یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

این جنبش یتیم نیست ـ صاحب دارد - آیدین مرندی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ل/ نعمت زاده

عنوان : در مورد موسوی
خواندن مقاله شما برایم جالب بود ...مخصوصا این که از منابع زیادی استفاده کرده اید. ۱/داخل ایران اکثرا مردم همچون بنده بر این باورند که اقای موسوی فقط یک بهانه بودند و هستند..مردم مانند ظرف بزرگ شکسته ای بودند که فقط با ضربه کوچکی از هم میپاشد. ۲/با توجه به موقعیت و تحت فشار بودن اقای موسوی عقیده دارم از ایشان در مورد بیانیه ۱۷ انتظار بیشتری نباید داشت.ایشان از دید بعضی ها دوپهلو صحبت میکنند د از دید دیگر افراد بسیار هوشمندانه......شاید همان فشار باعث شده ایشان عادت به دادن بیانیه های خنثی پیدا کرده اند.بعد از ترور اقای علی محمدی/استاد دانشگاه/ میبینیم که تمام سیاسیون داخلی ان را به دشمنان ملت نسبت داده اند...معلوم نیست منظور هر کدام ...از دشمن ملت چه کسیست .به قول معروف...هر کسی از ضن خود شد یار من...درست مثل شعری که هر کسی برای خودش جوری تفصیر کند.
۲۰۲۱۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣٨٨       

    از : حق

عنوان : موسوی هم در زمان نخست وزیری اش بی کفایت و زیانبار بود و هم الان.
مقاله پر محتوایی است و یاد آور دوره ای که پایه های اقتصادی کشور به نابودی کشیده شد و هزینه اش برای مردم روز به روز بالاتر رفته. کافیست میزان فقر و بیکاری آنزمان را با امروز ایران مقایسه کنیم تا به عمق فاجعه پی ببریم. آیا اینرا مردم مثل موسوی به پای ایثارگری می گذارند و شکم گرسنه خود را با اشعار مولوی پر می کنند؟ آیا از کسی مثل موسوی که اقتصاد سرش نمی شود و پیرو خط امامی است که معتقد بود و می گفت اقتصاد مال خر است چه انتظاری می توان داشت؟ اگر اوباما به مردم آمریکا می گفت اقتصاد مال خر است و ایثارگری شهیدان افغانستان و عراق جبرا بیکاری و تورم را با چاشنی چند خط از شکسپیر می کند چه واکنشی به او نشان داده می شد. آیا او بیست سال بعد می توانست دوباره بیاید و دوباره ادعای ریاست جمهوری کند؟ آیا روشنفکران آمریکایی از او حمایت می کردند و عیوب و ضعف های او را نقاط قوت او جلوه می دادند؟ و اگر کسی با او مخالفت می کرد او را خشونت طلب و رادیکال می خواندند؟

موسوی هم در زمان نخست وزیری اش بی کفایت و زیانبار بود و هم الان.

قبل از انتخابات کذایی ۲۲ خرداد از هر کسی پرسیدم که خیال تحریم یا رای دارد بمن می گفتند که خیال رای دارند که احمدی نژاد را به زباله دان تاریخ بفرستند و وقتی او برنده شد مردم اول بهت زده و سپس بسیار عصبانی شدند چون حس می کردند به آنها توهین شده است.
۲۰۱٣۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱٣٨٨       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست