عنوان : نگاهی به مناسبت نیروهای اجتماعی در ایران
نکته شما در مورد طیف سنتی قابل تأمل است. شاید به صحنه آمدن کلان این طیف در روز عاشورا که مدت زمان کوتاهی پس از درگذشت آیت الله منتظری نیز بود دلیل گستردگی بیشتر اعتراضات روز عاشورا بود. ولی از وقایع ۲۲ بهمن نمی توان به نتیجه گیری " سستتر شدن" این طیف پس از درگذشت آیت الله منتظری رسید. همچنین گسترش چشمگیر شعارهای ساختار شکنانه در روز عاشورا و پیوند این نیروی سنتی با اصلاحطلبان همخوان نیست اگر چه ممکن است واقعیت کنونی چنین باشد ولی پتانسیل این طیف در جای دیگری است. به باور من بین عاشورا تا ۲۲ بهمن مطلقا هیچ اتفاقی که بتوان آنرا دلیل بر تغییر در تناسب قوا دانست روی نداده است. منطقا اگر هم تغییری بوده باشد باید به سود جنبش اعتراضی می بوده باشد. در روز ۲۲ بهمن جنبش اعتراضی با یک تاکتیک آزمایش شده و نسبتا موفق به صحنه آمد و جز این نمی توانست باشد. در نتیجه باید از خود زنی اکیدا پرهیز کرد و از اتفاقات (نه اشتباهات) آموخت. آنچه در معادله روز ۲۲ بهمن تغییر کرده بود ضد تاکتیک رژیم در شکل دستگیری های گسترده، تهدیده ها و حضور گسترده تر نیروهای سرکوب بود. با در نظر گرفتن هزینه های عدیده که با این درجه از حضور نیروهای سرکوب همراه است منطقا رژیم نمی تواند در هر راهپیمایی به چنین بسیجی دست بزند و به این لحاظ تاکتیک شرکت در چنین راهپیمایی ها یک تاکتیک سوخته نیست.
۲۱٨۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۷ بهمن ۱٣٨٨