتیب می رسیم به طبقهی حاکم در آمریکا و اروپا و سپس در کشورهای حاشیه ای نظیر ایران.
در همین فیلمی که آدرسش را قید کردم، تعدادی افراد کراواتی و خوش لباس را می بینید که وارد پادگان نظامی می شوند.
خب این آقایان همان هایی هستند که طبقهی حاکم جهانی را در کردستان نمایندگی می کنند، دستشان را گذاشته اند روی معادن نفت، ولی امثال احسان را با یک کلاشنیکوف فرستاده اند روی کوه و کمرها که از ملیّت کرد دفاع کنند.
این آن جنایتی ست که باید افشا و محکوم کرد.
این نوع ادبیات سیاسی که از حاکمیت ملّت فارس بر ترک و کرد حرف می زند یک ترفند طبقاتی ست تا اذهان را از اصل موضوع دور سازد.
گویی که ملّت فارس یک واقعیت یک پارچه است، در حالی که همین ملت فارس نیز خود افسانه ای بیش نیست.
موضوع زبان هم روشن است که آنهایی که در یک کشور زندگی می کنند باید حرف یک دیگر را بفهمند. زبان رسمی ایران زبان فارسی ست.
چرا هیچ کس به زبان انگلیسی اعتراضی ندارد؟ فرهنگ فارسی نیز تحت ستم است. شما حتی برای ارتقاء کار پژوهشی در دانشگاه های ایران باید تز خودتان را به زبان انگلیسی بنویسید، یعنی این که برای فرهنگ آنگلوساکسون ذخیرهی فرهنگی ایجاد کنید، این مصیبت فرهنگی نیست؟ که یک فرهنگ در تمام جهان حاکم باشد و پرچم آمریکا در کردستان بلند تر از پرچم خود کردستان به اهتزار در بیاید؟
در پایان اضافه می کنم که به اعتقاد من باید آن فرهنگی را محکوم کرد که برای جان آدمیزاد ارزش قائل نیست، و آن جریان هایی را باید قویا محکوم کرد که به شکل جنایت آمیزی به خون های ریخته شده اند تکیه زده اند.
با تشکر از خوانش همگی
۱٨۱۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣٨٨
|
از : کریم ن
عنوان : سیاه را سفید کردن و سفید را سیاه کردن مختص احمدی نژاد نیست.
خاصیت سیاه را سفید کردن و سفید را سیاه کردن مختص احمدی نژاد نیست. مثل اینکه ویروس ایرانیان شده است. آقای محوی و… میگوید “ می توانیم حدس بزنیم تا زمانی که ارتش کردستان آمادگی مقابله با ترکیه و ایران را پیدا کند، طرحی مناسبی برای آمریکا و اروپا خواهد بود تا تمام منطقه را به عصر حجر بازگرداند. “ با این نظرات حالا اگر کسی از وضعیت کردستان عراق و ایران اطلاع نداشته باشد فکر میکند که وضعیت کردها در ایران در طول دوره حاکمیت پهلوی و اسلام در عصر مدرن سیر میکرده وحال کردهای عراق پس از کسب خود مختاری به عصر حجر بر گشته اند. آقای محوی این را اگر نداند و یا اگر بداند اما خلاف آنرا بزبان بیاورد، اقلا خود کرد ها در عراق که این را به عینه میبینند که پس از سالها سرکوب و فقر و مسکنت، وضعیت اشان اگر هنوز ایده ال هم نشده اصلا با اوضاع گذشته اشان قابل مقایسه نیست.
مبارزه مردم کردستان (مشابه مبارزه سایر ملل تحت سرکوب در ایران از جمله ترک ها و بلوچ ها) برای خود مختاری و حتی در صورت مناسب بودن شرائط تا استقلال، حق طبیعی آنان است و همه مردم دموکرات باید از آن پشتیبانی کنند.
۱٨۱۵٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣٨٨
|
از : جیج غانی
عنوان : عزیزان یک نکته را فراموش نکنیم
هر انسانی که بر خاک می افتد، در هر گوشهء دنیا که باشد هر یک از ما بمثابه بخش کوچکی از جامعهء بشری مقصریم. اگر "اعدام"، این بدترین جنایت بمثابه قتل دولتی را در آ مریکا نمی توانیم متوقف نمائیم بیائید برای پایان این توحش در سراسر ایران یک دل و یکپارچه در مقابل این شکنجه گران قاتل بایستیم.
والسلام!
۱٨۱۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣٨٨
|
از : نسیم
عنوان : کی میخواهید بفهمید؟
آقای هنر و چی چی... بگو ببینیم آن دو پرچم کدام بوده؟ کردستان تکه پاره در چهار کشور شده، اما کردها خود را با هم همبسته می دانند، هر کجا که هستند به هم یاری می رسانند، البته اگر نیروهای ارتجاعی درون خودشان مانع نشوند. شرایط جنگی در کردستان ایران حاکم بوده و هست. سی سال مردم این دیار زیر آتش رگبار ارتش و سپاه پاسداران و انواع فشارها و سرکوبهای دیگر جمهوری اسلامی بودند چون تنها آزادی و به رسمیت شناختن هویت ملی و سیاسی شان را می خواهند. در چنین شرایطی قیام مردمی و دفاع از خود حتا بر اساس منشور حقوق بشر، یک حق انسانی است. ضمن اینکه حزب کومله و خود احسان فتاحیان سالها در کردستان ایران عملیات نظامی انجام نداده اند. اینها را متوجه می شوید یا نه؟ یا تنها از "تعصب و غیرت ملی" تان پیروی می کنید.
مطمئن باشید که ملیتهای زیر ستم ایران از خواستهای خود نخواهند گذشت، آنها هیچ راهی برای مبارزه و همبستگی بیشتر ندارند. کردستان، بلوچستان و... با هویت مستقل مردمشان حذف شدنی نیستند. این را امثال شما شاید زمانی متوجه بشوند که دیگر دیر شده باشد. شما هم اگر صلح طلب هستید و به سرنوشت همه مردمی که در ایران زندگی می کنند، فکر می کنند، از این جنبشهای آزادیخواهانه پشتیبانی کنید که خود یاری دهنده ی دیگر جنبشهای اعتراضی علیه جمهوری اسلامی هستند، اعدام جنایتکارانه جوان بالنده و آزاده احسان فتاحیان را با صراحت محکوم کنید. بروید رنجنامه ی او را بخوانید تا بدانید... هرگز از مرگ نهراسیدم... اگر چه امیدی نیست که شماها این واقعیتهای مسلم را درک کنید.
۱٨۱۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣٨٨
|
از : روزنامه هنر و مبارزه
عنوان : تصحیح لینک در نظر پیشین
http://www.youtube.com/watch?v=IomlfoqDVrg&feature=related
در ضمن اگر ببینید یک گروه کراواتی را هم مشاهده می کنید که احتمالا جزء مافیای کرد هستند.
در یوتوب مقادیر زیادی فیلم دربارهی ارتش کردستان پیدا می کنید ، در همین فیلم هلیکوپتر معروف آمریکایی « بلاک هاک» را نیز می بینید.
خب این اوضاع تا زمانی که کردستان نفت داشته باشد ادامه دارد. البته از نقطه نظر ات مختلفی این منطقه می تواند برای آمریکا حائز اهمیت باشد.
می توانیم حدس بزنیم تا زمانی که ارتش کردستان آمادگی مقابله با ترکیه و ایران را پیدا کند، طرحی مناسبی برای آمریکا و اروپا خواهد بود تا تمام منطقه را به عصر حجر بازگرداند.
اروپا و آمریکا دلایل بیشماری دارند که دائما به تخریب این منطقه دست بزنند.
بدون شک کردها از بازماندگان نخستین امپراتوری ایران یعنی مادها هستند و از عهدهی برخواهند آمد، البته این بار در خدمت مستقیم امپریالیسم جهانی .
۱٨۱۴۲ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣٨٨
|
از : روزنامه هنر و مبارزه حمید محوی
عنوان : در واقع
در واقع موضوع بر سر سه تا پرچم هست، اگر لینک زیر را در یوتوب نگاه کنید
پرچم آمریکا را نیز بین آن دو تای دیگر خواهید دید
http://www.youtube.com/watch?v=_۲U۴۷۱Ium_Y&feature=related
پیش از این فرانسه و انگلیس خط کش به دستشان گرفته بودند که منطقهی خاورمیانه را بر اساس منافع خودشان تقسیم کنند، حالا آمریکا هم آمده به میدان.
۱٨۱٣۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣٨٨
|
از : حسن دلیلی
عنوان : یک بام دوهوا
من مانند بسیار ی مخالف اعدام هستم و از مرک هر کسی متاسف چراکه نا انسانی است.در مرک ان جوان شعری خواندم که شاعر از ندای ترک و سهراب فارس و سپردن روح این جوان به کوهسار ها سخن میگفت .ولی درو روز پس از این شعر فیلمی از ان جوان احسان نشان میداد که ایشان تفنگ به دست در کنار دو پرچم بیگانه برای ما ایرانیان رژه میرفتند.من بر این باور هستم که مردم گشور ما کوردان باید به زبان خود در مدارس در س بخوانند و نه اقلیت هستند که هموطن ما.
در ضد ایرانی ضد انسانی و ضد کورد بودن نظام حرفی نیست ولی ان تفنگ و ان پرچم صورت قضیه را عوض میکند.
۱٨۱٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣٨٨
|
از : روزنامه هنر و مبارزه حمید محوی
عنوان : پاسخ به روشنفکران
روشنفکران گرامی
توصیه می کنم از نورهای قوی تر برای روشن ساختن افکار خودتان و ما استفاده کنید.
پاسخ به سادگی دل شماست. این مطالبی که نوشته اید احتمالا در شرایط عادی شاید معنی و مفهوم خاصی پیدا می کرد.
ولی از وقتی که پرونده به منطقهی نظامی و امور نظامی مربوط می شود، هیچ یک از مطالبات شما مناسبتی پیدا نمی کند.
بر این اساس مشاهده می کنیم که چگونه خط مشی برخی گروه ها که خواسته یا ناخواسته از دیر باز با طرح تجزیهی ایران در متن «استراتژی بازی بزرگ» هم خوانی داشته و دارد، چگونه فراخواست های طبیعی مردم تمام یک منطقه را با شکست مواجه ساخته، و بقای خود را به مرگ صدها و هزاران نفر تکیه داده است.
گفتند پیشمرگ، ولی آیا چنین مدعیانی جامعهی [پیشزندگی ] هم می توانند ایجاد کنند؟
چندی پیش در همین سایت شعری از یکی از شاعران کرد منتشر کرده بودند، که شاعر در تمجید از زندگی شعار داده بود که باید برایش مرد. که ما برای زندگی بمیریم.
خب شما دوستان روشنفکر فکر نمی کنید که در ضمن بایداز دوستتان دبیر کل سازمان ملل بخواهید که چند تا روانپزشک برای اینها بفرستند که تمایلات خشونت بارشان را مطالعه و معالجه کنند؟
نظام سرمایه داری جهانی و جمهوری اسلامی متحدی ارزشمند تر از جنبش چپ کمونیستی ایران در حال حاضر نمی توانست تصور کند.
مرگ مرگ
به چه کسی باید شکایت کنیم که ما می خواهیم مثل آدم زندگی کنیم بی آنکه اسیر و بازیچهی دست یک عده روشنفکر شویم؟
که می دانند و راه رستگاری را پیدا کرده اند و بخاطرش از ما می خواهند که بمیریم. و بعد هم از صدای آمریکا قدردانی کنیم که خبر مرگ ما را به گوش جهانیان رسانده است.
۱٨۱۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣٨٨
|